رفع مشکلات کشور در گرو تشکیل مجلسی توانمند

گروه سیاست سایت فردا: یازدهم اسفند، انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار می‌شود؛ رخداد سیاسی مهمی که بی‌تردید بر چهار سال آینده نظام تقینینی-نظارتی کشور مهم‌ترین اثر را می‌گذارد. به گفته همه کارشناسان اگر در صورت تشکیل مجلسی قدرتمند، شجاع و متخص افزون بر آنکه مصوباتی راهگشا و قابل اجرا تدوین و تصویب می‌شود و چنین مصوباتی ریل‌های درستی پیش روی دولت قرار می‌دهد، می‌تواند بر عملکرد دولت نظارت دقیقی داشته باشد.

همه اینها اما در گرو تشکیل مجلسی حداکثری است؛ به این معنا که پشتوانه مجلس رأی اکثریت مردم باشد زیرا در این صورت مجلس از اقتدار لازم برای تصویب قوانین و نظارت همه‌جانبه برخوردار می‌شود و تحت تأثیر هیچ فضاسازی‌‌ای قرار نمی‌گیرد.

نکته دیگر آن است که مجلسی برآمده از انتخاباتی حداکثری می‌تواند بسیاری از مشکلات را رفع کند؛ به ویژه در حوزه اقتصادی که اکنون مهم‌ترین دغدغه مردم ایران است؛ همان‌طور که در چهار سال گذشته نیز مجلس یازدهم توانست با تصویب قوانین مؤثر اقتصادی بخشی از مشکلات را مرتفع کند اما پر واضح است حل مشکلات ریشه‌دار اقتصادی کشور نیاز به ممارستی طولانی دارد. مجلس اگر نگاهی واقع‌بینامه به مسائل موجود در کشور داشته باشد، از وضع قوانین انتزاعی پرهیز می‌کند. همچنین اگر نگاه تخصصی در‌ مجلس وجود داشته باشد، برای حل مشکلات با تشکیل کارگروه‌های تخصصی و بررسی‌های همه‌جانبه در کمیسیون‌های در ابتدا مشکل به طور کامل شناسایی و سپس طرح‌ مورد نظر ارائه می‌شود اما اگر نگاه تخصصی در مجلس وجود نداشته باشد، نه تنها مصوبات باعث حل مشکلات نمی‌شود بلکه با تراکم قوانین دست‌وپاگیر مواجه می‌شویم.

مسئله بعدی دوری مجلس از نگاه‌های سیاسی-جناحی است. یکی از مشکلاتی که در مجالسی مانند مجلس ششم و مجلس دهم وجود داشت، سیاسی کاری نمایندگان به جای تخصص گرایی بود. به این معنی که در آن ادوار نمایندگان بیشتر سعی می‌کردند در هر طرحی منافع سیاسی جناح خود را لحاظ کنند. این شرایط باعث شده بود که منافع مردم به حاشیه برود و مجلس سراسر مشغول دعواهای سیاسی باشد. در ادامه مسیر مجلس یازدهم انتظار می‌رود با حضور حداکثری مردم مجلس دوازدهم هم بر مسیر تخصص‌گرایی و دوری از بازی‌های سیاسی عمل کند.

مسئله بعدی آن است که رفع مشکلات در کشور در صورتی محقق می‌شود که مجلس با دیگر قوا و نهادها درگیر کشمکش سیاسی نشود زیرا اگر مجلس خود را رقیب دولت بداند -که البته عکس‌اش هم ممکن است اتفاق افتد- کارها جلو نمی‌رود. اما این گزاره به معنی همراهی صرف مجلس با دولت است؟ قطعا پاسخ منفی است و بهترین شیوه تعامل انتقادی مجلس با دولت است؛ به این معنی که مجلس گرچه نباید جلوی پای دولت سنگ‌اندازی کند اما از باب وظیفه نظارتی باید بدون تعارف عملکرد دولت را بررسی کند و در صورت لزوم از ابزارهای خود مانند سؤال، اخطار یا حتی استیضاح استفاده کند.

در مجموع نقش و اهمیت مجلس در رفع مشکلات کشور بر کسی پوشیده نیست اما باز هم قابل ذکر است که تشکیل مجلسی که بتواند باری از دوش مردم بردارد در گرو حضور حداکثری و همه‌جانبه مردم در انتخابات است.