پهلوانی و مرام خاک شد

به گزارش سایت فردا، علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی در ماه های اخیر به جدی ترین تهدید علیه علیرضا دبیر قهرمان دوست داشتنی کشتی  دهه 70 ایران مبدل شده به شکلی که کشتی دوستان آرزو می کردند ای کاش دبیر قهرمان محبوب در همان قاب خاطرات تشک کشتی و سکوی قهرمانی باقی می ماند.

موضوع استفاده از چهره های ورزشی در عرصه مدیریت ورزش کشور شاید از اوایل دهه هشتاد به یک مطالبه جدی از جانب جامعه ورزش مبدل شد اما گذشت زمان و رسیدن ورزشکاران و قهرمانان سابق به جایگاههای مدیریتی در کمال تاسف نشان داد که طبق مثل معروف:"هر کسی را بهر کاری ساختند."

افتخار آفرینی، موفقیت، قهرمانی و درخشش در میادین جهانی ورزش نشانه وجود استعداد و یا بیش از آن ظرفیت کافی برای مدیریت ورزش نیست. تجربه ای که پیش از این در عملکرد برخی دیگر از مدیران ورزشی مشهود بود و در ماه های اخیر بیش از هر زمان دیگری در رفتارهای عجیب و بعضا باورنکردنی علیرضا دبیر مشاهده می شود ، گویی که کمر به نابودی خاطرات شیرین به جای مانده از دوران پرافتخار قهرمانی هایش بسته است.

مصاحبه ها و رفتارهای جنجالی، پوشش غیر متناسب با جایگاه رئیس یک فدراسیون ورزشی آن هم در دیدار با میهمانان خارجی و اعمالی عجیب و بی سابقه در جلسات و نشست های رسمی که پذیرش آن از جانب دبیر باورنکردنی به نظر می رسد.

قهرمانی که بر بلندای مهمترین سکوهای افتخارآفرینی ورزش جهان ایستاده طبیعتا در قله دیده شدن نیازی به جلب توجه رسانه ها و افکار عمومی احساس نمی کند که با اعمال و کردار غیر عادی خود به این شکل تلاش کند همچنان سوژه خبری اهالی رسانه آن هم از بعد منفی اخبار و حواشی باشد اما در کمال حیرت دبیر همین مسیر را برای خودش انتخاب کرده است!

آخرین و تازه ترین حاشیه دبیر اظهارات و سخنان نامربوط و عجیب او در مجمع هیات کشتی استان مازندران بود که مورد اعتراض یکی از خبرنگاران قرار گرفت. خبرنگاری که از دبیر پرسید با اظهارات عجیب خودش گویش و فرهنگ مازندران را مسخره می کند؟ و واکنش رئیس فدراسیون کشتی اخراج فوری خبرنگار از جلسه مجمع بود، آن هم با ادبیاتی که به جز تبختر و تفرعن توصیف دیگری برای آن یافت نمی شود.

تلخ تر از برخورد، رفتار و ادبیات دبیر توجیهات تاسف برانگیز تازه ای است که از جانب رئیس فدراسیون کشتی شنیده می شود و از اقدامات ماه های اخیر او هم باورنکردنی تر است.

"اصلا مهم نیست، ایشان باید می فهمید حرف بی ربط نباید می زد." دبیر پشیمان نیست ، تلخ ترن جای ماجرا همینجاست.

در واقع رئیس فدراسیون کشتی نه درک درستی از عملکرد نادرست خودش در این نشست دارد ، نه توجهی به ابعاد و حاشیه های منفی همچنین بازخورد تلخ آن در جامعه  نشان می دهد ، نه احتمالا بیانیه ها و مصاحبه های اخیر اهالی رسانه در خصوص بی حرمتی و توهین به یک خبرنگار را مطالعه کرده و نه حاضر است در مقام عذرخواهی و اظهار پشیمانی از این اقدام برآید ، اصطلاحا به این منطق متوسل شده که حقش بود ، کار درستی انجام دادم!

دور بودن از شان مدیریت ، پوشش و هیبت مدیریتی ، یا رفتارها و اقدامات عجیبی که ناقض شان و جایگاه ریاست یکی از مهمترین فدراسیون های ورزشی است اگر قابل تحمل باشد تبختر و خود برتر مینی با بهره گیری از ادبیات کوچه خیابانی آن چیزی است که صبر اهالی رسانه را سرریز کرده در روزهای اخیر پیشنهاد تحریم رسانه ای دبیر را مطرح نموده اند.

جامعه رسانه ای به این باور رسیده که از حمایت صنفی اعضای خودش در این سال ها عاجز بوده آنچنان که رئیس یک فدراسیون در یک نشست علنی خبرنگاری را به میل خودش اخراج و در ادامه چنین رفتار زشت و ناپسندی را توجیه و از آن دفاع می کند.

هیچ فردی همچون علیرضا دبیر نمی توانست جایگاه  قهرمان خوش آوازه و محبوب تاریخ ورزش و کشتی ایران را اینچنین در میان افکار عمومی و رسانه ها تضعیف و تخریب کند و حالا وقت بازگشت کشتی گیر سبک وزن افتخار آفرین به همان ویترین افتخارات است. جایی که یاد و خاطره مدال های رنگینش بماند اما اثری از شیوه های تاسف برانگیز مدیریت و رفتارهای ناامید کننده ورزشکاری که در مکتب کشتی ایرانی باید مظهر تواضع و فروتنی می بود، باقی نماند.