ليست انواع شكنجه‌ زندانی‌ها در زندان ابوغريب

فارس: يك پايگاه اطلاع رساني با بيان اتفاقات رخ داده در زندان ابوغريب، 14 مورد از شكنجه ها در اين زندان را به صورت مستند بيان مي كند. به گزارش پايگاه اطلاع رساني الشرقيه، زندان ابو غريب از جمله زندان‌هاي بسيار مخوفي است كه فجايع بوقوع پيوسته در آن جهان را به وحشت انداخت، در مجموعه مطالبي كه تحت عنوان "زندان ابو غريب " ارائه خواهد شد، به معرفي هرچه بيشتر اين زندان خواهيم پرداخت. در بخش اول از سري مطالب "زندان ابو غريب " گفتيم كه اين زندان از جمله زندان‌هاي بسيار مخوف عراق است كه فجايع بوقوع پيوسته در آن هر انساني را به وحشت مي‌اندازد. اشاره به نمونه‌اي از اين شكنجه‌ها كه از زبان زندانياني كه از ابوغريب جان سالم بدربرده‌اند يا اعترافات نظاميان آمريكايي كه در اين شكنجه‌ها داشتند و اين مطلب قصد دارد، به آن بپردازد، تاييد كننده ادعاي فوق است. * نمونه‌اي از شكنجه‌هاي زندان ابوغريب - واداشتن زندانيان به دراز كشيدن بر روي زمين و پريدن و جهيدن نظاميان آمريكايي با پوتين‌هايشان از روي بدن برهنه آنها. - برهنه كردن زندانيان و گرفتن عكس از زندانيان زن و مرد. - تقسيم زندانيان به چندين گروه و واداشتن آنها به انجام كارهاي غير اخلاقي. - واداشتن زندانيان به قرار گرفتن روي يكديگر و تشكيل تپه‌اي از پيكرهاي برهنه و عريان زندانيان به شكلي بسيار توهين‌آميز. - واداشتن زندانيان مرد به تن كردن لباس‌هاي زير زنانه يا گذاشتن آنها برسر. - متصل كردن سيم‌هاي برق به بدن‌هاي برهنه زندانيان يا قسمت‌هاي حساس بدن و لذت بردن از تكان‌هاي ناشي از برق گرفتگي در زندانيان. - بستن قلاده‌ سگ‌ها به گردن زندانيان و مرتبط كردن آن به يك زنجبر و كشيدن آنها بر روي زمين و واداشتن زنداني به اداي حركات و صداي سگ‌ها. - استفاده از سگ‌هاي نظامي آموزش ديده براي به وحشت افكندن زندان و تكه و پاره كردن بدن‌ آنها. - تجاوز جنسي به زندانيان زن و برهنه نمودن و گرفتن عكس از آنها در برابر خانواده و بستگان زنداني. - گرفتن عكس‌هاي يادگاري توسط نظاميان آمريكايي در كنار اجساد قربانيانشان كه همان زندانيان عراقي بودند كه در اثر شدت شكنجه جان خود را از دست داده بودند. * شكنجه‌هايي ناجوانمردانه و روحي بسياري از زندانيان آزاد شده از ابو غريب اين شكنجه‌ها را بسيار شرافتمندانه توصيف كرده‌اند، چون از شكنجه‌هايي نام برده‌اند كه شرافت و كرامت بشر را لگدمال كرده و جداي از آن كه يك شكنجه بسيار دردناك جسمي است،‌ شكنجه‌اي روحي است كه در ادامه به نمونه‌هايي از اين شكنجه‌ها اشاره مي‌شود، اگرچه تشريح برخي از آنها به دليل بي‌شرمانه بودن آنها بسيار دشوار مي‌نمايد. - واداشتن مردان به انجام كارهاي شنيع و ضد اخلاقي با يكديگر. - آغشته نمودن چوبي به مواد شيمايي سوزاننده مانند اسيد و وارد كردن آن در بدن زندانيان زن و مرد عراقي. - ضربه