خط ونشان بی سابقه آلبانی برای منافقین

آلبانی کشوری در جنوب شرقی اروپا در حوزه بالکان به پایتختی «تیرانا » است. عناصر گروهک تروریستی منافقین پس از آن که با چراغ سبز آمریکا و اتحادیه اروپا در تابستان سال 95 از کمپ لیبرتی در عراق، روانه کمپی در آلبانی شدند در منطقه‌ای ۳۴ هکتاری سکنا گزیدند. منطقه‌ای در قلب آلبانی که همچون مقر‌های منافقین در عراق، پوشش‌های امنیتی گسترده‌ای دارد اما این روزها برای تروریست های ساکن در آن بسیار ناامن شده است.پلیس آلبانی پنج شنبه هشتم تیر نیز برای دومین بار به سراغ پایگاه گروهک تروریستی منافقین (اشرف 3) در حومه تیرانا رفت. این بار پلیس با هدف مشخصی وارد اردوگاه شده بود تا ضمن بازرسی سرورهای مخصوص عملیات سایبری منافقین را جمع‌آوری کند.در این بین، به نوشته  روزنامه اشپیگل، «ادی راما»نخست وزیر آلبانی در اولین اظهارات بعد از یورش پلیس این کشور به کمپ اشرف 3  گفت: مجاهدین چند سال است که در کشور ما هستند. از حضورشان استقبال می‌کنیم اما به شرطی که آن ها از آلبانی به عنوان سکویی برای عملیات های خود استفاده نکنند اما مهمانان ما بارها این توافق را نقض کرده‌اند. وی در پاسخ به سوالی درباره اقدامات سایبری منافقین علیه حکومت ایران نیز گفت: آلبانی هیچ قصدی برای در جنگ بودن با ایران ندارد و دوست ندارد که هیچ کسی از مهمان نوازی ما سوء استفاده کند. ادی راما در ادامه در پاسخ به این سوال خبرنگار اشپیگل که چرا درخواست «باراک اوباما» در سال 2016 برای میزبانی از هزاران نفر از نیروهای مجاهدین خلق در آلبانی را پذیرفته‌اید؟ گفت: این یک عملیات نجات جان انسان ها بود و وقتی که یک دوست مثل باراک اوباما از ما برای چنین کاری درخواست کمک کرد ما با افتخار آن را قبول کردیم. وی در جواب این سوال که آیا اگر جای مجاهدین بودید آلبانی را ترک می کردید؟ نیز گفت: «من از خشم نسبت به حکومت ایران آگاه هستم. اما کشور ما به عنوان یک سنگر در جنگی استفاده می‌شود که جنگ ما نیست. بله شما همیشه حق دارید برای آزادی بجنگید اما اگر این را می‌خواهید خاک آلبانی جای آن نیست و باید آن را ترک کنید.»

هزینه عملیات سایبری

به دنبال حمله سایبری در آبان سال 1400 به جایگاه‌های پمپ‌بنزین در ایران که منجر به اختلالات جدی در روند سوخت‌گیری در سراسر کشور شد، منافقین و سرویس‌های امنیتی حامی آن ها در سال 1401 سرمایه‌گذاری بیشتری روی این اقدامات انجام دادند و بیش از 8 هزار و 321 بار به شبکه زیرساختی کشور حمله سایبری کردند. نهادهای امنیتی، آماری از این که منشأ این حملات کدام کشور بوده و چه میزان از این حملات توسط منافقین انجام گرفته، ارائه نداده‌اند اما گفته می‌شود هک سایت شهرداری تهران، وزارت خارجه، وزارت آموزش‌و‌پرورش و... توسط این گروهک انجام شده است.فرهیختگان آنلاین نوشت:کمتر از یک سال پس از حمله سایبری به پمپ‌بنزین‌های ایران در تیر و شهریور 1401 دو حمله بسیار سنگین سایبری بخشی از زیرساخت‌های آلبانی را از کار انداخت. در یکی از این حملات به‌طور موقت تمام سیستم‌ها از جمله سامانه جامع مدیریت اطلاعات که ورود و خروج در گذرگاه مرزی را ثبت می‌کند، تعطیل و در پی آن صف‌های طولانی در دو گذرگاه مرزی این کشور تشکیل شد.

در سرورها چه اطلاعاتی وجود دارد؟

تصاویر پهپادهای پلیس آلبانی از مقر منافقین نشان می‌داد که اعضای این گروهک برخی اسناد را پیش از آن که به دست پلیس برسد، به آتش کشیدند و برخی نیز با ایجاد سپر انسانی 300 نفره، مانع بازرسی چند ساختمان‌ مهم این گروهک تروریستی شدند. دسترسی به اطلاعات در درون آن ساختمان‌ها بسیاری از گره‌ها درباره این گروه جنایتکار را باز خواهد کرد.

پایان مدارا

تهران در قالب دیپلماسی امنیتی طرف‌های غربی را متوجه هزینه ماجراجویی‌هایشان کرد و هشدار داد درصورت مماشات با شبکه تروریسم تهران دست به کار خواهد شد و به هر شکل ممکن تهدید را از بین می‌برد. ایران در مواجهه با داعش و موشک‌باران مقر گروهک‌های تروریستی در اقلیم کردستان این گزاره را تثبیت کرد که هیچ شکلی از تهدید را برنمی‌تابد و آن را در مبدأ هدف قرار می‌دهد.

منافقین چه خواهند کرد؟

دو دهه قبل و در جریان دستگیری مریم رجوی و ۱۶۰ نفر از اعضای منافقین در فرانسه به اتهام ارتباط با فعالیت‌های تروریستی برخی از اعضای این سازمان به دستور مسعود رجوی دست به خودسوزی در مقابل سفارتخانه‌های فرانسه در نقاط مختلف جهان زدند. در روزهای گذشته، اعضای این گروهک در مقابل سفارت آلبانی یا ایران در کشورهای اروپایی تجمعاتی برگزار کردند و اقداماتی را نیز در دستورکار داشته‌اند اما در انجام آن ناکام بودند.

چه اتفاقی باید بیفتد؟

به‌طور حتم پایان دادن به حضور منافقین به‌صورت یک تشکیلات در آلبانی مهم‌ترین برنامه‌ای است که ایران آن را دنبال می‌کند. اما در کنار آن ایران مصرانه خواهان بررسی پرونده فردی اعضای منافقین برای اعطای   پناهندگی به آن هاست.

خراسان