ظریف میخ آخر را به تابوت برجام زد/ هفته دولت یا هفته مبالغه!؟

سرویس سیاسی فردا: گفته های آقای ظریف در خصوص نامه آرامش بخش، تفاهمنامه FATF مهم ترین موضوعاتی هستند که کارشناسان و فعالان عرصه سیاست و رسانه به آن واکنش نشان دادند. برخی از این نظرات در ادامه مخی آید:

ظریف میخ آخر را به تابوت برجام زد

رضا سراج ، کارشناس مسائل سیاسی د کانال تلگرامی خود نوشت: اظهارات آقای ظریف در باره گرفتن «نامه آرامش بخش» از خزانه داری آمریکا برای افراد و شرکت‌ها، میخ آخر بر تابوت امید به برجام برای گشایش اقتصادی بود.

واقعیت‌های «نامه آرامش بخش»:

سهل اندیشی و محاسبات غلط، همچنان ادامه دارد.

باور و اعتماد به وعده‌های آمریکا همچنان پابرجا است.

برای اجرای برجام تقریبا هیچ تضمینی وجود ندارند.

با این روند برجام هیچ گشایشی نمی‌تواند ایجاد کند.

برای گشایش در برجام باید تکدی و عزت فروشی کرد.

نتیجه :

گرفتن «نامه آرامش بخش» از خزانه داری آمریکا، نشان داد که برجام، مکانیزم گشایش اقتصادی نیست؛ بلکه تنها سازوکاری برای ذلت پذیری و تحقیر ایران در برابر آمریکا است. بنابراین آقای ظریف با موضوع « نامه آرامش بخش » آخرین میخ را بر تابوت برجام کوبید.

هفته دولت یا هفته مبالغه!؟

داریوش سجادی ، روزنامه نگار خارج نشین در کانال تلگرامی خود نوشت: بنا بر یک سنت قابل فهم رسم است تا وزیران در هفته دولت گزارش هائی از عملکرد قابل وثوق وزارتخانه تحت مدیریت خود را اطلاع رسانی کنند. علی رغم این گاهی وزرای مربوطه در تبیین کارنامه خود مبتلا به اغراق شده تا جائی که خود را مصداق آن قاضی می کنند که بعد از صدور حکم هزار ضربه شلاق مواجه با طعنه قابل فهم محکوم شد که جناب قاضی یا شمارش نمی دانند یا تا به حال شلاق نخورده اند!

اظهارت اخیر وزیر اطلاعات (سید محمود علوی) از اقدامات صورت گرفته در وزارت اطلاعات نیز تداعی قاضی مزبور است بویژه آنجا که جناب وزیر می فرمایند:

باید جوانان را از پیوستن به جریان تروریستی داعش برحذر داریم و ما در وزارت بیش از ۱۵۰۰ جوانی که قصد پیوستن به داعش را داشتند شناسایی کرده و دعوت کردیم و گاهی در قالب بازداشت آن‌ها را فراخواندیم و بر اساس موضع قرآن و رسول اکرم با آن‌ها صحبت کردیم و از پیوستن آن‌ها به داعش جلوگیری کردیم چرا که بنقل از امیر المومنین ارزش پییش گیری بهتر از درمان است و انسانی که راه را اشتباه می‌رود پیش از آنکه منحرف شود باید نجات دهیم.

جناب آقای علوی ظاهراً در اظهارات خود یا جوگیر بوده اند و یا ضریب هوشی مخاطب را قلیل تلقی کرده اند!

انصافاً اگر افسران عملیاتی یا ستادی وزارت از این هنرها دارند که می توانند مشتی جوان فریب خورده و داعش مسلک را با چند جلسه گفتگوی در بازداشت از عمق ضلالت نجات داده و به ساحل عافیت و توفیق هدایت رهنمون سازند چرا همین کار را با بخش دیگری از جوانان مملکت نمی کنند که بابت هرهری مسلکی و لاابالی گری و بد حجابی و پارتی ها و شب نشینی های آنچنانی سالهاست که حکومت را مجبور به راه اندازی گشت ارشاد و بگیر و ببندهای متعدد و متنوع کرده اند که غالباً نیز در تحصیل هدف بدون نتیجه و ناکام مانده اند!؟

جناب وزیر ـ هفته دولت است نه هفته مبالغه!

مهدی محمدی ، کارشناس مسائل سیاسی نوشت: مسئله FATF در آستانه تصمیم گیری است. جالب است موضوع تازه زمانی روی میز قرار گرفته که دولت بیش از دو ماه است آنچه را نباید امضا می کرده امضا کرده و در حال اجرای آن است. از یک دیدگاه کاملا راهبردی، 4 مسئله حل نشدنی در این باره وجود دارد:

1- وزیر اقتصاد action plan کذایی با رئیس FATF را به شرطی امضا کرد که ایران در اجلاس بوسان کره از لیست سیاه خارج شود. اجلاس بوسان برگزار شد و چنین اتفاقی رخ نداد! اما باز هم آقایان دست بردار نیستند.

