رهبر انقلاب: بعضی‌ها به‌خاطر تکیه ما به بصیرت مردم در قضیه ۹ دی ناراحت شدند

۹ دی‌ماه سال ۸۸ بود که مردم، با حضور پر شورشان غائله فتنه چندماهه آشوب‌طلبان را به بهانه توهین به ارزش‌های اسلامی خاتمه دادند. از آن به بعد ۹ دی را روز بصیرت امت اسلامی نام نهادند که یادآور واقعه‌ای باشد که تکلیف «ارزش» در این خاک را معلوم کرد. در ادامه سخنان رهبری معظم را در این باره می‌خوانید.

۹ دی پاسخ به «انقلاب‌نمایی» عده‌ای بود

انقلابی‌نمایی غیر از انقلابی‌گری است. انقلابی‌نمایی [یعنی] آدم جوری عمل کند که کأنّه ما [انقلابی هستیم] انقلابی‌گری کار سختی است؛ پابندی لازم دارد، تدیّن لازم دارد. نمی‌شود که انسان یک دهه همه‌کاره‌ کشور باشد، بعد یک دهه‌ بعدی تبدیل بشود به مخالف‌خوان کشور، این[طور] که نمی‌شود. ۹ دی که این‌قدر عظمت دارد، پاسخ ملّت به همین بازی‌ها بود. ۹ دی دفاع از ارزش‌های انقلاب بود، از ارزش‌های دین بود. آنجا ایستادگی‌ای که ما کردیم، ایستادگی در دفاع از انتخابات بود. بنده صریحاً گفتم فشار می‌آورند که باید انتخابات را ابطال کنید، من زیر بار ابطال انتخابات نخواهم رفت؛ این را من اعلان کردم. بحث سرِ ارزش‌های انقلاب و ارزش‌های نظام اسلامی است. (۱۳۹۶/۱۰/۰۶)

بعضی‌ها به‌خاطر تکیه ما به بصیرت مردم در قضیه ۹ دی ناراحت شدند

آنجایی که شما می‌بینید مؤمنینی هستند و نصرت پیدا نمی‌کنند، به خاطر این است که یا ایمان ضعیف است، یا ایمان غلط است. ایمان به چیزی است که نباید به آن مؤمن بود، یا ایمان همراه با بصیرت نسبت به مسائل جهان و مسائل حول‌وحوش خودشان نیست. نداشتن بصیرت مثل نداشتن چشم است؛ راه را انسان نمی‌بیند. بله، عزم هم دارید، اراده هم دارید، امّا نمی‌دانید کجا باید بروید. ما که این همه در باب قضیّه‌ حوادث ۹ دی روی بصیرت تکیه کردیم و بعضی‌ها خوششان نیامد، به خاطر این است؛ اگر بصیرت نبود، همان ایمان ممکن است انسان را به بیراهه بکشاند.

کسی که علم ندارد، بصیرت درست ندارد به آنچه پیرامون او دارد می‌گذرد، گاهی اوقات می‌شود که راه را عوضی طی می‌کند؛ همه‌ نیروی او نه فقط هدر می‌رود، بلکه به کج‌راهه او را می‌رساند و می‌کشاند. (۱۳۹۲/۱۰/۱۹)/فارس

در قضیه‌ ۹ دی هم باز پای امام حسین در میان بود

یکی از خصوصیات دیگری که در حادثه‌ ۹ دی هست، که باز آن را کاملاً به حوادث انقلاب نزدیک می‌کند، مسأله عاشوراست. یعنی در حوادث اول انقلاب هم محرّم پیش آمد و امام آن نکته‌ عظیمِ عجیبِ تاریخی را بیان کردند: «ماهی که خون بر شمشیر پیروز است». این حرف کوچکی نیست: پیروزی خون بر شمشیر. ماها عادت کرده‌ایم، این حرف‌ها را هی تکرار می‌کنیم؛ کأنه عمقش گاهی از یادمان می‌رود.

خون بر شمشیر پیروز می‌شود، مظلوم بر ظالم فائق می‌آید، کشته بر کُشنده فائق می‌آید؛ این همان چیزی است که در عاشورا پیش آمد. امام این را در محرّم سال ۵۷ مطرح کردند، در قضیه‌ ۹ دی هم باز پای امام حسین در میان بود، پای عاشورا در میان بود.

اگر آن حرکات سخیف و در واقع گریه‌آور از سوی این گروه‌های ایضاً سخیف، در عاشورا پیش نمی‌آمد، این حرکت عظیم و این تحرک عمومی مردم معلوم نبود به این شکل به وجود بیاید. اینجا هم پای عاشورا در میان بود. (۱۳۹۰/۰۹/۲۱)