چرا اصلاح‌طلبان تلاش می‌کنند مفهوم «حکمرانی نو» را تحریف کنند؟

 رسانۀ نواصولگرا در متنی نوشت: مدعیان اصلاحات که همپا با سوپرانقلابی‌ها پروژه حمله به ایده حکمرانی نو را پیش می‌برند پس از ناکامی در فضاسازی‌های اولیه، هجمه‌های جدیدی به این گفتار را در دستور کار قرار داده‌اند.آن‌ها در ابتدا از اینکه رئیس مجلس ثبات و آرامش را زمینه‌ساز پیاده کردن تغییرات عنوان کرده برآشفتند و پس از تلاش برای ربط دادن اعتراض‌ها با نبود خود در ساختار قدرت تلاش کردند صداهای درون جریان اصول‌گرا که با توازن میان امنیت و آزادی به دنبال کم کردن التهاب و ایجاد چشم‌انداز در جامعه دارند را حذف تا بتوانند دوباره پس از بی‌اقبالی مردم راهی مجدد برای طرح خود درصحنه سیاسی بیابند و در این راه از یک‌سو رادیکالیسم سوپرانقلابی ها را بازنمایی می‌کنند و از سوی دیگر ساز انتقاد از حکمرانی نو را کوک کرده‌اند.

 به همین منظور پس از استقبال نخبگان، کارشناسان و نیروهای دلسوز کشور از طرح ایده حکمرانی نو یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب که حزب او حامی اصلی دولت حسن روحانی بوده و سال‌ها بر اریکه قدرت تکیه زده بودند و خود بانی وضع موجود محسوب می‌شوند، کاملاً عجولانه و بدون منطق مدعی شده که ایده حکمرانی نو به‌جایی نرسید.

محمد عطریانفر با این ادعا که قالیباف تسلط کافی بر مبانی تئوریک حکمرانی ندارد و بیشتر فعالیت خود را در حوزه‌های عملیاتی ازجمله «نیروی انتظامی» یا «شهرداری تهران» گذرانده است، گفته: به همین دلیل این‌گونه می‌توان گفت که ایشان با مفاهیمی همچون «حکمرانی نو» که مطرح می‌کنند، مأنوس نیست.وی ادامه داده: طرح موضوع حکمرانی نو یک اقدام «دهان‌پرکن» است. حتی شاهد بودیم که همفکران قالیباف نیز در برابر این پیشنهاد انتقاداتی را مطرح کردند که موجب عقب‌نشینی قالیباف از موضع جدید خود نیز شد.

 جملاتی که هم ازنظر خبری و هم تحلیلی اشتباه است. چراکه قالیباف پس از بیان گفتار حکمرانی نو در طول این مدت سعی کرده ابعاد و مبانی آن را شرح دهد و اتفاقاً استقبال خوبی از این ایده شده است. پس نه از عقب‌نشینی خبری است نه از نداشتن مبانی و خلأ تئوریک.

تخریب عملکرد محمدباقر قالیباف در مجلس و شهرداری تهران و نیروی انتظامی موضوع تازه‌ای نیست و این راهبردی بوده که اصلاح‌طلبان سال‌ها پی گرفته‌اند و حالا نیز بدون آنکه حرف و سخن تازه‌ای برای جلب اعتماد افکار عمومی و حاکمیت در چنته داشته باشند سعی دارند با همان مضامین تکراری گذشته به وی حمله کنند.طرفه آنکه این عده که از مسببان وضع موجود با کارنامه طلایی در سالیان گذشته هستند به‌غیراز نگاه فرصت طلبانه به وقایع اخیر همراهی با ناآرامی‌ها طرح و ایده‌ای نداشته و در همین حال در فاز تخریب حکمرانی نو سیر می‌کنند.

کسانی همچون عطریانفر و هم‌مسلکان وی در شرایطی طرح حکمرانی نو را باهدف جلب‌توجه افکار عمومی نقد می‌کنند که در حال حاضر نمی‌توانند بدنه سیاسی خود و فعالان حزبی جوان در احزاب اصلاح‌طلب را نسبت به عملکرد خود در چند دهه گذشته اقناع کنند. درعین‌حال این جریان سیاسی سعی دارند هر پاسخی غیر از پاسخ‌های مبتنی بر تجدیدنظرطلبی سیاسی و اصلاحات ساختاری که نگاهی کاملاً سیاست زده به موضوعات دارند را به حاشیه برانند که نوع نگاه به حکمرانی نو دقیقاً در همین جهت است.