رادیکال ها در قلب رسانه دولت

​​​​​​​در روزهای اخیر انتصاب محمد قوچانی و محمد مهاجری به عنوان اعضای جدید شورای اطلاع‌رسانی دولت، موجی از تحلیل و واکنش‌ها را در فضای رسانه‌ای و سیاسی ایران به دنبال داشته است. این دو چهره که پیشینه‌ای آمیخته با مواضع رادیکال و حاشیه‌ساز دارند، به نظر می‌رسد چالشی جدی برای تحقق شعار محوری دولت، یعنی وفاق، ایجاد کنند. رئیس جمهور پزشکیان، همواره وفاق را به عنوان شعار محوری خود مطرح کرده اما انتصاب قوچانی و مهاجری، به عنوان دو فرد با سابقه مواضع تند و بعضا حاشیه‌ساز، سوالاتی جدی در خصوص التزام دولت به این شعار به وجود آورده است. قوچانی که با متن‌های تند علیه رقبا شناخته می‌شود و مهاجری که با کنایه‌های جنجالی خود در فضای رسانه‌ای حضور دارد، چهره‌هایی هستند که به جای وحدت، بیشتر به تقابل شناخته می‌شوند. محمد قوچانی در گفت‌وگوی اخیر خود با انصاف نیوز، مدعی شد که دولت روحانی طرح مشخصی برای مواجهه با ترامپ داشت و حتی توافق با ترامپ را ساده‌تر از اوباما می‌دانست. این ادعا در شرایطی مطرح شده است که در زمان ریاست جمهوری ترامپ، ایران شاهد بیشترین فشارها و خروج آمریکا از برجام بود. قوچانی همچنین مذاکره مستقیم با آمریکا را لازم می‌داند اما اظهارات او در این زمینه از سوی منتقدان به عنوان ارسال پالس ضعف به طرف مقابل تعبیر می شود. اظهاراتی از این دست، به جای تحکیم موقعیت دولت در برابر طرف مقابل، پیام‌هایی از ضعف و تمایل شدید به مذاکره را منتقل می‌کند. چنین رویکردی، نه تنها قدرت چانه‌زنی ایران را در مذاکرات احتمالی آینده تضعیف می‌کند، بلکه به طرف مقابل انگیزه می‌دهد تا با کاهش امتیازات پیشنهادی، فشار بیشتری وارد کند و دستاوردهای کمتری برای ایران رقم بزند.

محمد مهاجری نیز که با توییت‌های رادیکال و اظهارات جنجالی شناخته می‌شود، پیشینه‌ای پرحاشیه در مواجهه با مسئولان کشور دارد. او که حتی در مورد شهید رئیسی، با مواضعی تمسخرآمیز دربرابر اقدامات تحسین‌برانگیز او مثل بازدید از سربازان در شب یلدا، مواضع تخریبی گرفته است، به نظر نمی‌رسد جایی در ایده کلان دولت یعنی وفاق داشته باشد. حال این سوال مطرح می‌شود که چگونه مهاجری با این پیشینه می‌تواند در مهم‌ترین ساختار رسانه‌ای دولت، به تحقق ایده وفاق کمک کند؟

انتخاب قوچانی و مهاجری به عنوان اعضای شورای اطلاع‌رسانی دولت، تصویری از دوگانگی در راهبرد دولت ارائه می‌دهد. از یک سو، دولت پزشکیان بر وفاق تأکید دارد و از سوی دیگر، این انتصابات، حاشیه‌ساز و متناقض با شعار محوری آن به نظر می‌رسد. حالا این سوال پیش روی افکار عمومی است: آیا دولت می‌تواند با حضور چهره‌های جنجالی، از حاشیه به سوی وحدت حرکت کند؟ یا این که این شورا به محلی برای تشدید تنش‌ها تبدیل خواهد شد؟ پاسخ به این سوال می‌تواند مسیر آینده دولت را به شکل معناداری تحت تأثیر قرار دهد.

خراسان