«فردا» گزارش می‌دهد:
مدعیان دموکراسی در صف اول سهم‌خواهی
اصلاح‌طلبان نشان دادند بر خلاف ادعاهای مکررشان مبنی بر پایبند بودن به قواعد دموکراتیک، وقتی پای سهم‌خواهی به میان می‌آید، هیچ قاعده‌ای برایشان مهم نیست.
گروه سیاست سایت فردا: حملات چند روز اخیر اصلاح‌طلبان به دولت مسعود پزشکیان نشان داد آنها اگر نفع سیاسی‌شان تأمین نشود، می‌توانند همه قواعد دموکراتیک را زیر پا بگذارند و لجوجانه بر خلاف همه منافع ملت ایران علیه دولتی که تازه کارش را آغاز کرده حمله کنند؛ تازه دولتی که مورد حمایت خودشان هم بوده است.
نیروهای اصلاح‌طلب پیش از انتخابات اصولگرایان را متهم می‌کردند که آنها مانع حضور اصلاح‌طلبان در عرصه سیاسی شده‌اند و می‌گفتند اصولگرایان با ایجاد حاکمیت یکدست قدرت را برای خود تصاحب کردند اما در انتخابات اخیر وقتی مسعود پزشکیان پیروز شد، دیدیم که همه اصولگرایان و همه نامزدهای حاضر در انتخابات بدون هیچ تردیدی به او تبریک گفتند و نتیجه انتخابات را هم پذیرفتند و هر کس به نوبه خود این وعده را داد که هر کاری برای حمایت از دولت از دستش برآید، انجام خواهد داد. مسعود پزشکیان هم در شورای راهبری انتخاب کابینه به ریاست محمد جواد ظریف از هیچ نیروی اصولگرایی استفاده نکرد اما در همه این احوال اصولگرایان به هیچ وجه علیه پزشکیان سخنی به زبان نیاورند به این امید که دولت بتواند بدون هر گونه حاشیه کار خود را جلو ببرد.
در این بین اما وقتی مسعود پزشکیان برای تحقق شعار دولت وفاق ملی چند وزیر غیراصلاح‌طلب هم در میان وزرای پیشنهادی‌اش به مجلس قرار داد، به طرز شگفت‌انگیری اصلاح‌طلبان شمشیرهای خود را برای پزشکیان از رو بستند. تنها به یک دلیل؛ آنکه سهم مورد انتظارشان را از دولت چهاردهم دریافت نکرده‌اند.
سهم‌خواهی عجیب اصلاح‌طلبان در حالی است که بر اساس قواعد دموکراتیک این رئیس‌جمهور است که حق دارد آزادانه کابینه‌اش را چیدمان کند و هر گونه فشار بر او بر خلاف اصول دموکراتیک است. اصلاح‌طلبان که سال‌ها خود را نماینده راستین مردم‌سالاری می‌دانستند، حالا در قامت ناقضان اصلی دموکراسی قد علم کرده‌اند. نکته دیگر آن است که آنها در مسیر سهم‌خواهی مراعات هیچ چیز را هم نمی‌کنند و حتی گویا برایشان مهم نیست که جامعه در پی این مناقشات بپرسد این که دولت مورد حمایت خود شما بود؟! برای آنها فقط یک امر مهم است؛ آنکه از کیک قدرت سیاسی چه سهمی به دست می‌آورند. رفتار غیرعادی اصلاح‌طلبان تا جایی پیش رفته است که به نظر می‌رسد خود پزشکیان هم بعد از این امید چندانی به کمک اصلاح‌طلبان نداشته باشد و البته طبیعی است مقطع کنونی و رویکرد اصلاح‌طلبان در قبال دولت چهاردهم در حافظه تاریخی ملت ایران ثبت می‌شود؛ رویکردی که نشان‌دهنده تناقض‌های شدید این گروه سیاسی است.
دیدگاه تان را بنویسید