2- دولت متعهد شده در زمستان 96 استثنا بودن حزب الله، حماس و ... را از تعریف تروریسم در قانون داخلی ایران حذف کند! به چه مجوزی و با کدام تحلیل و در توافق با چه کسی؟

3- دولت متعهد است اطلاعات هر نوع تراکنش بانکی را که FATF مطالبه کند مبادله کرده و به اشتراک بگذارد. این یعنی استقرار یک رژیم بازرسی عمیق تر بازرسی هسته ای در بخش بانکی و مالی ایران و بی معنا شدن حریم خصوصی مردم.

4- تازه اگر همه این اقدامات هم انجام شود و ایران از لیست سیاه FATF خارج گردد، باز مشکلات بانکی ایران حل نخواهد شد چرا که ریشه این مشکلات تحریم هایی است که باید در برجام لغو می شد اما همچنان باقی مانده است. بنابراین معلوم نیست اساسا این همه امتیاز برای چه واگذار می شود؟

یک پیشنهاد به ستاد استهلال

محمد سعید احدیان، مدیر مسئول روزنامه خراسان نوشت: با توجه به اینکه بسیاری از مردم ایران برای روزهای خاص در ماه ذی القعده مخصوصا روز زیارتی مخصوص امام رضا (ع) و همچنین دحو الارض برنامه ریزی می کنند تا در این روز خاص برای بهره بردن از فیض کامل به مشهد سفر کنند، بنظر می رسد در صورتی که ماه تقویمی با ماه شرعی متفاوت است، بهتر است ستاد استهلال در ابتدای ماه یا حداکثر بعد از دهه کرامت این مساله را اعلام عمومی کند تا حظ مردم از این روزهای پرفیض کم نشود.

در عین حال اگر به هر دلیل قرار به عدم اعلام عمومی توسط ستاد استهلال شد، لازم است که این مساله تا پایان اعلام عمومی نشود، چرا که بسیاری از مردمی که به نیت زیارت در روز خاص زیارتی به مشهد برنامه ریزی کرده اند و امکان تغییر برنامه خود را ندارند یا بعد از روز مربوط از این که روز اصلی زیارت روز دیگری بوده است ، دچار سرخوردگی جدی می شوند.

البته همچنان معتقدم درست این است که ستاد استهلال یا ابتدای ماه ذی القعده و یا حداکثر بعد از پایان دهه کرامت و تمام شدن برنامه های رسمی، روز واقعی ماه ذی القعده را اعلام عمومی کنند تا امکان برنامه ریزی دقیق برای سفر به مشهد و استفاده از فیوضات این روزهای پربرکت برای مشتاقان میسر شود.

راشد الغنوشی و اسلام سیاسی

مجتبی امانی ، رئیس سابق دفتر حافظ منافع ایران در قاهره نوشت: تاکنون چندین بار نقل قول هایی از راشد الغنوشی، رهبر جنبش (اخوانی) النهضه تونس منتشر شده که گویا وی خواستار کنار گذاشتن اسلام سیاسی و یا به تعبیری جدایی نهاد دین از سیاست شده است. این ادعاها گاه از اساس کذب بوده و بعضی به علت ترجمه و یا بیان کلمات دوپهلو توسط راشد الغنوشی بوده، موجب انتساب برخی مطالب به وی شده که صحت لازم را نداشته است.

اخوان و راشد الغنوشی هرگز نمی توانند از اسلام سیاسی صرف نظر کنند؛ این موضوع رگ حیات آنها بوده و تاریخ اخوان نشان می دهد که اولین اهتمام آنها، اجرای احکام اسلام و سپس تشکیل خلافت اسلامی است . اما اکنون دو الگوی اسلام سیاسی جهان (جمهوری اسلامی ایران و نسخه بدلی آن یعنی داعش) چالش اصلی غرب و جهان متمدن است.

اخوانی ها تصور می کنند که بدون حمایت غرب، نمی توانند به حاکمیت برسند. آنچه که این روزها به عنوان نشانه دست برداشتن راشد الغنوشی از اسلام سیاسی و تفکیک نهاد دین از سیاست آورده می شود؛ چیزی نیست جز تلاش تاکتیکی تفکر اخوانی و دوپهلو سخن گفتن آنها، برای آنکه در موج اسلام خواهی کشورهای اسلامی، راهی میانه نشان دهند تا غرب از آنها حمایت کند.

در این بین برخی شبه سکولارهای داخلی هم تلاش می کنند از این نمد برای خود کلاهی بسازند و مدام چنین مطالب تحریف شده ای را از قول راشد الغنوشی نشر داده و به آن استناد میکنند.

شعار لزوم جدایی نهاد دین از سیاست که نسخه کمرنگ تری از شعار جدایی دین از سیاست است، همان شعار حزب منحله مشارکت در سال های 85 تا 88 است که این روزها عده ای تحت پوشش سخنان راشد الغنوشی، می خواهند دوباره آن را زنده کنند.