علوی‌تبار: اپوزیسیون خارج از کشور همیشه حقوق‌بگیر دشمنان مردم بوده است

علیرضا علوی‌تبار، کنشگر سیاسی اصلاح‌طلب که سردبیر روزنامه افراطی «صبح امروز» بوده، در بخشی از گفت‌وگوی خود با روزنامه شرق، درباره اغتشاشات سال گذشته گفته که «اتفاق سال گذشته، جنبش انقلابی نبود. گستره و عمق آن خیلی زیاد نبود. مسائلی فراتر از سبک زندگی هم در این جنبش مطرح شد، اما انگیزه اصلی، عمدتاً سبک زندگی بود.»

او سپس به وابستگی همیشگی اپوزیسیون جمهوری اسلامی به دولت‌های خارجی اشاره و تصریح کرد که همین موضوع باعث وحشت مردم از آن‌ها شده است: «به نظر من اپوزیسیون خارج از کشور، از ابتدا مردم را همیشه از خود وحشت زده کرده است. به خصوص با ارتباطاتی که با نیرو‌های خارجی می‌گرفته است. این فقط مختص اپوزیسیون امروز نیست. اپوزیسیون از ابتدای انقلاب به محض اینکه نیروی قابل اتکای خارجی پیدا می‌کرد، به سراغ آن می‌رفت. اپوزیسیون یک بار در دهه ۶۰ به دلیل همسنگرشدن با صدام نابود شد. بعد با امریکایی‌ها ارتباط گرفتند؛ حقوق بگیری، درخواست تحریم ایران از امریکا، درخواست حمله به ایران و... اپوزیسیون همیشه مردم را از خودش ترسانده است. آن‌ها فکر می‌کنند مردم متوجه این مسائل نیستند در صورتی که مردم بلافاصله متوجه می‌شوند. همه ما که در ایران زندگی می‌کنیم، می‌دانیم که تحریم‌ها الزاماً به دولت لطمه‌ای نمی‌زند. ایرانی‌ها از وابستگی به خارج استقبال نمی‌کنند.»

علوی تبار همچنین درباره برخی جوانان فعال در اغتشاشات سال گذشته گفت: در مورد نسل Z من چندان امیدوار نیستم. گفت‌وگوهایم با آن‌ها امیدبخش نیست. نمی‌خواهم بگویم که همه این نسل این طور هستند، اما نکاتی را می‌بینم که باعث تعجبم می‌شود. من در این‌ها یک نوع لذت‌گرایی خودمحور لحظه‌ای می‌بینم. در واقع این معیار انتخاب برای همه چیز است. خیلی خودمحور است. همچنین در مطالعه عمیق کم‌حوصله هستند. بیشتر پاراگراف‌های «فجازی» را ترجیح می‌دهند تا کتاب. حوصله گفتگو و مخالفت ندارند. وقتی با حرفشان مخالفت می‌کنید، وارد گفتگو نمی‌شوند. فکر می‌کنند به تجربه‌های تاریخی و قبل نیاز ندارند. نگاهشان به گذشته و سنت تحقیرآمیز و انباشتی از جهل است نه انباشتی از تجربه‌های پیروزمندانه یا شکست خورده نسلی دیگر. نگاه تحقیرآمیز به نسل‌های قبل دارند. من از این جنبه‌ها می‌ترسم. البته آن‌ها حق انتخاب دارند، اما وقتی می‌بینم گروهی از این نسل خیلی تعریف می‌کنند، احساس می‌کنم که می‌خواهند از آن‌ها سوءاستفاده کنند. اما اگر کسی با نگاه انتقادی با این نسل برخورد کرد، از نگاه مسئولانه با آن برخورد می‌کند. اینکه نسلی در ایران باشد که از گذشته چیزی نداند، از جنگ، از انقلاب، از اصلاحات، از ۸۸ و... چیزی نداند، نمی‌دانم چطور می‌توان به آن افتخار کرد. من فکر نمی‌کنم این نسل می‌تواند بن بست‌های تاریخی ما را بشکند. هر نسلی خودش را بهترین نسل می‌داند و من معتقدم نسل ما در ایران غیرقابل تکرار است.»

سال گذشته و البته هم اکنون هم خواص اصلاح‌طلب از حامیان آشوب‌های زن، زندگی، آزادی به شمار می‌روند. از همین انتقادات علوی‌تبار به این جماعت قابل تأمل است.

منبع: روزنامه جوان