فناوری دانشمندانه نظام و فناوری نوپای جبهه تغییر

خبرگزاری فارس: مجتبی زارعی عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت مدرس و عضو انجمن اسلامی علوم سیاسی و روابط بین الملل ایران در یادداشتی به مساله فناوری دانشمندانه نظام و فناوری نوپای جبهه تغییر پرداخت. در متن این یادداشت آمده است: « براساس تجمیع فعلی آراء و شمارش آن از سوی وزارت کشور جناب آقای حسن روحانی پیشتاز است و چنانکه این روند با تایید شورای نگهبان قانون اساسی و هیأت مرکزی نظارت بر انتخابات مواجه شود او ریاست جمهوری دوازدهم را بر مبنای رأی ملت عهده دار خواهد شد از این رو باید به وی و ملت و نظام اسلامی برای آفرینش چنین حماسه‌ای تبریک گفت؛ البته با اینکه وقتی می‌شنیدیم در برخی نقاط، طرفداران تغییر برای نرسیدن تعرفه رأی و ایفای نقش، گریه کردند اما هم‌هنگام آنگاه که دیدیم آدم‌هایی نظیر بهنود، مهاجرانی، کدیور و دیگر فرماندهان و افسران فتنه در پاسخ به دعوت نظام و امامِ حکیم در لندن و آمریکا و پاریس و یا بعضا در تهران، در صف رأی دادن ایستاده‌اند چنانکه برخی مستضعفین ما در صف نانوایی برای خرید نان نسیه؛ برمردم‌سالاری دینی مباهات کردیم؛ عجب مهارتی دارد نطامِ حکیم ما که می‌تواند همه را پای صندوق بیاورد؛ ضد انقلاب و انقلابی اگر به یک نظام اعتماد کنند بی شک آن نظام، نه یک چهل سال بلکه چند چهل سال را با اقتدار معنوی پشت سر خواهد گذاشت و این است چیره دستی ما مقابل سیکل معیوب و بی پشتوانه ی لیبرال دموکراسی قلابی و.....؛ از این رو ما نیروهای اجتماعی و سیاسی نیز برای استیلای گفتمانی به فناوری‌ای در ترازِ فناوری نظامِ حکیم نیازمندیم و.... در همین راستا درباره انتخابات اخیر به کثرت می‌توان سخن گفت و در جای خویش خواهیم گفت اما اجمالا نکته‌ای باید پاس داشته شده و سرِدست گرفته شود؛ آن هم فناوری‌ای نوپا که در یک حرکت بین الاذهانی و غیر حزبی توانست همسویان اجتماعی برخی چهره‌ها نظیر جلیلی، رضایی، رئیسی، قالیباف، میرسلیم و چندین رجال سیاسی و مذهبی با سلایق گوناگون را در چشم انداز واحدی قرار دهد؛ این فناوری محصول یک حزب و یا یک جبهه سیاسی نبود بلکه محصول اندیشیدن در یک افق بود؛ سرمایه بزرگی که آغاز حرکت‌ها و همبستگی‌های متعالی مابعد خواهد شد؛ البته این مهارت تشکیلاتی هنوز مانده که در تراز و عِداد فناوری مورد استخدامِ زعیم ِحکیم ما برسد اما همه باید تلاش کنیم بخصوص نیروهای اندیشگی و سیاست اندیشان و متفکرین اجتماعی ما که اگر خواستار پیوستن دیگران به گفتمانِ خود و نفوذ گفتمان خویش از پایتخت تا اقصی نقاط کشور بلکه خارج از کشور و تا میان دگر اندیشان و ضد انقلابیون هستیم باید بتوانیم با مهندسی معکوسِ فناوری رهبرِ حکیم و تأسی به دانش علوم انسانی فزاینده معظم له، این دانش و مهارت ایشان را در فعالیت‌های خود به کار بندیم که قدرت جذب توأمان ضد انقلاب و انقلابی را بخاطر ظرفیت وجودی‌اش دارد ؛ اما به هر روی جریان مردمی تا همین اندازه نشان داد که می‌تواند بسیار قوی‌تر به رونمایی استعدادها و امکان‌های خود در سپهر افکار عمومی بپردازد و این زیست گفتمانی و اجتماعی مبارک است.»