انتقاد دولت از سهم هيچ جوانان در پست‌های دولتی!

روزنامه جوان: «59 سال» ميانگين سني وزراي كابينه دولت يازدهم بود، ميانگيني كه با تغيير وزراي آموزش و پرورش، ‌ورزش و جوانان و فرهنگ و ارشاد اسلامي اين ميانگين كمي جابه‌جا شد، اما نه در حدي كه بتوان دولت دكتر حسن روحاني را دولتي جوانگرا به حساب آورد. اين در حالي است كه هنوز هم نماي كشورمان با سهم يك سومي جوانان در تركيب جمعيتي، جوان به شمار مي‌آيد، اما به رغم سهم مهم جوانان در جمعيت كشور، سهم آنها از پست‌هاي مديريتي حداقل ممكن است و اين مسئله در دولت يازدهم به شكلي جدي‌تر مطرح شد. با وجود اين در ماه‌هاي پاياني، ‌دولت يازدهم هم شعار جوانگرايي سر داده است و روز گذشته كنگره ملي مديريت امور جوانان با حضور معاون اول رئيس‌جمهور در هتل المپيك تهران برگزار شد. اسحاق جهانگيري وقتي پشت تريبون قرار گرفت، گفت: براي اينكه به مسائل جوانان در نظام مديريتي بپردازيم، نبايد همواره به يك جاده يك‌طرفه بينديشيم و افراد پا به سن در مديريت‌ها حضور پيدا كنند و نسل جوان مكلف به اجراي تصميمات آنها شوند. اظهارات آقاي معاون اول در حالي است كه دولت يازدهم يكي از دولت‌هايي است كه كمترين ميدان را براي تجربه مديريت به جوانان داده است و در ميان مشاوران، ‌دستياران ويژه، هيئت وزيران و معاونان رئيس‌جمهور به سختي مي‌توان افراد زير 50 سال را پيدا كرد. سورنا ستاري، معاون علمي رئيس‌جمهور با 45 سال سن جوان‌ترين فردي است كه در تركيب دولت يازدهم ديده مي‌شود. هر چند 45 سال هم ديگر در گروه جوانان به شمار نمي‌رود، اما در ميان وزرا كمترين سن از آن سيد‌رضا صالحي اميري، وزير جديد فرهنگ و ارشاد است كه وي نيز 56 سال سن دارد. از سوي ديگر شوراي عالي جوانان به عنوان نهادي كه وظيفه‌اش بررسي نقش و عملكرد نهادها و سازمان‌هايي است كه در امور جوانان مسئوليت دارند و نيز ايجاد هماهنگي بين دستگاه‌هايي است كه وظايف آنها به نحوي با ‌مسائل جوانان مربوط مي‌شود، در تمام دوران دولت يازدهم تنها يك بار تشكيل جلسه داده است و آن يك بار نيز هيچ جواني در اين شورا حضور نداشت و بنا به اذعان جهانگيري همه افراد حاضر در اين شورا كه مركب از وزرا‌، رئيس سازمان صدا و سيما، رئيس سازمان تربيت بدني، مشاور رئيس‌جمهور در امور زنان، دبير شورا كه توسط رئيس شورا انتخاب مي‌شود و چهار نفر از زنان و مردان صاحب‌نظر و متعهد، به انتخاب شوراي عالي انقلاب فرهنگي هستند، همگي بالاي 50 سال سن داشته‌اند و اين يعني تصميم‌گيري و نظارت افرادي بر امور جوانان كه سال‌هاست از دوره جواني فاصله گرفته‌اند. اين در حالي است كه روز گذشته جهانگيري وقتي در كنگره ملي مديريت امور جوانان صحبت مي‌كرد، تأكيد كرد: در جاهايي كه براي جوانان تصميم‌گيري مي‌شود، جوانان بايد حضور قطعي داشته باشند كه اگر نياز بود حرف آخر آنها نيز شنيده شود. از حرف‌ها كه بگذريم، شواهد و قرائن عملي نشان مي‌دهد «جوانان» در طول سه سال و نيم فعاليت دولت يازدهم هيچ‌گاه جايگاه مناسبي نداشتند؛‌چه به لحاظ ناديده گرفته شدن براي پست‌هاي مديريتي و چه از منظر تشكيل شوراي عالي جوانان. پس اگر در شش ماه پاياني برايشان همايش برگزار مي‌شود و درباره حضورشان در پست‌هاي مديريتي صحبت مي‌شود، ‌نشانه چيست؟