تکرار خطای مکرون در قبال ایران

فرانسوی ها در حالی استراتژی فشار حداکثری ترامپ علیه ایران را تکمیل کردند که در ظاهر، خود را بازیگری مستقل و تأثیرگذار در حوزه روابط بین‌الملل می‌دانستند.

حنیف غفاری کارشناس روابط بین‌الملل در یادداشتی به روابط فرانسه و رژیم صهیونیستی خصوصاً پس از انتخابات اخیر در این رژیم و همکاری آنها برای تقابل با ایران پرداخته است که متن آن را در ادامه می‌خوانید:

شکست یائیر لاپید و همراهانش در انتخابات نامشروع برگزارشده در اراضی اشغالی، زمینه را جهت بازگشت نتانیاهو و احزاب دست‌راستی به مسند قدرت در تل‌آویو فراهم ساخته است،

در این میان، یکی از سیاستمدارانی که قبل از تشکیل کابینه از سوی نتانیاهو سریعاً در خصوص رایزنی و هم‌افزایی با صهیونیستها با وی چراغ سبز نشان داده است، امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه می‌باشد.

اخیراً رسانه‌های رژیم صهیونیستی از تماس تلفنی «بنیامین نتانیاهو» رهبر حزب لیکود و «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهوری فرانسه و رایزنی درباره مسائل منطقه‌ای «چالش‌های ناشی از فعالیت‌های ایران»! خبر دادند، همچنین مکرون در این تماس تلفنی از نتانیاهو برای سفر به پاریس دعوت کرده است. به‌نظر می‌رسد مکرون در حال تکرار خطای قبلی خود در تقابل مطلق با جمهوری اسلامی ایران است.

معمولاً زمان حضور دوگانه "حزب دموکرات ـ حزب لیکود" در هرم قدرت در واشنگتن و تل‌آویو، فرانسوی‌ها تلاش می‌کنند تا از برخی اختلافات این دو استفاده کنند و خود را به‌عنوان کارگزار اصلی صهیونیستها در نظام بین‌الملل معرفی کنند.

اکنون نیز مکرون تلاش می‌کند از اختلافات بایدن و نتانیاهو (بر سر حمایت مطلق نخست وزیر رژیم صهیونیستی از ترامپ و جمهوری‌خواهان) استفاده کند و به‌قول خود، به بال اجرایی تل‌آویو در نظام بین‌الملل تبدیل شود.

در سال 2017 میلادی، زمانی که ترامپ به‌تازگی وارد کاخ سفید شده بود، مکرون به رئیس جمهور آمریکا تعهد داد موضوع تغییر برجام و تبدیل آن به توافقی محدودکننده‌ و بازدارنده‌ علیه ایران را پیگیری کند و در آن زمان رئیس جمهور فرانسه طی سخنرانی جنجالی اعلام کرد که باید توافق هسته‌ای سال 2015 میلادی را با گنجاندن موضوعات موشکی و منطقه‌ای و همچنین دائمی کردن محدودیتهای هسته‌ای ایران (پس از سال 2025 میلادی) تکمیل کرد!

حتی پس از خروج رسمی ترامپ از توافق هسته‌ای، فرانسوی‌ها به این همپوشانی استراتژیک با رئیس جمهور آمریکا ادامه دادند و به بازیگری تبدیل شدند که در تقابل با ایران در زمین واشنگتن بازی می‌کردند.

تعلل در راه‌اندازی سازوکار مالی موسوم به اینستکس یا به‌عبارتی بهتر تأخیر در عملیاتی ساختن این سازوکار ویژه مالی اروپا محصول رایزنی‌های مشترکی بود که میان کاخ سفید و کاخ الیزه در قبال ایران صورت گرفت.

فرانسوی‌ها در حالی استراتژی فشار حداکثری ترامپ علیه ایران را تکمیل کردند که در ظاهر، خود را بازیگری مستقل و تأثیرگذار در حوزه روابط بین‌الملل می‌دانستند!

چراغ سبز اخیر مکرون به نتانیاهو در تقابل با ایران، قطعاً برای فرانسوی‌ها هزینه بسیار سنگینی خواهد داشت، به‌عبارت بهتر، مکرون فرصت بسیار اندکی در خصوص جبران رویکرد تنش‌ساز و ضدایرانی دارد،

در این میان، مکرون و همراهانش تلاش می‌کنند در ظاهر آدرس غلطی را به جهان مخابره کنند. آنها خود را میانجی ایران و آمریکا (و حتی تنظیم‌کننده رفتار رژیم صهیونیستی در قبال ایران) می‌دانند!

باید گفت که میانجی‌گری و واسطه‌گری واژگانی هستند که در علم روابط بین‌الملل تعاریف خاص خودشان را دارند؛ اما فرانسه در اینجا یک میانجی‌گر نبوده است، بلکه جزیی از بازی واشنگتن و تل‌آویو علیه ایران محسوب می‌شود.

به‌نظر می‌رسد رئیس جمهور ناتوان فرانسه قصد دارد این بازی را در دوران حضور نتانیاهو در اراضی اشغالی به‌صورتی پررنگ‌تر ادامه دهد! در اینجا لازم است سیگنالها و پیامهای محکمی به پاریس در خصوص آثار و تبعات این بازی خطرناک مخابره شود،

به‌عبارت بهتر، دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان باید این پیام قاطعانه را به فرانسوی‌ها دهد که بازی ضدایرانی آنها در زمین واشنگتن و تل‌آویو، به‌معنای دشمنی رسمی آنها با ملت و نظام ایران است و هزینه این دشمنی به‌مراتب نسبت به آنچه مقامات کاخ الیزه تصور می‌کنند سنگین‌تر است!/تسنیم