ادای صلح‌طلبی روباه پیر

بر اثر جنایات شبانه‌روزی این رژیم در غزه، رفح و اخیراً کرانه غربی و جنوب لبنان تاکنون 43 هزار فلسطینی شهید شده و فزون‌تر از 98 هزار نفر هم مجروح شده‌اند. این درحالی است که دادگاه بین‌‌المللی کیفری (ICG) هم اقدامات ضدانسانی رژیم نامشروع تل‌آویو را مصداق کامل نسل‌کشی توصیف کرده و خواستار توقف هر چه سریع‌تر آن و اعلام آتش‌بس دائمی و پیگرد قضایی بنیامین نتانیاهو شده است. در آن سوی ماجرا، نخست‌وزیر رادیکال اسرائیل با بسط دادن جنگ به نقاطی هر چه بیشتر از منطقه و گذاشتن شروطی غیرقابل اجرا برای قبول آتش‌بس عملاً مانع توقف جنگ شده است. تظاهرات عظیم صهیونیست‌ها در ضدیت با نخست‌وزیرشان البته زیر پای او را سست‌تر کرده اما نتانیاهو با تحمیل خواسته‌های خود به همه حاضران در این بازی مرگبار، عملاً به صحنه‌گردان اصلی ماجراها در دوازدهمین ماه برقراری جنگ غزه تبدیل شده است.

اگر «استارمر» راست می‌گوید

در چنین شرایط ناامیدکننده‌ای اقدام دولت لندن در منتفی کردن 30 مجوز از 350 مجوز صادر شده برای ارسال تسلیحات سبک و سنگین به تل‌آویو که فقط یک بیلان نازل 10 درصدی را به دست می‌دهد، برای آرام کردن اسب وحشی نتانیاهو بسیار ناکافی نشان می‌دهد و فقط یک «پز» ظاهری و درآوردن اداهای صلح‌طلبانه از سوی کایر استارمر نخست‌وزیر انگلیس و قطره‌ای از یک اقیانوس جلوه می‌کند و او را بیش از پیش در اذهان مردم کشورش یک مقصر بزرگ و سهیم در جنایات جنگی اسرائیل معرفی می‌کند. اگر دولت انگلیس معترف است که ادامه ارسال سلاح‌هایش به تل‌آویو سبب مرگ ومیرهایی بیشتر و مسدود ماندن راه کمک‌های مردمی به خیل مجروحان فلسطینی می‌شود، باید کل کمک‌های نظامی‌اش را قطع و از این فاجعه انسانی اعلام خروج رسمی کند. تصمیم استارمر در آزاد گذاشتن روند ارسال 90 درصدی از محموله‌های نظامی اولیه دولتش به تل‌آویو عملاً به این معنا است که این رژیم جعلی با همان توش و توان قبلی به فلسطینی‌ها خواهد تاخت و دولت انگلیس حتی قادر به قانع کردن مردم کشورش در زمینه پشت کردن خود به اسرائیل نخواهد شد.

اگر انگلیس در این قضیه واقعاً جدی بود، در روند ارسال برخی سلاح‌های سنگین و ویژه و مهم‌ترین محصولات جنگی‌اش تعلیق ایجاد می‌کرد ولی چون فقط ظاهرسازی می‌کند، روال ارسال قطعات یدکی و ترمیمی هواپیماهای جنگنده «F-35» را که در به‌پاخیزی و اجرای عملیات مخرب اسرائیلی‌ها سهم بسیار زیادی دارند، متوقف نکرده است. هواپیماهای مزبور با رسیدن این قطعات یدکی همچنان سلاحی به غایت ویرانگر در دست‌های نتانیاهو و کابینه جنگ او باقی خواهند ماند تا هر جا را که می‌خواهند و حتی مناطقی که خود آنها نقطه امن نامیده‌اند، بکوبند و تلی از ویرانی‌های تازه و انبوهی از کشته‌های جدید را برجای بگذارند.

