واکنش‌ها به یک اظهارنظر جنجالی

گروه سیاست سایت فردا: اسماعیل کوثری، نماینده مجلس به تازگی درباره مناقشات مرزی میان مرزبانان ایران و نیروهای طالبان گفته بود که «از این اتفاقات برای بچه‌هایی که در یک خانه باهم هستند می‌افتد که اختلافی بوجود می آید و دعوا می شود و بحث نظامی مطرح نیست. قطعا این مسائل با گفت وگو حل می‌شود».

این سخنان با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شد از جمله روزنامه آرمان ملی که در شماره امروز خود نوشت: «شاید شباهت‌هایی بین نیروهای تندروی ایرانی و طالبان پیدا کنیم ولی اینکه ایرانیان با طالبان هم‌خانواده‌ هستند در هیچ اقلیمی نمی‌گنجد». این روزنامه ادامه می‌دهد: «در این مورد این سوال پیش می‌آید که چه شباهت ژنتیکی بین ایران و حاکمیت کنونی افغانستان وجود دارد؟ در این مورد باید به شباهت تندروهای عرصه سیاسی ایران و طالب‌ها اشاره کنیم».

حسین دهباشی هم در توئیتی نوشت: «شاید تصور کنید که این عزیزان فقط سیاست‌ورزی و مدیریت بلد نیستند، جنگیدن که بلد بودند! ولی معروض می‌دارد برادری که نزاع وحوشِ ‎طالبان با مرزداران مظلومِ ما را اختلافی خانگی خوانده، اگر وساطت آقای هاشمی رفسنجانی نبود -جهت شکست‌های وحشتناک در پایان جنگ- اعدام شده بود. می‌دانستید؟»

حشمت‌الله فلاحت‌پیشه هم نه به طور مستقیم به سخنان کوثری بلکه تحلیلی از وضعیت میان ایران و طالبان ارائه داده و گفته است: «چالش‌های مرزی امری طبیعی است و بعید می‌دانم که ما به سمت بروز جنگ حرکت کنیم. همیشه معتقد بوده‌ام که مرعوب‌ترین کارشناسان کشور در حوزه افغانستان کار می‌کنند. این افراد چشم‌شان به اسلحه طالبان افتاده است و مرعوب شده‌اند و توان دفاعی ایران را نادیده گرفته‌اند. معتقد هستم که طالبان نیز می‌داند که قدرت جنگ و رویارویی با ایران را ندارد و البته سیاست کشور ما جنگ با طالبان نیست».

او همچنین به عنوان راهکار مقابله با طالبان می‌گوید: «معتقدم ما اهرم‌های دیگری را نیز در اختیار داریم که با برخورداری از آن‌ها دست بالا را در مقابله با طالبان داریم. در زمینه سوخت نیز واقعیت این است که طالبان یک دولت مستقر در افغانستان نیست و هر اندازه که ما وارد سیاست‌های تحریم سوخت با طالبان شویم این تنها مردم افغانستان هستند که متضرر می‌شوند. شاهرگ درآمدهای طالبان به گمرکات شبه قانونی و صادرات مواد مخدر وابسته است و می‌تواند نیاز خود به سوخت را از مسیرهای دیگر تأمین کنند. مجدداً تأکید می‌کنم که اگر ما در گذشته سیاست تفریط‌آمیزی را در برابر طالب داشتیم حالا نباید با اتخاذ این دست از تصمیمات وارد سیاست افراط گونه‌ای شویم».