ترجمه/ تحلیل واشنگتن پست از گفتمان دوست و دشمن در سیاست خارجی آمریکا
خلأ قدرت ایالات متحده در خاورمیانه پر شد
رابطه آمریکا با کشورهای خاورمیانه مانند گذشته نیست و این حقیقتی است که موجب شده معادلات این منطقه دگرگون شود.
گروه سیاست سایت فردا: روزنامه واشنگتن پست در تحلیلی از نقش آفرینی و وساطت چین در روابط دو جانبه ایران و عربستان ، تحولات خاورمیانه را نشانه فقدان انعطاف پذیری سیاست خارجی آمریکا و دولت بایدن دانسته است.
در بخشی از این گزارش آمده است: سال گذشته جو بایدن در حاشیه سفر به خاورمیانه بیانیه ای پیرامون سیاست های ایالات متحده در این منطقه منتشر کرد که در بخشی از این بیانیه آمده بود: واشنگتن از خاورمیانه عقب نشینی نخواهد کرد و اجازه نمی دهد خلا تازه ای در این منطقه ایجاد شده و توسط چین ، روسیه و یا ایران پر شود اما آنچه که در پکن روی داد و منجر به از سرگیری روابط ایران و عربستان با وساطت چین شد نشان می دهد این دقیقا همان چیزی است که اتفاق افتاده و خلا قدرت تاثیرگذاری آمریکا در این منطقه پر شده است!
از سرگیری روابط تهران و ریاض البته به تنهایی زلزله سیاسی در خاورمیانه به شمار نمی رود هرچند این دو کشور روابط خود را از 7 سال گذشته قطع کرده بودند اما آن چیزی که در پکن رخ داده نشان می دهد ایرادات عمیقی در سیاست خارجی ایالات متحده وجود دارد که پیامدهای منفی اش در سال های اخیر مشهود بوده است.
ژوزف ژوفی روزنامه نگار و پژوهشگر حوزه روابط بین الملل سال 1995 در مقاله ای نوشته بود آمریکای بزرگ بعد از جنگ می تواند دو مسیر را در پیش بگیرد. مسیر بریتانیایی و یا مسیر بیسمارک.
مسیر اول راه و روش سنتی بریتانیای بزرگ در مقابل قدرت های نوظهور بود که به منظور مواجهه با نفوذ چنین قدرت های جبهه ها و ائتلاف های تازه ای شکل می داد اما بدون دخالت مستقیم مسیر و اهداف خودش را در جغرافیای سیاسی دنبال می کرد.
مسیر دوم استراتژی میانجگری است و پیروی از مکتب بیسمارک که دولت پروس را به امپراطوری بزرگ و متحد آلمان ، عظیم ترین قدرت متمرکز در اروپای پایان قرن نوزدهم مبدل کرد. هنری کسینجر طرفدار این روش و گفتمان بود که پیشنهاد نزدیک شدن به روسیه و چین را ارائه داد.
رابطه آمریکا با کشورهای خاورمیانه مانند گذشته نیست و این حقیقتی است که موجب شده معادلات این منطقه دگرگون شود.
آنچه مسلم است ایالات متحده امروز انعطاف پذیری سیاسی خودش را که می توانست در تنظیم ارتباطات بین المللی آمریکا اثرگذار باشد از دست داده است.
در گفتمان و دکترین سیاسی امروز واشنگتن جهان به دو بخش دوستان و دشمنان تقسیم شده که آنها را سفید و سیاه می بیند.
دیدگاه تان را بنویسید