زدن به قسمت‌هاي حساس بدن و اعضاي تناسلي مردان توسط چماق‌هاي بزرگ و سنگين يا باتوم. - ريختن مايعات سوزاننده مانند آب جوش يا آب خيلي سرد بر بدن برهنه زندانيان. * اعتراف گزارش تاگوبا به بربريت نظاميان آمريكايي ژنرال "آنتونيو تاگوبا " مسئول تحقيق در پرونده زندان ابوغريب در يكي از گزارش‌هايش مي‌نويسد: طي ماه‌هاي اكتبر تا دسامبر سال 2004 ارتش آمريكا شكنجه‌هاي جنون‌آميز و وحشيانه و هولناكي مرتكب شد؛ و يكي از مقامات آمريكايي در تحليل اين شكنجه‌ها و كساني كه دست به آنها زده بودند، گفت كه بي‌شك اين بربرها و متوحش‌ها (خطاب به نظاميان آمريكايي) زندانيان عراقي را حيواناتي مي‌پنداشته كه شايستگي ندارند، با آنها برخوردي انساني داشت. * مسئولان زندان در راس متهمان بر اين اساس گزارش تاگوبا ليستي از نظاميان آمريكايي ارائه مي‌دهد كه در شكنجه‌هاي فوق دست داشتند كه از آن ميان بايد به سرهنگ "گانيس كاربينسكي " مسئول زندان، گروهبان "چارلز گارنر "، گروهبان "ايوان فردريك "، گروهبان "گاوال ديويز "، سرباز "جرمي سيوتز "، سرباز "ليندي آنگلند "، سرباز "مگان امپول " و سرباز "سابرينا هرمن " اشاره كرد. * اختصاص برنامه‌اي به زندان ابوغريب توسط يكي از شبكه‌هاي تلويزيوني آمريكا و پخش شكنجه‌ها در كمال بي‌شرمي رسوايي اين جنايت‌ها بعد از ظهر روز چهارشنبه 18 آوريل سال 2004 از برنامه معروف تلويزيوني "60 دقيقه " كه از شبكه اس. بي. اس. آمريكا تحت عنوان "شكنجه در زندان‌هاي عراق؛ نمونه زندان ابوغريب " پخش مي‌شد، با كمال وقاحت و در اوج بي‌شرمي به اطلاع جامعه جهاني رسيد و در آن بعد از ظهر تمام جهانيان بر زندانيان زن و مرد ابو غريب كه برهنه از سقف آويزان شده بودند يا چون سگ‌ها بر زمين كشيده يا مجبور به كارهاي خلاف عفت مي‌شدند، گريستند. * جهان براي ابو غريب و غربت زندانيانش مي‌گريد جهان آن بعد از ظهر به حال زنان زنداني ابو غريب كه پاكدامن و با عفت وارد زندان شدند، اما با شكم‌هايي برآمده از نطفه‌هاي زنا زادگان آمريكايي از زندان خارج شدند و يا خود دست به خودكشي زدند يا خانواده‌هايشان براي از بين بردن اين ننگ و عار آنها را بي‌گناه و مظلومانه كشتند و بي‌صدا خاك كردند، خون گريست. جامعه بين المللي در حالي آن گزارش را كه بيشتر به يك فاجعه شباهت داشت، نگريست كه صداي التماس‌ها و خواهش‌ها و تمناها و مويه‌هاي زندانياني را شنيد كه موي را تن هر موجود زنده‌اي راست مي‌كرد و تصور آن ماوراي گنجايش و ظرفيت عقل بشري بود؛ واقعا اگر تصاوير و حكايت‌ها تا اين اندازه وحشتناك و هولناك‌ بودند، پس واقعيت‌ها چه بودند .. اگر عكس‌ها و فيلم و نوشته‌ها تا اين اندازه از ديدن و خواندن اين شكنجه‌ها لرزه بر اندام‌ها مي‌اندازند، پس كساني كه تحت اين شكنجه‌ها بوده و آنها را لحظه به لحظه و ساعت به ساعت و روز به روز و ماه به ماه و سال به سال تحمل مي‌كردند، چه كشيدند.