«فردا» گزارش میدهد:
پرهیز از سهمخواهی، ضرورت وحدت اصولگرایان
لیست واحد باید در زمان مناسب به جامعه عرضه شود تا مردم بتوانند تصمیمگیری درستی داشته باشند؛ در غیر این صورت امکان کسب اعتماد کامل مردم از دست میرود.
گروه سیاست سایت فردا: لیستگرایی در انتخابات سیاست نسبتا تازهای است که در یک دهه اخیر در عالم سیاست ایران جای خود را باز کرده است که به گفته کارشناسان میتواند دارای فواید زیادی باشد؛ از جمله اینکه انتخاب جامعه دقیقتر و جامعتر خواهد بود زیرا با اعتماد به یک جبهه سیاسی میتوانند دست به انتخاباتی راحتتر و البته دقیقتر بزنند. این سازوکار به ویژه در انتخابات مجلس بسیار کاربردی است زیرا نامزدها زیادند و البته حوزههای انتخابیه هم زیاد.
هر دو جبهه اصولگرا و اصلاحطلب در سالهای اخیر سعی کردهاند با ارائه لیستهای انتخاباتی سرمایه اجتماعی را متحد کنند که این هم یکی از دیگر ویژگیهای لیستگرایی در انتخابات است؛ یعنی افزایش قدرت یک جبهه سیاسی برای تجمیع آراء خود و جلوگیری از پراکندگی آراء.
در این بین یکی از نگرانیهای در جبهه اصولگرایی نرسیدن به لیست واحد است زیرا در صورت ورود همهجانبه رقیب یعنی اصلاحطلبان و ارائه لیست واحد، پراکندگی آراء مخاطبان اصولگرایان احتمال شکست آنها را بالا میبرد و حداقل امکان پیروزی قاطع از بین میرود. با این وصف به نظر میرسد وحدت کامل اصولگرایی اصلی تخطیناپذیر است. در این شرایط یک پرسش مهم به وجود میآید؛ اینکه ملزومات رسیدن به چنین وحدتی چیست؟
اصولگرایان در شرایطی به وحدت میرسند که همه گروهها از هر نوع سهمخواهی بپرهیزند. تجربه نشان داده است در صورتی که برخی گروهها مترصد کسب سهم حداکثری از لیست باشند و بستهشدن لیست را معطل نگه دارند، در نهایت نه فقط مجموعه اصولگرایان بلکه اول از همه خودشان متضرر میشوند. برای مثال در انتخابات سال98 لیست واحد یک روز مانده به پایان تبلیغات انتخاباتی بسته شد که عملا امکان ارائه وسیع آن به جامعه وجود نداشت. بنابراین لیست واحد باید در زمان مناسب به جامعه عرضه شود تا مردم بتوانند تصمیمگیری درستی داشته باشند؛ در غیر این صورت امکان کسب اعتماد کامل مردم از دست میرود. این موضوع تا جایی با اهمیت است که برخی میگویند اگر قرار باشد گروههایی اکثریت اصولگرایان را معطل خود نگه دارند، بهتر است عطایشان را به لقایشان ببخشیم.
نکته دیگر آن است که ارائه چند لیست در نتیجه افتراقها ممکن است در صورت عدم حضور رقیب یعنی اصلاحطلبان مشکل بسیار مهمی را ایجاد نکند اما به فرض آنکه آنها در روزهای منتهی به انتخابات ناگهان از لیست خود رونمایی کنند، ابتکار عمل را از اصولگرایان میگیرند. بنابراین اصولگرایان باید این احتمال را همیشه در نظر داشته باشند که با یک رقیب تمامعیار که همه نیرویش را به کار گرفته روبهرو هستند؛ مانند سال94 که اصولگرایان عملا در شهرهای بزرگ انتخابات را واگذار کردند.
در نهایت تکرار این موضوع خالی از لطف نیست که وحدت اصولگرایی در انتخابات پیش رو مهمترین موضوعی است که جبهه اصولگرایی باید بر آن تأمل کند و هرچه در توان دارد به کار بگیرد تا به لیستی واحد و البته بدون باجدادن به یک گروه خاص بسته شود.
دیدگاه تان را بنویسید