فاشیسم مقدمه ای برای پایان رویای آمریکا

پایان رویای آمریکایی

تحقق چنین اتفاقی را پیش از این بسیاری از نویسندگان و تحلیلگران آمریکایی پیش بینی کرده بودند. «ریچارد روتی» در آخرین کتابش «رسیدن به کشور خودمان» می نویسد: «بسیاری از نویسندگان حوزه سیاست گذاری های سیاسی اجتماعی هشدار داده اند که دموکراسی های صنعتی شده قدیمی به سوی یک دوره وایمار مانند در حرکتند، دوره ای که در آن جنبش های پوپولیستی احتمالا دولت های مبتنی بر قانون اساسی را ساقط می کنند.» و یا «ادوارد لوتواک» در کتاب خود تحت عنوان «به مخاطره افتادن رویای آمریکایی» هشدار می دهد: «احتمال دارد فاشیسم، آینده آمریکا باشد» او توضیح می دهد: «اعضای اتحادیه های کارگری و کارگران غیرماهر فاقد سازماندهی، دیر یا زود متوجه می شوند که دولتشان حتی برای جلوگیری از کاهش دستمزدهایشان یا جلوگیری از صدور مشاغل به خارج از کشور نیز تلاشی نمی کند. در این مقطع همه چیز درهم خواهد شکست، رای دهندگان غیر شهری به این نتیجه خواهند رسید که سیستم فشل شده و اندک اندک در پی یک مرد قدرتمند می گردند تا به او رای دهند؛ کسی که به آن ها دلگرمی بدهد که وقتی انتخاب شد، دیگر دنیا به کام بوروکرات های از خود راضی، وکلای حقه باز و سیاستمداران دزد نخواهد بود.»

فاشیسم به عنوان یک جریان سوم

فاشیسم یک نظریه سیاسی است که بر پایه ناسیونالیسم افراطی نژاد پرستانه و دولت بسیار مقتدر و متمرکز استوار است. برخی از نظریه پردازان علوم سیاسی فاشیسم را به چشم جریان سومی نگاه می کنند که معمولا در شرایط بحران اقتصادی و زمانی که مردم از شرایط موجود نا امید و خشمگین هستند بروز می یابد. تحلیلگران در رابطه با ماهیت طرفداران ترامپ می نویسند «آن ها ده ها میلیون آمریکایی به خصوص سفیدپوستان طبقات فرودست هستند که به خاطر آنچه که بر سر آن ها، خانواده ها و اجتماعاتشان آمده خشمگین هستند. آن ها به مخالفت با سیاست های نئولیبرال برخاسته اند که نخبگان تحصیل کرده از هر دو حزب سیاسی بر آن ها تحمیل کرده اند» لذا می شود گفت سفیدپوستان طبقات فرودست به عنوان بدنه اصلی حامیان ترامپ در حال پذیرش یک فاشیسم آمریکایی اند. جنبش های فاشیستی بنیاد خود را نه بر فعال بودن سیاسی بلکه بر غیر فعال بودن از نظر سیاسی بنا کرده اند، «بازندگانی» که اغلب به درستی احساس می کنند نه صدایشان شنیده می شود و نه نقشی در تشکیلات سیاسی ایفا می کنند. فاشیسم چیزی است مربوط به یک رهبر الهام بخش و به ظاهر قدرتمند که وعده احیای اخلاقی، شکوه و افتخار دوباره و انتقام می دهد. لذا فاشیسم یک جواب برای حل مشکلات نیست بلکه روشی برای بیان اعتراض است روشی برای عبور از دوران گذار. فاشیسم آمریکایی خواهان شکلی خاص از آزادی است؛ آزادی نفرت ورزیدن. هواداران این مکتب آزادی را برای تحقق آرمان فرهنگ خشونت و اسلحه می خواهند. آزادی را برای دشمن داشتن می خواهند، برای حمله فیزیکی به مسلمانان، مهاجران غیر قانونی، سیاه پوستان و هر کسی که به خود جرات بدهد و از فاشیسم پروری آن ها انتقاد کند.

فاشیسم مقدمه افول آمریکا

از همین رو است که خیلی ها معتقدند فاشیسم مقدمه افول آمریکا خواهد بود. در سال 2007، نائومی وولف (Naomi Wolf)، نویسنده و پژوهشگر آمریکایی، فعال مبارز حقوق بشر و ضد سیاست های نئولیبرالی آمریکا، کتابی نوشت تحت عنوان «پایان آمریکا»، ایده اساسی وولف در این کتاب آن بود که «این کشور با قدم هایی آرام اما قاطع در حال گذار از یک دموکراسی کهن که پدران بنیانگذار این کشور در قرن هفدهم آن را بنیان گذاشتند، به پهنه ای برای یک سلطه نیمه فاشیستی - نیمه پوپولیستی است.» او در کتاب خود به صورت گسترده ای به شباهت هایی اشاره می کند که آلمان دهه 1920 را به یک دیکتاتوری فاشیستی تبدیل کرد و سرانجام به فروپاشی و تخریب کامل آن انجامید. این هشدار را چالمرز جانسون(Chalmers Johnson) استاد برجسته آمریکایی نیز در کتاب پایان امپراتوری مطرح کرد. همین هشدار ها بود که باعث شد حاکمیت آمریکا در سال 2008 برای به تاخیر انداختن فرآیند افول دست به دامان پدیده ای چون باراک اوباما شود، تا هم به ترمیم چهره خود در عرصه بین المللی بپردازد و هم در عرصه داخلی با خلاء مشروعیت سیاسی به مقابله بپردازد.

اما حالا در سال 2017 یک دهه بعد از نگارش کتاب نائومی وولف، آمریکا دارد همان مسیر پیش بینی شده را می پیماید، بی جهت نیست که این روز ها موج اعتراضات از کف خیابان ها به بدنه حکومتی رسیده است. کالیفرنیا و تگزاس این روزها ساز جدایی از ایالات متحده را کوک کرده اند، نمایندگان دو ایالت واشنگتن و مینه سوتا به دادگاه استیناف فدرال در سانفرانسیسکو هشداردادند که اقدامات ترامپ در صورت تثبیت به «هرج و مرج فزاینده» «منجر خواهد شد، 10 تن از دیپلمات های ارشد و مقام های سابق آمریکا نسبت به افول امنیت آمریکا هشدار داده اند، در میان این افراد نام هایی چون جان کری، مادلین آلبرایت، سوزان رایس و لئون پانه تا دیده می شود، «جوزف نای» از پایان قدرت نرم آمریکا و «ایان برمر» از افول جایگاه رهبری آمریکا گفته اند. در این شرایط حتی زمزمه های کودتای نظامی هم به گوش می رسد. شاید گزافه نباشد که بگوییم آینده آمریکا این روز ها به آینده ترامپ گره خورده است.