سرویس بین الملل «فردا»: مدتی است که رفتارهای کانادا در برخی ابعاد برجسته شده و عملکرد این کشور در ماجراهای مربوط به رژیم صهیونیستی و به تبع آن رفتارهای خصمانه و عجولانه بر علیه جمهوری اسلامی ایران پر رنگ شده است. کانادا به عنوان مستعمره انگلیس محسوب شده و در عمل سیاستهای آن باید در راستا و هم جهت با سیاستهای بریتانیا باشد. اما اخیراً میبینیم که حرص و ولع افزونتری این کشور را گرفته است و رفتارهای آن گواه شتاب گرفتن عملیسازی رویکردهای رژیم صهیونیستی و در برابر آن مقابله با ایران است. اگر چند ماه اخیر را مرور میکنیم، شواهد روشنی از رفتارها و مواضع کانادا مشاهده میکنیم که ظن ما را تبدیل به یقین میکند. در کنار اینها البته اظهار نظرات و مواضع سران کانادایی را نیز بیافزایید تا این یقین تقویت شود. کانادا در شهریور سال جاری و در حدود زمانی اجلاس سران غیرمتعهدها در تهران، سفارت خود در تهران را بست و خروج هیئت دیپلمات ایرانی ساکن در کانادا را کلید زد. این رخداد در عمل، در جهت خواستههای رژیم صهیونیستی و آمریکا بود و کانادا عملاً به مجری خواستههای آنان تبدیل شد. این مطلب را تحلیلگران بین المللی نیز تصدیق
میکنند. در همین رابطه، پروفسور «میشل چوسوردوفسکی»، تحلیلگر مسائل سیاسی در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «راشا تودی» گفته بود: «تصمیم بسته شدن سفارت کانادا در تهران در واشنگتن گرفته شده بود. اظهارات وزیر امور خارجه کانادا درباره ایران در زمانی بیان شد که اجلاس همکاریهای اقتصادی آسیا و اقیانوس آرام (اپک) در «ولادی وستوک» در حال برگزاری است. بنابراین، وی خواست در این اجلاس، ایران را به اقداماتی واهی متهم کند و این در حالیست که شواهدی در این باره وجود ندارد و او از شواهدی ساختگی استفاده کرده است. این سخنان نشانگر یک دیپلماسی «گاوچران مآبانه» است و به نظر من، این تصمیم، در جای دیگر و از طریق واشنگتن به وزیر امور خارجه کانادا منتقل شده است.» وی با بیان اینکه «کانادا در بسیاری از موارد دنبالهرو سیاستهای آمریکاست»، گفت: «ما شاهد ادغام نیروهای نظامی دو کشور و مشورت دو کشور در سیاست خارجی هستیم و به نظر میرسد دولت «استفان هارپر»، نخست وزیر کانادا کمابیش پا در جای پای دولت آمریکا میگذارد و به عقیده من، آمریکا از کانادا خواسته تا گام نخست را بردارد.» البته این موضوع به حدی عیان و آشکار بود که شبکه خبری «فرانس 24»
نیز گزارش داد: «کانادا به عنوان متحد وفادار به اسرائیل تصمیم گرفت، سفارتخانه خود را در تهران تعطیل و دیپلماتهای ایرانی حاضر در اتاوا را اخراج کند». از سوی دیگر نکته قابل توجه در این بین، پیام نتانیاهو ـ نخست وزیر اسرائیل ـ بود که با ارسال پیامی به «استیون هارپر» ـ همتای کاناداییاش ـ این تحرک کانادا را تبریک گفت. اما این رخداد پایان ماجرا نبود، بلکه چند هفته بعد و در جریان تصویب عضویت رسمی فلسطین به عنوان عضو ناظر در سازمان ملل متحد، اکثر قریب به اتفاق کشورهای رأی دهنده، آرای خویش را به عنوان موافق با این عضویت اعلام نمودند و در این بین فقط 9 کشور مخالفت ورزیدند. نُه کشوری که آمریکا و اسرائیل به همراه کانادا در میان آنها بودند. همراهی روشن کانادا با رژیم صهیونیستی و آمریکا اینجا نیز نمایش آشکاری را در جهان به اجرا گذاشت و حمایت فکری و عملی کانادا از صهیونیستها را کاملاً نشان داد. در اینباره، كامبیز شیخ حسنی كاردار ایران در كانادا با بیان اینكه كانادا یك شهرت سنتی داشت كه در گذشته رفتار متعادل تری داشت، گفته است: «دولت كنونی تحت رهبری یك راست مسیحی تبشیری رفتار بسیار متفاوتی داشته و به حمایت بی چون و
چرا از اسرائیل شهرت داشته است. مسئولین ارشد این دولت بارها اعلام كرده اند كه اسرائیل دوستی بهتر از كانادا روی زمین ندارد و همچنین حمایتهای بی دریغی از این رژیم كردهاند.»
ولی ماجرا به همین جا هم ختم نشد و رفتار اخیر کانادا مبنی بر خارج کردن نام گروهک منافقین از فهرست گروههای تروریستی ماهیت آن را باز هم روشنتر نمود. وزارت امور خارجه کشورمان در این زمینه پیامی صادر کرد که در آن میخوانیم: «در شرایطی که جامعه بین المللی و افکار عمومی جهان، تروریسم را بعنوان یکی از معضلات اصلی جهان تلقی و تعهدات مشخصی را برای مبارزه با این پدیده شوم تدوین نموده، البته این اقدام، تغییری در ماهیت تروریستی این گروهک ایجاد نمیکند و استفاده ابزاری از تروریسم، علاوه بر نقض تعهدات بین المللی، عمل خطرناکی است که می تواند صلح و امنیت بینالملل را تضعیف نماید.» اگر بازمرور فوق بر رفتارهای اخیر کانادا بر علیه جمهوری اسلامی و در راستای حمایت از رژیم صهیونیستی را در نظر بگیریم، ماهیت دولت کنونی و تصمیمگیران فعلی دومین کشور پهناور جهان را خواهیم فهمید. ماهیتی که امروز سمعاً و طاعتاً در گرو اهداف آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار گرفته است. «تونی برمان»، مدیر سابق شبکه رادیویی ـ تلویزیونی سیبیسی در اینباره تعبیر جالبی دارد که در مقالهای پس از تعطیلی سفارت کانادا در ایران منتشر کرد: «به نظر میرسد
کانادا وزیر خارجه جدیدی داشته باشد و اسم آن، بنیامین نتانیاهو است؛ اگرچه کار روزانه وی نخستوزیری اسرائیل میباشد. تصمیم ناگهانی کانادا علیه ایران نشان داد دولت هارپر، سیاست خاورمیانهای کانادا را به اسرائیل گره زده و متکی به تلآویو شده است.»
دیدگاه تان را بنویسید