ماجرای سلام ویژه حاج آقا مصطفی به آقا سیدعلی چه بود؟

تابناک: يكي از علماي ارزشمندي كه در صورتي كه به شهادت نمي رسيد، اكنون يكي از بنيان هاي اصلي حوزه هاي علميه جهان تشيع به شمار می آمد، مرحوم شهيد آيت الله حاج آقا مصطفي خميني(ره)، فرزند برومند بنيانگذار كبير انقلاب اسلامي ايران است. بیشتر مورخان و انديشمندان اسلامي بر اين نظر هستند كه بعد علمي و فقاهتي ايشان و تعمق وی در انديشه اسلامي به اندازه اي بود كه كساني كه وي را مي شناختند، عمدتا كتاب ها و نوشته جات خود را پيش از چاپ و انتشار در اختيار ايشان قرار مي دادند تا نظریات خود را درباره نوشته ها اعلام كند. بنابراین، و با توجه به سالگرد ترور ناموفق آیت الله العظمی خامنه ای در ششم تیر سال 60، روایتی از نوع نگاه فرزند بزرگوار معمار انقلاب اسلامی به ایشان شاید خالی از لطف نباشد. نقل است كه شيخ علي تهراني، شوهر خواهر رهبر انقلاب ـ تحت تأثير انديشه هاي اقتصادي سوسياليستي و بنا بر گفته حجت الاسلام محتشمي پور، با تأثيرپذيري از كتاب اقتصاد مجاهدين خلق، کتابی در حوزه اقتصاد اسلامي نوشت. زماني كه اين نوشته به دست حاج آقا مصطفي خميني(ره) ـ هم بحث سابق شيخ علي تهراني ـ افتاد، ایشان ضمن نامه اي به وي، در اين باره تذكراتی داد. حاج آقا مصطفي با وسعت نگاه و نظري كه داشتند در اين نامه خطاب به شيخ علي تهراني نوشتند: «كتاب روابط اجتماعي و اقتصادي رسيد، ولي مع الاسف نسخ كم و متمايلين و مشتاقين بيش از حد متعارف مراجعه دارند. دست به دست مي رود. بايد سعي كنيد كه ماركس زده نشويد. البته چاره اي هم نيست؛ نوعا و قريب به اتفاق نويسندگان ما، ماركسيسم زده مي شوند. نمي گويم كه اسلام زده باشيد و به هر وسيله باطلي را تصحيح كنيد. مي گويم دقت بيشتر در مباني حقوق اسلام داشته باشيد... آقايان خامنه اي را خصوصا سيدنا علي خامنه اي را سلام برسانيد.»* افزون بر اين، مرحوم سيد منير الدين حسيني شيرازي هم با ستايش از حاج آقا مصطفي مي گويد: «به ياد دارم وقتي كتاب اقتصاد اسلامي آقا شيخ علي تهراني را نزد آقا مصطفي آوردند آن را شديدا رد كرد و گفت كه مولف عمامه اي بر سر افكار كمونيستي گذاشته است». بر اين اساس بايد افزود: وجود چنين علمايي كه در عين حالي كه به مباني اسلامي آشنايي داشته و از طرفي هم ايسم ها و مكاتب گوناگون فكري را بشناسند، با اين وسعت ديد و نظر كه حتي معتقدند برداشت يك طرفه از اسلام هم نبايد داشت، يكي از نيازهايي است كه اكنون در جامعه ما به شدت احساس مي شود. آنچه امروز در جامعه ما مرسوم شده اینكه، نحله هاي فكري طرفداران خود را در حقانيت مطلق انگاشته و به هيچ روي اجازه نشر عقايدي هر چند به زعم آنان نادرست را نمي دهند تا در جريان اين مبادلات فكري، حقانيت و مطلوبيت غايي مشخص شود. * نقل مستقیم از کتاب «جریان ها و سازمان های مذهبی ـ سیاسی ایران»؛ رسول جعفریان؛ نشر علم