نقطه قوت نامه قالیباف به دادستان/ آخرین گام برای تبدیل ایران به قدرت تمایل عیار بین‌المللی!
نامه قالیباف به دادستان و اضهارات مسیح مهاجری مهم ترین موضوعاتی بود که کارشناسان و فعالان عرصه سیاست و رسانه به آن واکنش نشان دادند.
سرویس سیاسی فردا: نامه قالیباف به دادستان و اظهارات مسیح مهاجری مهم ترین موضوعاتی بود که کارشناسان و فعالان عرصه سیاست و رسانه به آن واکنش نشان دادند که بخشی از آن را در ادامه می خوانید:
نقطه قوت نامه قالیباف به دادستان
عبدالله گنجی، مدیر مسئول روزنامه جوان نوشت: برخلاف نگاه نگران رییس جمهور که راه مبارزه با فساد را بگیر و ببند نمی داند باید از نامه شهردار تهران به دادستان کل کشور استقبال کرد.نکته ظریفی در نامه قالیباف آمده است که کمتر مورد توجه قرار گرفت .او از دادستان خواسته به عنوان مدعی العموم وارد شود .یعنی قالیباف در صدد تبرئه خود بر نیامده است و به عنوان شاکی به جلو فرار نکرده است .معنی دیگر این درخواست این است که تیغ عدالت از جایگاه مدعی العموم اگر بنده را هم متخلف بداند فرار نمی کنم.اگر نامه قالیباف به عنوان شاکی موضوع نوشته می شد تحلیل های تخریب کننده ای روی نامه گذاشته می شد که اکنون با استثنا نکردن خود و ننشستن بر روی صندلی شاکی از آن پیشگیری کرد.
آخرین گام برای تبدیل ایران به قدرت تمایل عیار بین المللی!
حجت الله عبدالملکی، کارشناس مسائل اقتصادی در کانال تلگرامی خود نوشت: آمریکا در زمان برنامه ریزی برای سلطه بر جهان، دو مقطع انزوا را قبل از جنگ اول جهانی و مابین جنگ اول و دوم جهانی طراحی نمود. البته انزوا هدف نبود، بلکه ارتقاء قدرت اقتصادی هدف بود. آمریکایی ها اقتصاد و تولید ملی را در نگاه جدی به درون می دیدند تا بدور از قدرت های اروپایی و با تکیه بر بازار داخلی و توان متخصصان و دانشمندان خود پیشرفت کنند. آنچه هم اکنون باعث هژمونی آمریکا در بین بیشتر کشورهای جهان شده است، عمدتا قدرت اقتصادی این کشور است که با تکیه بر توانمندی های داخلی آن و با تلاش دولت و مردم این کشور حاصل شده است؛
ایران اسلامی برای تبدیل شدن به یک قدرت بین المللی علاوه بر اینکه ظرفیت های لازم را دارد، گام های بلندی را نیز در دوره پس از انقلاب اسلامی برداشته است، گام هایی که رد آن تا مدیترانه و دریای سرخ و آفریقا و حتی آمریکای لاتین نیز مشاهده می شود؛ اما گام نهایی در مسیر اقتدار بین المللی و تبدیل ایران به یکی از قطب های بین المللی قدرت، تقویت اقتصاد داخلی است که رهیافت ج.ا برای این موضوع همان اقتصاد مقاومتی است؛
ایران اسلامی با ظرفیت های شگفت انگیز اقتصادی (دارنده بالاترین ذخایر نفت و گاز جهان، با وسعتی در حدود 1.7 میلیون کیلومتر مربع، واقع بر نوار 30 درجه شمالی با بهترین موقعیت برای کشاورزی، 130 میلیارد مترمکعب بارندگی در سال، بیش از 35 میلیون هکتار زمین قابل کشت ولو با روش های سنتی، 80 میلیون نفر جمعیت خدامدار و توانمند، 29 میلیون نفر نیروی کار قدرتمند، 10 میلیون دانش آموخته خلاق، موقعیت جغرافیایی راهبردی و بی نظیر، 15 کشور همسایه و عمدتا همسو در فرهنگ و رویکرد سیاسی، محوریت در امنیت غرب آسیا و هزاران ظرفیت دیگر) با اجرای اقتصاد مقاومتی می تواند در کمتر از ده سال به جمع 10 اقتصاد برتر جهان وارد شود و قدرت بین المللی خود را تثبیت کند؛
می ماند همت ملت ایران ،البته با برنامه ریزی و پیشگامی مسئولین کشور ...
