روزنامه شرق: «مقتدی صدر»، روحانی جنجالی و معترض عراقی، دست‌بردار نیست؛ یک روز دستور فتح منطقه سبز بغداد را می‌دهد و روز دیگر تهدید به کودتا می‌کند. بااین‌حال می‌گوید چشم طمعی به قدرت ندوخته و دنیا برایش از عطسه یک بز هم بی‌ارزش‌تر است. این روزها یک‌بار دیگر این روحانی معروف عراقی پا به عرصه سیاست گذاشته است و از دولت «حیدر العبادی»، نخست وزیر عراق، گرفته تا آمریکا و انگلیس همه را تهدید می‌کند. باید منتظر بود تا معلوم شود که این‌بار توفان صدر چگونه و کجا فرو می‌نشیند و دودش به چشم چه کسانی می‌رود. گفت‌وگویی را که می‌خوانید، خبرگزاری رسمی عراق تهیه کرده است که برخی از دیدگاه‌ها، انگیزه‌ها و منش شخصی او را نشان می‌دهد.
شما وارد منطقه سبز بغداد شدید. همه چشم‌ها به خیمه شما دوخته شده است. مردم می‌پرسند، این‌بار در جعبه صدر چه چیزی پیدا می‌شود؟
منتظر بمانید. من هم با شما منتظر خواهم بود.
آیا کسی از شخصیت‌های دینی یا سیاسی میانجیگری می‌کند که مقتدی صدر را از بعضی اقدامات اصلاح‌طلبانه‌اش برگرداند؛ یعنی تضمین‌هایی بدهد تا او را از این روند بازدارند؟
تا حالا که کسی جرئت این کار را نداشته است.
گاه حرف‌هایی می‌شنویم که از خارج ممکن است کسانی وساطت کنند؛ برای مثال جمهوری اسلامی ایران. آیا شما توضیحی برای مردم دارید؟
تا حالا که هیچ میانجیگری نبوده است. گمان نمی‌کنم آنها بخواهند چنین کاری کنند.
همه منتظر این هستند که ببینند این حرکت مسالمت‌آمیز شما به کجا می‌رسد. شما همیشه بر این تأکید داشتید که این یک حرکت مسالمت‌آمیز خواهد بود. چه تضمینی می‌توانید بدهید که این حرکت توده‌ای همچنان مسالمت‌آمیز و منضبط باشد؟
اینکه خودش جواب بود نه سؤال. شما خودتان می‌گویید این حرکتی منضبط و مسالمت‌آمیز است.
همه می‌دانند که رأی به کابینه جدید العبادی باید از طریق پارلمان صورت بگیرد. طبعا این دیگر مسئولیتی است برعهده گروه‌های سیاسی که چگونه رأی بدهند. اگر فراکسیون‌ها از رأی‌دادن امتناع کنند، شما چه می‌کنید؟
درباره پارلمان موضع خواهیم گرفت به‌خصوص اگر به یک کابینه تکنوکرات مستقل و منطقی رأی ندهند؛ کابینه‌ای که به‌دور از سلطه یک حزب یا همان حزب سلطه باشد.
جناب‌عالی می‌دانید که فساد تا بن استخوان نهادهای دولتی رفته است و تنها محدود به تعدادی از وزرای کابینه نمی‌شود. شما خودتان این موضوع را فهمیدید و از کمیته‌ای که مکلف به معرفی وزراست خواستید تا به همان ترتیب و با درجاتی پایین‌تر کارمندان را هم گزینش کند. آیا حرکت اعتراضی شما می‌خواهد تا انجام همه اینها استمرار داشته باشد؟
همه بدانید این حرکت مردمی باید استمرار پیدا کند، حتی اگر من ادامه ندادم آنها باید ادامه دهند. این حرکت ناشی از علاقه به میهن است نه به‌واسطه تصمیم یا فقط دستور من.
باید شما خودتان را تغییر دهید تا خداوند هم شما را تغییر دهد (یجب ان تغیروا ما بانفسکم لیغیر الله ما بکم).
جناب‌عالی دولت آینده را چگونه می‌بینید؟ به‌خصوص بعد از حمایت‌های زیادی که از حرکت شما شد و گروه‌هایی هم با شما اعلام همبستگی کردند؟
این چیزی است که ملت تعیین می‌کند نه من.
شما می‌گویید تحصنتان در حمایت از آقای حیدر العبادی است. اما هرکس مسائل را دنبال می‌کند، می‌داند که این مرد، با گام‌های جدی برنامه‌های شما را دنبال نمی‌کند. در این صورت شما چه خواهید کرد؟
فراکسیون‌های سیاسی خواستار نفوذ و سلطه هستند و فشار می‌آورند. آنها بود یا نبودشان در معرض خطر قرار گرفته است. دیگر مردم برای آنها اهمیتی قائل نیستند. وجودشان در پشت پرده‌ای از فساد قرار گرفته است.
به نظر شما این «وضعیت ملی» که حرکت شما به وجود آورده و خواستار آن می‌شود شیعه و سنی و اسلامی و غیراسلامی هم در یک جهت علیه ظلم و فساد قرار گیرند، چه معنایی دارد؟ آیا صدر می‌خواهد هویت ملی را به مردم برگرداند؟
یکی از اموری که موجب فساد دولت و احزاب شریک آن شد، مسئله سهمیه‌بندی طایفه‌ای و تقویت روح طایفه‌گرایی بود. برای همین ما تلاش می‌کنیم این نوع فساد را از بین ببریم.
به نظر آقای صدر، عراق به کجا می‌رود؟
اگر این وضعیت به همین شکل باقی بماند، عراق به بالاترین مرتبه خطر از تمامی مناطق می‌رسد.
دیدگاه تان را بنویسید