دیگر جایی برای سیبیلو‌ها نیست...

سرویس بین الملل«فردا»: در سطح جهان دیکتاتور‌ها با سیبیل‌هایشان شناخته می‌شوند. سیبیل‌هایی که با شروع قرن بیستم نماد یک طبقه خاص محسوب می‌شدند، رفته رفته به نماد دیکتاتور‌ها در سطح جهان مبدل شدند. هر دیکتاتوری که بنا داشت خود را سر‌شناس تر از دیگران معرفی کند، سیبیل‌هایش را به سبک دیگری آرایش می‌کرد و این چنین شد که دیکتاتورها سیبیل دار شدند و سبیل جزء لاینفکی از زندگی آنها شد.

مجله امریکایی فارن پالیسی، در گزارش تصویری خود به «دیکتاتورهای معروف سیبیل دار» پرداخته است، که در ذیل به آن اشاره می شود.

مصطفی کمال آتاتورک

تقریبا تمامی ابعاد شخصیتی و ویژگی‌های کمال آتاتورک- معمار ترکیه نوین- در تاریخ معاصر ترکیه باقی مانده است، حتی سیبیل‌های او. تصویر بالا مربوط به اوایل قرن بیستم (۱۹۰۷) می‌شود، هنگامی که کمال در ارتش ترکیه عثمانی بود. البته بعد‌ها که آتاتورک در سال ۱۹۲۳ قدرت را به دست گرفت و به سمت اصلاحات سیاسی اقتصادی حرکت کرد، قبض و بسط‌هایی در سیبیل او ایجاد شدو اخلاف او نیز این روز‌ها سیبیل دارند.

ژنرال فرانسیسکو فرانکو

در میان دیکتاتورهای دهه‌های میانی قرن بیستم، سیبیل ژنرال فرانکو اصلا به چشم نمی‌آید. شاید به همین دلیل هم باشد که این روز‌ها در این کشور و کشورهای همسایه کسی سیبیل نمی‌گذارد. اما تاثیر شخصیت و سیبیل‌های این دیکتاتور به اندازه‌ای بود که حتی بعد از مرگ او نیز کسانی بودند که همچنان خود را وفادار به او احساس می‌کردند. کسانی چون پینوشه در شیلی، فرناندو رومئو لوکا گارسیا در گواتمالا و....

آدولف هیتلر

چهره هیتلر در تاریخ، مطمئنا با سیبیل‌هایش زنده خواهد ماند. آن گونه که تاریخ نگار آلمانی - رایش کوهن- در کتاب خود در وصف سیبیل‌های هیتلر نوشت: «سیبیل‌های هیتلر نه تنها با او نمردند بلکه با مرگ او تدهین شدند. آن سیبیل‌ها جوهره او بودند و به بخش سیاه تاریخ تعلق داشتند».

ژوزف استالین

در تاریخ روسیه شوروی هرگاه که نامی از استالین آورده می‌شود، سریعا تصویر سیبیل‌های او در ذهن‌ها زنده می‌شود. او برخلاف دیگر دیکتاتورهای دهه‌های میانی سده بیستم، چندان در پی تغییر سیبیل خود نبود. از همین رو بود که یکی از نخست وزیران یوگوسلاوی روزگاری در توصیف استالین گفت «استالین در سراسر دنیا با سیبیل‌هایش شناخته می‌شود نه بواسطه عقل سلیمش».

صدام حسین

او یکی از دیکتاتورهایی بود که سیبیل‌هایش شباهت بسیاری به سیبیل‌های استالین داشت. اما برخلاف استالین، سیبیل‌های صدام بسیار پُرپُشت‌تر از همتای روسی خود بود. با آغاز حمله امریکا به عراق علاوه بر سیبیل‌های او ریش‌های او نیز رشد روز افزونی یافتند وبه هنگام دستگیری صدام، ریش‌های او نیز به مانند سیبیل‌هایش بودند.

رابرت موگابه

سیبیل‌های رابرت موگابه- رئیس جمهور زیمباوه- به اندازه‌ای باریک هستند که به راحتی می‌توان از کنار آن گذشت. سیبیل‌های باریک او که به اندازه قطر یک مسواک نیز نیستند، تنها پرهیبی از هیتلر را در اذهان زنده می‌کند. موگابه در سال ۲۰۰۳ اعلام کرد «من هیتلر زمانه هستم، هیتلری که تنها به دنبال یک هدف است و آن هم برقراری عدالت، حاکمیت و استقلال برای مردمانش است. اگر این ویژگی‌های هیتلر است، من ده‌ها بار بیشتر از هیتلر، هیتلر هستم».

الکساندر لوکاشنکو

خبرنگار CNN، در توصیف آخرین دیکتاتور اروپا در سال ۲۰۰۱ گفت «مردی که سبک حکومت دهه ۵۰ او، از سیبیل‌های استالینی او آشکار می‌شود». مردی که از سال ۱۹۹۴ در راس قدرت است و زمام امور کشور بلاروس را در دست دارد. لوکاشنکو دانشجویانی را که در انتقاد از او سیبیل‌های مصنوعی به صورت زده بودند، زندانی کرد. در سال ۲۰۰۹ که او به لیتوانی رفته بود مخالفان او تابلوهایی با این جمله بر دست داشتند «جایی برای سیبیلو‌ها نیست».