تحلیل نبوی از رفتارهای رادیکالی کف خیابانی

بهزاد نبوی رئیس جبهه اصلاحات در گفت وگوی اخیر خود شرایط کنونی کشور را ارزیابی کرده و موضع گیری جدی درباره رفتارهای رادیکال کف خیابان دارد. چریک پیر اصلاحات در بخشی  از سخنان خود به بی انگیزگی مردم درباره فعالیت های حزبی و سیاسی اشاره کرده ، از مشکلاتی که انقلاب ها در پسا پیروزی با آن مواجه هستند، سخن گفته و البته در لابه لای این تحلیل های خود خاطرات گذشته را مرور کرده است. در ادامه بخش های مهم مصاحبه بهزاد نبوی  با هم میهن را می خوانید: *قطعا نمی‌توانیم با معترضان کف خیابان که شعارهای براندازانه می‌دهند، هم سو شویم. بحث محافظه‌کاری نیست؛ ما شعارهای آنان را قبول نداریم.*در تحصن مجلس ششم مگر تحصن آن روز ما و حرکت‌های کف خیابان امروز توده مردم با ما همراهی کردند؟ بنابراین امروز به این نتیجه رسیده‌ام که مردم از رفتارهای رادیکال خوش‌شان نمی‌آید و مورد تایید اکثریت نیست. *من از سال ۸۸این نقد را داشته و دارم که اصلاح‌طلبان به جای آن که خط‌دهنده و هدایت‌کننده مردم باشند، دنباله‌رو مردم شده‌اند. مردم به خیابان می‌آیند، ما هم پشت سرشان می‌آییم. مردم به آمدن پای صندوق تمایل ندارند، ما هم در انتخابات شرکت نمی‌کنیم.*باید توجه داشت که دیدگاه افراد ممکن است در گذر زمان دچار تغییر شود. به‌عنوان مثال من قبل از زندان اخیر «ضد انقلاب»! نبودم و با مطالعات و بررسی‌هایی که در زندان کردم، ضد همه انقلاب‌ها شدم.*نمی‌خواهیم دینامیت زیر ساختمان نظام بگذاریم، بلکه می‌خواهیم همین بنا را اصلاح و ایراد هایش را برطرف کنیم که البته می‌دانیم کار بسیار مشکل و پرهزینه‌ای است.*تغییر مواضع در اثر تغییر اوضاع و شرایط امر پسندیده‌ای است و اصولا تعریف راهبرد یا استراتژی، «تحقق اهداف ایدئولوژیک و کلی در شرایط زمانی و مکانی خاص» است. این که فردی تا آخر عمر سیاسی خود، یک حرف بزند و به تغییر اوضاع و شرایط، بی‌توجه باشد، نوعی جزمی‌گرایی و دگماتیزم است.*من ناطق امروز را رقیب خاتمی در سال 76 و لاریجانی را همچنان، لاریجانی مربوط به فیلم «عصر عاشورای» سال 76 نمی‌دانم. نه تنها من، بلکه آنان هم تغییراتی در مواضع‌شان داشته‌اند و این معنای محافظه‌کار شدن من یا رادیکال شدن آنان نیست. *شاید حوادث بعد از فوت مهسا امینی، سبب شود، همان طور که در سوال آمد احساس نیاز برای تغییر بعضی از سیاست‌ها، پس از فروکش کردن بحران در حاکمیت به‌وجود آید. شاید توجه شود که به جای سوق دادن جوانان رای اولی به کف خیابان‌ها، آن‌ها را پای صندوق رای در انتخابات آزاد بیاورند. آرزوی ما همین «احساس نیاز» است.

خراسان