جزئیات جلوه نظامی ایران در «وعده صادق»
«وعده صادق» به عنوان نخستین حمله نظامی مستقیم ایران علیه رژیم صهیونیستی از حیث تنوع و تعدد پهپادها و موشکهای نقطه زن، فاصله جغرافیایی پایگاههای مورد هدف و نیز توالی مراحل اجرای حمله در بازه 5 ساعته آن در نوع خود عملیاتی بیسابقه و تعیینکننده اقتدار و قدرت بیبدیل نظامی ایران در منطقه بود.
«وعده صادق» به عنوان نخستین حمله نظامی مستقیم ایران علیه رژیم صهیونیستی از حیث تنوع و تعدد پهپادها و موشکهای نقطه زن، فاصله جغرافیایی پایگاههای مورد هدف و نیز توالی مراحل اجرای حمله در بازه 5 ساعته آن در نوع خود عملیاتی بیسابقه و تعیینکننده اقتدار و قدرت بیبدیل نظامی ایران در منطقه بود.
به گزارش تسنیم، این عملیات از جهت زمان انجام که حدود دو هفته پس از حمله رژیم صهیونیستی به سفارت ایران در سوریه انجام شد دارای مزیتهایی بود که بهترین فرصت آزمودن ماشین جنگی کشور در یک عملیات محدود در برابر تمام دارایی پدافندی دشمن به شمار میرفت. ویژگی دیگر این عملیات، پرتاب تسلیحات پهپادی و موشکی از مناطق متعدد بود و عملاً گستردگی استقرار پایگاههای آفندی ایران را به رخ کشید.
بر اساس آنچه از سوی سردار باقری، رئیس ستاد کل نیروهای مسلح نیز تصریح شد دو نقطه هدف اصلی در این عملیات شامل یک پایگاه جاسوسی در بلندیهای جولان اشغالی و همچنین پایگاه هوایی «نواتیم» F-35 بود که در شرارت این رژیم علیه کنسولگری ایران در دمشق نقش داشتند. سه نوع سلاح نیز شامل پهپاد، موشک کروز و موشک بالستیک در این عملیات به کار رفت که موشک کروز و پهپادهای انتحاری جوانترین تسلیحات نیروی هوافضای سپاه به شمار میرفتند.
فوج اول حمله با پرتاب پهپادهای انتحاری عمدتاً از نوع شاهد136 با موتور ملخی بود که باید مسیری بالغ بر 1000 کیلومتر را طی میکردند و در موج دیگر حمله از نسل اول موشکهای کروز پاوه استفاده شد که در کمتر از یک ساعت و نیم به سرزمینهای اشغالی رسیدند. محور اصلی حمله در موج اصلی حمله با موشکهای بالستیک بود. آنچه از فهرست موشکهای «اسرائیلزن» سپاه باقی میماند، دزفول با برد بالغ بر 1000 کیلومتر، قیام2 با برد 1000 کیلومتر، رضوان با برد 1400 کیلومتر، خیبرشکن1 با برد 1450 کیلومتر، عماد با برد 1650 و قدر با برد 1950 کیلومتر هستند که در این بین، دو مورد اول با توجه به بعد مسافت مناطق شلیک تا مناطق اصابت در صورت به کارگیری، علیه هدف مورد اشاره در جولان اشغالی استفاده شدهاند. شبکه پدافندی دشمن در حالی به زمان چند ماهه تا چند ساله برای به روزرسانی قابلیتهای موشکهای دفاعی خود نیاز دارد که ایران هنوز نه تنها برگهای برنده خود مانند موشکهای خیبرشکن2 و فتاح1 و 2 و خرمشهر4 را رو نکرده بلکه هنوز برخی موشکهای قبلی مانند سجیل و حاج قاسم و خرمشهر2 را هم در این عملیات استفاده نکرد و در نتیجه اطلاعات عملکردی این موشکها همچنان محرمانه باقی مانده است.
روزنامه ایران
دیدگاه تان را بنویسید