آنها از محکوم کردن اسرائیل ابا دارند

توقع جامعه جهانی از انگلیس این است که با آوردن فشاری هر چه بیشتر به اسرائیل، آنها را وادار به رضایت دادن به بازگشت آوارگان و مجروحان فلسطینی به خانه‌های- ولو ویران شده- خود کند اما این بیم جدی وجود دارد که ارتش اسرائیل با تکیه بر کمک‌های نظامی دریافت کرده از بریتانیا تن به این خواسته ندهد و دوری موقتی فلسطینی‌ها از کاشانه خویش را دائمی سازد. دولت اسرائیل نه تنها به احکام متعدد صادره از سوی «دادگاه بین‌‌المللی کیفری» درخصوص محکومیت و پیگرد قضایی‌اش اعتنایی نکرده، بلکه طی هفته‌های اخیر به دور تازه‌ای از حملات نظامی خود به کرانه باختری دست زده که سنگین‌تر و طولانی‌تر از تمام تهاجم‌های قبلی‌اش به این منطقه بوده است. حاصل این حملات ضدانسانی، غیرقابل زندگی شدن هر چه فزون‌تر غزه خواهد بود و بریتانیا چه بخواهد و چه نخواهد، شریک رژیم منحوس تل‌آویو در این رویداد اسفبار تلقی خواهد شد. بدتر از همه این است که به رغم تمامی زیاده‌روی‌ها و بی‌شرمی‌های اسرائیل در کوبیدن غزه و محرز بودن جنایات عظیم جنگی آنها در منطقه که ناقض کنوانسیون ژنو و هر یک از عهدنامه‌های دیگر صادر شده در لزوم حفظ جان انسان‌ها از مصایب جنگ است، دولت انگلیس همچنان می‌کوشد در بیانیه‌های کتبی و اظهارات مقام‌های رسمی‌اش به هیچ شکل تل‌آویو را بابت پاکسازی قومی بزرگش در منطقه و تاراندن فلسطینی‌های شریف محکوم نکند و حتی از بیان ساده‌ترین حرف‌ها دراین خصوص هم ابا دارد. وقتی هم که وزیر خارجه انگلیس در سخنرانی اخیرش خبر از لغو 30 مجوز از 350 مجوز تجهیز نظامی اسرائیل داد، بر این موضع تأکید ورزید که این اقدام اصلاً به معنای قطع حمایت از تل‌آویو نیست و لندن هرگز اسرائیل را تنها نمی‌گذارد.

وزیر خارجه انگلیس در راه اثبات این موضوع و رساندن پیامش تا آنجا پیش رفت که متذکر شد خودش هم یک صهیونیست لیبرال و ترقی‌خواه(!) است.

فقط برای کمک به اسرائیل

کایر استارمر اصلاً به این موضوع اشاره نکرده که با وجود تعلیق شدن 30 مجوز از 350 مجوز ارسال کمک‌های متنوع نظامی لندن به تل‌آویو، هنوز 320 مجوز از جمع موجود فعال است و به تبع آن محموله‌های حاوی این کمک‌ها و وسایل یدکی طبق روال رایج 12 ماه اخیر در حال منتقل شدن به تل‌آویو هستند. پروازهایی که به نظر می‌رسد هر 10 روز یک بار از لندن به مقصد تل‌آویو صورت می‌گیرد و ددمنشان این رژیم را در موضع تهاجمی بیرحمانه‌شان نسبت به غزه محفوظ نگه می‌دارد و این روند تهاجمی مرگبار را استمرار می‌بخشد. منابع مطلع نظامی در اروپا می‌گویند دولت لندن تجهیز هواپیماهای

«F-35» را فقط در راستای استمرار حملات هوایی صهیونیست‌ها به سرزمین فلسطینی‌ها به انجام می‌رساند و استفاده از این هواپیماها در راه هر اقدام نظامی دیگری و در سایر حوزه‌ها و جبهه‌های جنگی را متنوع کرده است.

دوری هر چه بیشتر مردم از دولت

شاید انگلیسی‌ها این بهانه را رو کنند که چه دولت دموکرات فعلی حاکم بر امریکا و چه دولت احتمالی و جمهوریخواهی که شاید در صورت پیروزی دونالد ترامپ در امریکا سر کار بیاید، به آنها فشار وارد کرده‌اند تا کمک‌های نظامی و ارسال محموله‌های تسلیحاتی‌اش به تل‌آویو را قطع نکند و درغیراین صورت منتظر عواقب ناگوار چنین کاری باشد که شامل قطع برخی حمایت‌های همیشگی واشنگتن از لندن در معادلات بین‌‌الملل خواهد شد. چه دولت استارمر که از حزب کارگر نشأت گرفته و چه هر پنج دولت قبلی انگلیس که وابسته به حزب محافظه‌کار بودند، در شرایطی از تجهیز نظامی نسل‌کش‌های تل‌آویو غافل نمانده‌اند که مردم این کشور با دیدن صحنه‌های کشتار وسیع فلسطینی‌های بی‌گناه به دست اسرائیلی‌ها از آنها هر چه بیزارتر شده و ماه‌هاست که دست به تظاهرات خیابانی علیه صهیونیست‌ها می‌زنند و لزوم آزادسازی هر چه سریع‌تر سرزمین فلسطین را فریاد می‌کنند. مردم بریتانیا چون در این زمینه هیچ گونه هم‌نظری را از جانب مقام‌های کشورشان ندیده‌اند، در انتخابات پارلمانی چندی پیش کشورشان با آرایی که به صندوق‌ها ریختند، باعث برکناری تعداد قابل توجهی از نمایندگان طرفدار اسرائیل و روی کار آمدن نمایندگان جدید در مجلس عوام شدند که موضع حمایتگرانه‌ای از فلسطین دارند و بارها در ستایش این ملت شریف سخن گفته‌اند. همه اینها نشان می‌دهد اقدام اخیر دولت لندن در کاستن ظاهری از حجم کمک‌های نظامی ارسالی‌اش به تل‌آویو و ادامه دادن به یاری‌رسانی‌های پنهانی خود تا چه حد مردم انگلیس را دلسردتر و از دولت وابسته استارمر دور و دورتر ساخته است.