چند نکته در خصوص اظهارات اخیر مسیح مهاجری
محمد عبداللهی ، سردبیر خردنامه همشهری در کانال تلگرامی خود نوشت: مسیح مهاجری، مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی، طرفدار سینه چاک خاندان هاشمی و عنصر معلوم الحالی که برای سران فتنه با هزینه بیت المال، قلم را به صراط نفاق و راه فتنه می فروشد اخیرا در گفت و گو با عصرایران گفته: «ولايت فقيه مقامي است كه وقتي نظري مي‌دهد؛ اگر قبول داشتيم مي‌گوييم چشم،؛ اما اگر قبول نداشتيم، دلايل‌مان را بيان مي‌كنيم/ وزيري كه حرف خود را نزند و هرچه آقا گفت چشم بگويد وزير خوبي نيست.» گرچه اظهارات منافقانه وی و همفکرانش مسبوق به سابقه است، اما در این خصوص ذکر چند نکته خالی از لطف نیست:
عملکرد مسیح مهاجری نشان میدهد وی آنچنان که تصور میشود؛ ولایت گریز نیست چرا که تنها مخالف «ولایت فقیه» است اما ولایت آقای هاشمی را بی چون و چرا پذیرفته است. بر همین اساس اینکه چطور شخصی با آن سوابق انقلابی اینچنین بر طبل جریان ضد انقلاب میکوبد سوال برانگیز نیست. جریان هاشمی در سالهای اخیر از هیچ تلاشی برای به حاشیه بردن ولایت فقیه فروگذار نکرد. در حالیکه هاشمی رفسنجانی در برهه ای از تاریخ انقلاب اسلامی، خود یکی از مدافعان سرسخت مشروعیت ولایت فقیه بود.
تاریخ چند ساله اصلاح طلبان نشان داده که آنان ، بر خلاف شعارهایشان در عمل وباطن مسیری به غیر از خط ولایت وصراط مستقیم انقلاب اسلامی را قصد نموده و ایستادگی بر اصول وآرمانها وصیانت از ارزشهای شناخته شده نظام ولایی را برنمی تابند، مطلبی که برخی از اصلاح طلبان به آن اعتراف کردند. محمد عطریانفر عضو شورای مرکزی کارگزاران سازندگی و از متهمان فتنه 88 در جلسه محاکمه عوامل اغتشاشات با اظهار ندامت از آنچه علیه نظام و رهبری انجام داده‌اند ؛گفت: « دو اصل مهم ولایت‌فقیه و نظام اسلامی بی‌رحمانه مورد هجمه برخی گروه‌ها و جریانات حزبی قرار گرفت.... این نقش مطلقیت را اگر نپذیریم با وجهه ولایت رسول‌الله در تعارض است... به دلیل زاویه گرفتن از ولایت‌فقیه ما دچار نوعی نفاق شدیم و ظاهر و باطن ما متفاوت شد و در این نقطه قرار گرفتیم... در اینجا اعتراف می‌کنم کسانی که می‌خواهند مطلقیت ولایت‌فقیه را سلب کنند معنویت نظام را می‌گیرند.»
تاریخ همواره در حال تکرار است؛ دزدان دین و دشمنان ولایت در این دوره را میتوان مصداق همان خوارج کوردل دانست که با شعار لا حکم الا لله، علی ـ علیه السلام ـ را مشرک خواندند . مخالفت و کارشکنی های نهروانی ها در نهایت کار را به جایی رساند که علیه امام عصر خود دست به شمشیر بردند. در رفتار و گفتار این افراد هم از این نوع مخالفت ها و کارشکنی ها مشاهده می شود. فهم نادرست و بینش التقاطی این عده از جمود و تنگ نظری خوارج نهروانی چیزی کم ندارد .
اما حضرت امام (ره) در جواب امثال مسیح مهاجری می‌فرماید: «شما نترسید از این چهار نفر آدمی که نمی‌فهمند اسلام چه است؛ نمی‌فهمند فقیه چه است؛ نمی‌فهمند که ولایت‌فقیه یعنی چه. آن‌ها خیال می‌کنند که یک فاجعه به جامعه است! این‌ها اسلام را فاجعه می‌دانند، نه ولایت‌فقیه را. این‌ها اسلام را فاجعه می‌دانند، ولایت‌فقیه فاجعه نیست. ولایت‌فقیه، تَبَع اسلام است.»
ادعای جدید روحانی در آستانه عید غدیر
حمید رسایی در کانال تلگرامی خود نوشت: سال 93 بود که حسن روحانی در مخالفت با اقدامات نیروی انتظامی در برخورد با مفاسد سازماندهی شده اجتماعی گفت: «اینقدر در زندگی مردم مداخله نکنید، ولو به خاطر دلسوزی؛ بگذاریم مردم خودشان راه بهشت را انتخاب کنند، نمی‌توان با زور و شلاق مردم را به بهشت برد.»
