2011 سال زلزله سياسیوامنيتی درخاورميانه
پيش بينيهاي سازمان اطلاعات مركزي اسراييل شامل لبنان نيز بوده است، به طوري كه اين سازمان پيش بيني كرده است لبنان در قبضه حزبالله لبنان قرار خواهد گرفت و شبه جزيرهي سينا شاهد گروههاي افراطي بيشتر خواهد بود.
ایسنا: تحليلگر امور نظامي روزنامه يديعوت آحارونوت نوشت: سازمان اطلاعات نظامي اسراييل (امان) پيش بيني كرده است كه سال 2011 سال زلزله سياسي و امنيتي در خاورميانه باشد. الكس فيشمن، تحليلگر امور نظامي روزنامه يديعوت آحارونوت، نوشت: اين سازمان سال 2011 را سال تغييرات مهم استراتژيك در منطقه پيش بيني كرده است. اين تحليلگر ميافزايد: سازمان اطلاعات نظامي پيش از اين سال 2010 را سال تعيين كننده در خصوص برنامه هستهاي ايران پيش بيني كرده بود. اين پيش بينيها در راس طرحهاي فعاليت ارتش رژيم صهيونيستي قرار ميگيرد. منابع آگاه در ارتش رژيم صهيونيستي گفتهاند، به رغم اين پيش بينيها سازمان امان نتوانسته بود ميزان قدرت مردم مصر را در برابر حسني مبارك، رئيس جمهور مصر، پيش بيني كند و اسراييل علاوه بر اين امر از موضعگيري آمريكا در قبال مبارك نيز شوكه شد. به اعتقاد اين سازمان انقلاب مصر در ريشهي نظام مصر و مساله ارتباط آن با اسرائيل تاثير خواهد گذاشت و روابط امنيتي ميان اسرائيل مصر كاهش خواهد يافت. بر اساس اين پيش بيني، تشكيلات خودگردان فلسطين نيز شاهد تغييرات گسترده خواهد بود و هرگز اقدام به اعلام تشكيل كشور فلسطين به طور يك جانبه در سال 2011 نخواهد كرد و تنها از كشورهاي جهان خواهد خواست كشور فلسطين را به رسميت بشناسند. فيشمن همچنين اظهار كرده است: پيش بينيهاي سازمان اطلاعات مركزي اسراييل شامل لبنان نيز بوده است، به طوري كه اين سازمان پيش بيني كرده است لبنان در قبضه حزبالله لبنان قرار خواهد گرفت و شبه جزيرهي سينا شاهد گروههاي افراطي بيشتر خواهد بود. منابع آگاه گفتند، چنين وضعيتي ميطلبد كه اسراييل از لحاظ سياسي و نظامي خود را آماده كند. تعدادي از كارشناسان رژيم صهيونيستي نيز در سندي كه به كنفرانس هرتزليا ارائه كردهاند؛ گفتهاند: ضعف آمريكا در برابر گروههاي مختلف در مصر، اردن؛ عربستان و امارات و تشكيلات خودگردان فلسطين منعكس ميشود. بر اساس اين سند، آمريكا و اسرائيل منافع مشترك زيادي با هم در منطقه دارند. ثبات در سازمانهاي عربي نزديك به آمريكا يك امر استراتژيك براي اسرائيل است و زمان آن رسيده است كه اين گروههاي عربي در روند سياسي نقش فعالي داشته باشند و در تصميمگيريهاي سياسي منطقهاي نقش داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید