گفتوگوی «فردا» با یک عضو کمیسیون آموزش مجلس درباره استعفای یوسف نوری
مقصر چه کسی بود؛ دولت، سازمان برنامه و بودجه یا وزیر آموزش و پرورش؟
سید محمد مولوی به «فردا» میگوید: سهم تقصیر در این موضوع مرکب است، اولین مقصر دولت است؛ به معلم چه ارتباطی دارد که سازمان برنامه و بودجه با دولت و وزارت آموزش و پرورش و سازمان اداری و امور استخدامی هماهنگ نیست.
گروه جامعه سایت فردا: شانزدهمین وزیر آموزش و پرورش استعفا داده است، استعفایی که البته رنگ و بوی عزل میداد. یوسف نوری با چالشهای بسیاری در مدت فعالیتش در این وزارتخانه رو به رو بود اما آنچه باعث قطعی شدن رفتنش از این وزارتخانه شد، به نوعی به اجرای نادرست طرح رتبهبندی معلمان و البته پرداخت حقوق و معوقات آنها در پایان سال گذشته بود؛ به طوری که حالا بسیاری معتقدند قصه پرداخت حقوق فرهنگیان به گونهای برخی دیگر از ناکارآمدیهای وزیر مستفی را پوشانده است. در این میان برخی از اهالی بهارستان هم میگویند این استعفا به نوعی شنیدن صدای فرهنگیان است، اما آنچه پرواضح به نظر میرسد تأخیر در پرداخت حقوق فرهنگیان با استعفای یوسف نوری به گونهای بر هم تنیده که نمیتوان آن را مجزا از یکدیگر بررسی کرد؛ چیزی که در جایجای گفتههای سید محمد مولوی، عضو کمیسیون آموزش مجلس در گفتوگویش با «فردا» هم دیده میشود.
اینکه یوسف نوری انتخاب اول دولت نبود را میتوانیم به نوعی به نارضایتیها از عملکردش مربوط بدانیم؟
این موضوع میتواند وجود داشته باشد اما باید بدانیم نگاه مجلس به نظام تعلیم و تربیت به ویژه وزارت آموزش و پرورش در تائیدنکردن دو وزیر پیشنهادی را به خوبی میتوان دید. در بحث رتبهبندی نیز مجلس با کمترین مخالف و به عبارتی بدون مخالفت به این لایحه رأی داد.
تأخیر در پرداخت حقوق فرهنگیان را باید پای عملکرد یوسف نوری نوشت؟
تلخی در پرداخت حقوق معلمان از زمانی حادث شد که همه با هم از اجرای مطلوب قانون فرار کردند، طراحی نامطلوب فرآیندهای اجرایی اعم از آئیننامه اجرایی، شیوهنامه برای تحقق نگاه تقلیلگرایانه به رتبهبندی بود و لاغیر.
یعنی تنها مقصر این اتفاق وزارت آموزش و پرورش نبود؟
سهم تقصیر در این موضوع مرکب است، اولین مقصر دولت است؛ به معلم چه ارتباطی دارد که سازمان برنامه و بودجه با دولت و وزارت آموزش و پرورش و سازمان اداری و امور استخدامی هماهنگ نیست. دولت وظیفه مدیریت دستگاههای اجرایی را دارد، این خلأ احساس می شود. محاسبات غلط، آئیننامه انقباضی و شیوهنامه با شاخصهایی که نه آغاز درستی داشتند و نه پایایی درست و از اعتبار مطلوبی نیز برخوردار نبود، از جمله مشکلات است.
مجلس که در این راه کم نگذاشت؛ مهمترین دلیل عدم اجرای درست این طرح چه بود؟
ببینید! جلسات فرمایشی و فرسایشی بدون حضور مسئولان سازمان برنامه و بودجه کار را بدتر کرد! آیا سازمان امور استخدامی در رتبهبندی معلمان ارزیاب بود یا مجری؟ معلمان رتبهبندی نشدند به عبارتی معلمان در رتبههای پنجگانه جای نگرفتند، معلمان را در رتبههای پنجگانه جای دادند که جای بسی تعجب است باید پرسید که اساسا این شاخصها براساس چه موضوعاتی تعیین شده است؟
دیدگاه تان را بنویسید