حالا دو سال از آن تاریخ گذشته اما وقتی حسن روحانی در برابر نتایج تقریبا هیچ برجام قرار گرفته و در برابر توقعات مردم نسبت به دستآوردهای برجام با دستانی «خالی» مواجه است، یادش افتاده که می شود مردم را به زور به بهشت برد و از سر دلسوزی می گوید: «اگر کفران نعمت برجام کنیم، عذاب االهی نازل میشود».
روحانی در این سه سال و چندماه ریاست جمهوری اش، نشان داده که در استفاده ابزاری از مفاهیم دینی برای مقاصد سیاسی اش استاد است. پس همانطور که روزی مذاکره خفت بار با غربی ها که نتیجه آن فرزند ناقص الخلقه ای به نام برجام بود را به درس آموزی از عاشورا گره زد، باید منتظر باشیم تا در آستانه روز عید غدیر این جمله را هم از روحانی بشنویم:
الحمدالله الذی جعلنا من المتمسکین بالبرجام
خدا عاقبت همه ما را ختم به خیر کند.
هنوز دیر نشده، هر روز روز اوست، این روزها بیشتر!
حسین شمسیان، عضو شورای سردبیری روزنامه کیهان نوشت: دوستی داشتم که محافظ شهید رجایی بود-حالا محافظ که می گویم، ذهنتان نرود به این خدم و حشم امروزی بعضی حضرات! منظور یکی دو نفری هستند که حتی گاهی با موتور او را به نماز جمعه برده بودند!-الغرض، دوستم خاطرات عجیبی از آن ایام نقل می کندمثلا می گفت:
« یکبار با شهید رجایی به منزل آمدیم، سر کوچه ماشین شرکت گاز، کپسول توزیع می کرد(قدیم منازل لوله کشی گاز نداشت) شهید رجایی یاد آوری کرد: «گاز نداریم»! و خواست سه نفری برای خرید کپسول ها برویم! با اصرار وخواهش اکید ما، قانع شد که نیاید.
من و همکارم، سه کپسول را برداشته و حرکت کردیم. در آستانه کوچه، صدایمان کرد و گفت: «مبادا بگویید مال خانه رجایی است! مثل مردم عادی بروید ته صف بایستید»!
می دانستیم فایده ای ندارد، ولی گفتیم که ته صف، قطعا گاز به ما نمی رسد. اهمیتی نداد و بر حرفش تاکید کرد.
آمدیم و همان شد! گاز به ما نرسید!
دست از پا درازتر برگشتیم و ماوقع را گفتیم.
گفت: اشکالی ندارد، حالا با چراغ نفتی غذا درست می کنیم.
گفتیم: دو سه روزی است که نفت هم تمام شده!
گفت: اشکالی ندارد، چند روزی حاضری میخوریم! و می فهمیم مردم چه وضعیتی دارند»
این خاطره و چندین و چند خاطره دیگر را بارها و بارها با هم مرور کرده ایم و این روزها خیلی بیشتر. هربار غصه میخورم که از کجا به این روزها رسیدیم!
روزهایی که مدیران ما، در منطقه مستضعف نشینی چون ورامین، مانور شیشلیک خوری می دهند!
روزهایی که مدیران نجومی، حق اوقات فراغت فرزندانشان را هم از بیت‌المال بر می دارند!
روزهایی که دزدان و حرام خواران ، ذخیره نظام می شوند!
روزهایی که املاک گرانقیمت، با تخفیف های کلان واقساط طویل المدت، در پوشش مقررات قانونی به خواص و نور چشمی ها واگذار می شود!
روزهایی که بخاطر انعکاس صدای مردم و اعتراض به مدیریت شهری، با انواع و اقسام انگ ها مواجه می شویم و دوستان نزدیکمان،کلام حقمان را «باعث شرمندگی» می دانند!
روزهایی که دعوت به قبیله گرایی می شویم و می کوشند فراموش کنیم بیت المال، جناح چپ و راست ندارد!
آری! این روزها رجایی بیشتر از همیشه مظلوم است، بخصوص در جمع داعیه داران انقلابی گری! و گرنه او همیشه مغضوب اشراف و غارتگران بود.
سالروز شهادتش گذشت، اما بنظرم هنوز دیر نشده، هر روز روز اوست، این روزها بیشتر!
دیدگاه تان را بنویسید