دوئل نفتی ایران و عربستان در گینه کوناکری
کشور گینه که نام پایتختش، کوناکری را یدک می‌کشد تا از گینه بیسائو تمیز داده شود، سومین ایستگاه توقف محمدجواد ظریف در سفر کاری‌اش به غرب آفریقاست که چندسالی است از کانون توجهات تهران، کنار رفته بود.
روزنامه شرق: کشور گینه که نام پایتختش، کوناکری را یدک می‌کشد تا از گینه بیسائو تمیز داده شود، سومین ایستگاه توقف محمدجواد ظریف در سفر کاری‌اش به غرب آفریقاست که چندسالی است از کانون توجهات تهران، کنار رفته بود.
این امر باعث شد عربستان به‌عنوان رقیب سرسخت منطقه‌ای ایران از فرصت استفاده کند و به عمده‌ترین صادر‌کننده نفت خام و فراورده‌های نفتي به این کشور آفریقایی تبدیل شود. در همین حال روزنامه یدیعوت احرونوت چاپ اسرائیل که گام‌به‌گام این سفر و پیامدهای آن را رصد می‌کند، با انتشار مقاله‌ای، ذکاوت دیرهنگام دستگاه دیپلماسی کشورمان را به سخره گرفته و نوشته: ایرانی‌ها اکنون با این نیم‌بند توافق شکننده که با اروپایی‌ها کرده‌اند، می‌خواهند با جلب توجه خریداران نفتی عربستان، ریاض را دور بزنند.
این روزنامه در ادامه می‌نویسد: ظریف با یک هیأت سیاسی اقتصادی به غرب آفریقا رفته تا شاید بتواند از پتانسیل‌های موجود به نفع کشورش استفاده کند. گینه کوناکری که وسعت خاکش فقط ٣٠٠ هزار کیلومترمربع است، در ساحل شرقی اقیانوس اطلس واقع شده و ٨٥ درصد از جمعیت ٩میلیونی آن را مسلمانان و بقیه را پیروان مسیحیت و مذاهب دیگر تشکیل می‌دهند.
در سال ١٨٤٩ این کشور مستعمره فرانسه شد و صد سال بعد از آن، هنگامی که مارشال دوگل زمام رهبری فرانسه را در دست گرفت، در مستعمره‌های این کشور به جز الجزایر همه‌پرسی برگزار کرد تا شهروندان آنها بین مستعمره‌ماندن یا استقلال فوری یکی را برگزینند و ساکنان گینه کوناکری به استقلال فوری رأی دادند.
وقوع یک کودتا در این کشور آفریقایی در سال ١٩٨٤ موجب گرایش دوباره به غرب شد. به غیر از زبان رسمی فرانسه، مردم در گینه کوناکری به هفت زبان بومی از شاخه سودانی صحبت می‌کنند. برنج، قهوه، آناناس در کنار معادن طلا و الماس از مهم‌ترین محصولات این کشور است.
دیدگاه تان را بنویسید