لاریجانی جدید؟!

گروه سیاست سایت فردا - سرنوشت ادعای عدم فعالیت انتخاباتی و ناممکن بودن ائتلاف دوباره اصلاح‌طلبان با اعتدال‌گرایان بعد از تجربه حسن روحانی چه می‌شود؟ در میانه این ابهامات است که گفته می‌شود حسین مرعشی سخت به‌دنبال لاریجانی است.

اصلاح‌طلبان خاصه همین بخش قدرت‌طلبی که «کارگزاران» نماد آن است، البته پیشتر و در انتخابات قبلی نیز تمام تلاش خود را برای ائتلاف با علی لاریجانی به کار بسته بودند. در آن فقره البته ته موفق به جلب نظر سایر گروه‌های اصلاح طلب برای ائتلاف با علی لاریجانی شدند و نه علی لاریجانی تایید صلاحیت شد؛ لذا تجربه دل بستن و همراهی کردن با یک چهره غیراصلاح طلب تکرار نشد.

این وضعیت و البته نتایج حمایت این جریان سیاسی از حسن روحانی اما انگار برایشان کافی نبوده است، چرا که شاهدیم آنها همچنان به دنبال جلو انداختن علی لاریجانی و بهرمندی از قدرت در سایه موفقیت وی هستند! از همین رو است که توجهی به عدم تمایل وی برای کاندیداتوری مجدد ندارند و بیانیه اخیر دفتر لاریجانی را تنها آن طور که دوست دارند، تفسیر و تعبیر می‌کنند.

شاهد این مدعا جلد امروز روزنامه هم‌میهن و یادداشت محمد جواد روح است. او تحت عنوان «لاریجانی جدید» نوشته: «این لاریجانی جدید تا شامگاه ۱۹ اردیبهشت‌ماه هنوز به‌شکل رسمی از خود رونمایی نکرده بود. گرچه متن اعلام کاندیداتوری لاریجانی در انتخابات سیزدهم نیز متنی مهم و جدی بود؛ اما از منظر آرایش نیروهای سیاسی، متن اخیر بسیار کلیدی‌تر است. او در این متن، چنان به‌صراحت خود را در برابر «جریان خالص‌سازی» تعریف می‌کند و به «رقابت تصنعی» می‌تازد و ملک را به «چاره‌ای دیگر» می‌خواند که از برخی طیف‌ها و فعالان اصلاح‌طلب نیز، در موضع انتقادی‌تری قرار می‌گیرد. از این منظر، اطلاعیه کوتاه لاریجانی اهمیتی تاریخی می‌یابد. می‌توان آن را با نامه هاشمی‌رفسنجانی در خردادماه ۱۳۸۸ قیاس گرفت. نامه‌ای که در آن، هاشمی به‌صراحت از ماهیت و هویت همان جریانی پرده برداشت که امروز لاریجانی از آنان سخن می‌گوید. هاشمی آنان را «حلقه انحرافی» می‌نامید و یار دیرین را به ظهور ابوالحسن بنی‌صدری جدید هشدار می‌داد و لاریجانی آنان را «جریان خالص‌سازی» می‌نامد و از ضرورت چاره‌اندیشی برای ملک می‌گوید. البته، تفاوتی هست. اگر در سال ۱۳۸۸ هاشمی هشدار می‌داد که «سر چشمه شاید گرفتن به بیل/ چو پر شد نشاید گذشتن به پیل»؛ امروز، مدت‌هاست کار از بیل و پیل گذشته است...»