«فردا» گزارش میدهد:
فرصتها و چالشهای عارف در ارائه لیست انتخاباتی
محمدرضا عارف برای جمعکردن لیست واحد اصلاحطلبان نیاز به حمایت خاتمی دارد؛ خاتمیای که فعلا در سیطره حزب تحریمطلب اتحاد ملت است.
گروه سیاست سایت فردا: اخیرا زمزمههایی از عزم محمدرضا عارف برای جمعآوری لیستی انتخاباتی برای اصلاحطلبان شنیده میشود. این خبر را محمدرضا خباز، عضو حزب اعتماد ملی، بیان کرده و گفته است: «محمدرضا عارف مایل است که بتوان یک لیستی که مورد قبول اصلاحطلبان و مردم است ارائه کرد. ایشان یکسری فعالیت دارند».
عزم عارف برای نقشآفرینی انتخاباتی در حالی است که به تازگی حزب اعتدال و توسعه هم اعلام کرد که میخواهد لیستی انتخاباتی ارائه دهد. از آن سو هم حزب اتحاد ملت فشار میآورد که هیچ حزب و فردی از اصلاحطلبان در انتخابات حضور مؤثر نداشته باشند. حالا میشود این چند گزاره را با هم جمع کرد و به نتایجی رسید:
1. اگر عارف بتواند احزاب و گروههای اصلاحطلب که خواهان مشارکت در انتخاباتاند را دور هم جمع کند به احتمال زیاد اصلاحطلبان ائتلافی با اعتدالیها یعنی نزدیکان روحانی شکل نمیدهند؛ به دو دلیل: نخست آنکه ائتلاف در شرایطی شکل میگیرد که اصلاحطلبان توان لیست جداگانه را نداشته باشند و اگر بتوانند لیست خود را ارائه دهند دیگر نیازی به همراهی روحانی نخواهند زیرا بسیاری از اصلاحطلبان باور دارند ائتلاف مجدد با روحانی چه بسا به لحاظ اعتباری به ضررشان تمام میشود. دومین مسئله اختلافات شخص عارف با روحانی است. محمدرضا عارف در این سالها نشان داده است هنوز تصور میکند روحانی در انتخابات سال92 جای او را گرفت و این خودش بود که باید مورد اجماع اصلاحطلبان قرار میگرفت. او از نمایندگان نزدیک به روحانی که در لیست امید در مجلس دهم جای گرفته بودند هم دل خوشی نداشت زیرا باور داشت آنها در انتخابات هیئت رئیسه پشت او را خالی میکردند و به علی لاریجانی رأی میدادند. با این وصف اگر عارف بخواهد دنبال لیست اصلاحطلبان باشد بسیار بعید است که سراغ ائتلافیها برود.
2. عارف میتواند بدنه میانی اصلاحطلبان از جمله احزابی مانند اعتماد ملی، مردمسالاری و حتی ندای ایرانیان را همراه کند؛ احزابی که هم میخواهند در انتخابات شرکت کنند و هم تمایل به ائتلاف با طیف روحانی ندارند.
3. عارف اما نیاز به یک قدرت حمایتگر دارد؛ آن هم سید محمد خاتمی است. یعنی برای ایجاد وحدت انتخاباتی میان اصلاحطلبان نیاز دارد تا خاتمی از لیستش حمایت کند. در اینجا به یک مانع مهم بر میخورد؛ حزب اتحاد ملت. اتحاد ملتیها در سالهای اخیر و به ویژه در ماههای گذشته نشان دادهاند مواضعی به شدت افراطی دارند و اکنون هم پرچمدار تحریم انتخاباتاند. از قضا در دوره کنونی آنها توانستهاند بیشترین تأثیر را بر خاتمی بگذارند. اتحادیها سر سازگاری با عارف هم ندارند و در دوره نمایندگی عارف یکی از منتقدان مهم او بودند. حالا شاید کار عارف سخت باشد که برای همنظر کردن خاتمی با خود از سد اتحاد ملتیها عبور کند؛ به ویژه اینکه عارف از قدرت لابیگری بالایی هم برخودار نیست و این هم کارش را برای کنارزدن اتحادیها سختتر میکند.
4. نسبت عارف با حزب کارگزاران سازندگی هم چندان خوب نیست. کارگزارانیها یا زیر بار سیاست خاتمی میروند؛ آن هم به دلیل واهمهای که از به حاشیهرفتن دارند یا تمایل دارند با اعتدالیها ائتلاف کنند. بنابراین اگر عارف نتواند حمایت خاتمی را داشته باشد باید قید همراهکردن کارگزاران را هم بزند.
5. البته یک مانع مهم دیگری هم پیش روی عارف قرار دارد؛ اینکه چهره جذابی میان سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان نیست. یعنی شاید بتواند درون تشکیلات اصلاحطلبان احزاب و گروههایی را دور هم جمع کند اما اگر آن لیست موصوف به عارف باشد، چندان جاذبهای برای کشاندن مخاطبان اصلاحطلبان به پای صندقها نخواهد داشت زیرا عملکرد او در مجلس دهم بسیار واکنشهای منفیای را از سوی سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان در پی داشت.
در مجموع به نظر میرسد گرچه عارف میتواند برای جمعکردن لیست واحد تأثیرگذار باشد اما در این مسیر با چالشهای مهمی روبهرو است.
دیدگاه تان را بنویسید