«فردا» گزارش می‌دهد:
اصلاح‌طلبان در دو راهی انتخابات و نهضت‌آزادی شدن
اصلاح‌طلبان اگر در انتخابات پیش رو مشارکت حداکثری نداشته باشند هم از سوی مردم طرد می‌شوند و هم از نظر سیاسی خود را نزدیک به اپوزیسیون می‌کنند.
گروه سیایت سایت فردا: ظواهر امر نشان می‌دهد رادیکال‌ها در جبهه اصلاحات دست بالا را دارند؛ از به ریاست‌رسیدن آذر منصوری در جبهه اصلاحات ایران تا مجبورشدن بهزاد نبوی به عقب‌نشینی از مواضع انتقادی‌اش علیه رادیکال‌ها. از سوی دیگر تا این لحظه سید محمد خاتمی هم نه‌تنها صریحا شرکت در انتخابات را توصیه نکرده، بلکه گفته است که ما گرچه تمایل به شرکت در انتخابات داریم اما شرایطش مهیا نیست.
با این اوصاف یک پرسش مهم وجود دارد؛ آنکه اگر اصلاح‌طلبان تا آخرین لحظه تصمیم به عدم مشارکت که به نوعی همان تحریم انتخابات است، داشته باشند سرنوشت جبهه اصلاحات چه می‌شود؟
به گفته بسیاری از کارشناسان این دوره از انتخابات به ویژه به دلیل برنامه‌ریزی گسترده خارج‌نشین‌ها برای کم‌رمق برگزارشدن آن دارای اهمیت زیادی است؛ اینکه همه باید بکوشند تا انتخاباتی حداکثری برگزار شود. در واقع در این دوره به‌خصوص بحث‌های سنتی گذشته درباره پیروزی یا عدم پیروزی جناح‌ها مسئله‌ای ثانوی است و به نوعی بالارفتن مشارکت انتخاباتی به منافع ملی گره خورده است. حالا اصلاح‌طلبان اگر بخواهند انتخابات را تحریم کنند، در واقع خود را بیش از پیش نزدیک به اپوزیسیون کرده‌اند و پر واضح است گروهی که اپوزیسیون شود، نمی‌تواند امیدی به فعالیت سیاسی قانونی داشته باشد.
رادیکال‌های جبهه اصلاحات بدشان هم نمی‌آید اصلاحات از نظام عبور کند؛ چه آنکه این موضوع را در سخنان برخی از آنها می‌توان مشاهده کرد. آنها دنبال تحریم انتخاباتند تا بعد از آن عملا هر گونه خط ارتباطی میان جبهه اصلاحات و نظام را منقطع کنند. البته در مقابل هستند نیروهایی که باور به فعالیت سیاسی قانونی دارند و می‌گویند که تنها مسیر فعالیت قانونیِ سیاسی انتخابات است. در حال حاضر میان این دو تفکر کمکشی بزرگ در جریان اصلاحات وجود دارد که پیروزی هر یک بر دیگری می‌تواند آینده حیات جبهه اصلاحات را رقم بزند.
اصلاح‌طلبان اگر انتخابات پیش رو را تحریم کنند، سرمایه اجتماعی باقی‌مانده خود را هم از دست می‌دهند زیرا در دو انتخابات قبل هم راه عدم مشارکت را در پیش گرفته بودند و مخاطبان آنها سرگردان شده‌اند زیرا می‌خواهند در تعیین پارلمان کشورشان مؤثر باشند اما اصلاح‌طلبان مدام برخلاف میل آنها رفتار می‌کنند. از سوی دیگر وقتی یک جبهه سیاسی سال‌ها در قدرت سیاسی حضور نداشته باشد به تدریج راه‌های ورود دوباره به قدرت برآنها بسته می‌شود؛ به این معنی که دیگر نیروهای مؤثری در نظر مردم نخواهند بود که بتوانند جایگاه پیشینشان را احیا کنند.
با این اوصاف اگر اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس دوازدهم شرکت نکنند و اگر بخواهند به همین شیوه رویکردهای افراطی را در پیش داشته باشند، نزدیک به اپوزیسیون می‌شوند و چون در داخل کشور حضور دارند، سرنوشتشان را می‌شود با سرنوشت نهضت آزادی مقایسه کرد.
دیدگاه تان را بنویسید