سرویس سیاسی فردا: احمد توکلی در گفتگو با روزنامه فرهیختگان درخصوص چینش کابینه دوازدهم گفتگو کرده است، بخشی از این مصاحبه را در ادامه میخوانید:
توصیه شما به رئیسجمهور برای چینش کابینه دولت دوازدهم چیست؟
توصیهای که بنده پیش از این به آقایان خاتمی و احمدینژاد و دوره اول روحانی هم کرده بودم این است که با مجلس و فراکسیون و کمیسیون مشورت نکنند. چراکه یا حرف آنها را گوش میدهید و وزرا مستظهر به نمایندگان خواهند بود که در این صورت دیگر به آن معنا وزیر شما نخواهند بود، یا حرف آنها را گوش نمیدهید و از شما دلخور میشوند و از همان اول کار، انعقاد رابطه بدون دولت با مجلس نامطلوب میشود.
در دولت نهم در مصاحبهای گفتید به احمدینژاد یکسری افراد را بهعنوان ژنرال معرفی کردید و احمدینژاد به شما گفتند مناسب نیستند و نمیتوانم با آنها کار کنم. شما هم در جواب گفتید اگر یک ژنرال ارشد بالای سر اینها باشد میتواند کار را پیش ببرد.
دولت جای ژنرالهاست؛ جای افسران جزء نیست.
در دولت یازدهم ژنرالها حضور داشتند؟
ژنرالها مقدار زیادی پیر بودند. آقای روحانی هم سرلشکری نیست که بتواند اداره امور را انجام دهد.
اکنون شاهد این هستیم که اصلاحطلبان با تشکیل شورای عالی سیاستگذاری و کمیته تعامل با دولت و اسامی مختلف در صدد اختصاص کرسیهای بیشتری از دولت دوازدهم برای خود هستند. نظر شما در این خصوص چیست؟ فکر میکنید نهایتا روحانی در مواجهه با این فشارها چه خواهد کرد؟
تعجب میکنم که شما میگویید یک نفر در یک گروه سیاسی باشد و تلاش کند فردی پیروز انتخابات شود و بعد از آن توقع نداشته باشد. او میخواهد در فضای سیاسی جامعه حیات و حضور داشته باشد. حضور او به این است که در انتخابات ریاستجمهوری از این فرد حمایت میکنم و استمرار حضورش هم در این است که چند وزیر را میخواهم تعیین کنم. طبیعی است. چرا توقع دارید مشارکت یا کارگزاران این انتظار را نداشته باشند.
البته بهعنوان سیاستمدار توصیه میکنم اگر کسی را به رئیسجمهور تحمیل کنید به ضرر کشور است. اگر قانع کنید اشکالی ندارد. اگر تحمیل کنید آن حوزه خراب میشود. چراکه رئیسجمهور در موقع مقتضی آنگونه که باید و شاید از وزیری که شما چپاندهاید حمایت نمیکند. چپاندن وزیر در دولت خوب نیست و باید اقناع صورت گیرد.
آقای که ادعا دارد معتدل و فراجناحی است باید به این نکته توجه داشته باشد که اگر میخواهد شرکت سهامی هم ایجاد کند باید افراد به نسبت تاثیرگذاریشان در کابینه باشند و مشخصا عناصری وارد کابینه شوند که نسبتا همدیگر را قبول داشته باشند و ضمن اتفاق نظر بر یک سیاست واحد شخص رئیسجمهور را هم قبول داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید