مدعیان اصلاحات یا حامیان آمریکا؟!

روز 13 آبان، روز تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران است که به دست دانشجویان و دانش‌آموزان رقم خورد. هر سال به جهت یادآوری به آمریکا و دیگر کشورهای مستکبر، و همچنین رژیم موقت صهیونیست، مردم به خیابان‌ها می‌آیند و با سر دادن شعارهای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل انزجار خود را نسبت به رژیم موقت اسرائیل و سیاست‌های آمریکا نشان می‌دهند.

اما روز سیزده آبان امسال با سال‌های گذشته اشتراکی داشت. روزنامه‌های مدعی اصلاحات در اقدامی مسبوق به سابقه از پوشش تظاهرات گسترده مردم که علیه رژیم غاصب اسرائیل و آمریکا و دیگر همپیمانانش برگزار شد، خودداری کردند. اگر نگاهی به صفحه یک روزنامه‌هایی همچون آرمان امروز، هم‌میهن، هفت صبح، دنیای اقتصاد، سازندگی و اعتماد بیندازیم، می‌بینیم که حتی اشاره‌ای هم به این تجمع اعتراضی مردم آن‌هم در زمانی که مردم فلسطین زیر بمباران هستند و مورد ظلم قرار می‌گیرند نشده است. یا روزنامه شرق که به یک تیتر در گوشه روزنامه خود بسنده کرد.

سکوتی که نسبت به این تجمع مردم، در حمایت از مردم فلسطین و اعتراض علیه آمریکا شد نشان از آن دارد که این طیف در زمانی که منافع آمریکا تحت‌الشعاع قرار می‌گیرد، کنار می‌کشند. در این سکوت حرف‌های ناگفته‌ای وجود دارد که از روز روشن به مراتب روشن‌تر است. پوشش ندادن اعتراض علیه کشوری که ایران را تحت تحریم‌های همه‌جانبه قرار داده است و به حمایت از اسرائیل برای کشتار مردم فلسطین اقدام کرده است را غیر از اینکه بگوییم به حمایت از آمریکا و رسانه‌ای نکردن اعتراض برای حمایت از آن پرداخته است چه می‌توان نامید؟