سیدجلال ساداتیان در گفت‌وگو با «فردا» تشریح کرد
بازی مقتدی صدر
ساداتیان معتقد است که وقتی مقتدی صدر دید که از سوی آیت‌الله حائری حمایت نشد و حشدالشعبی هم دخالت نکند، ناگزیر شد مساله را جمع و جور کند.
گروه سیاست سایت فردا – اوضاع در عراق آرام شده اما آنچه در روزهای اخیر رخ داد، موضوعی نیست که بتوان نادیده گرفت و از کنار آن ساده عبور کرد. از این رو لازم است که نگاه به رویکرد و سیاست‌ها جریان صدر داشته باشیم تا معلوم شود که این قضایا از کجا ناشی می‌شود.
سیدجلال ساداتیان، تحلیلگر مسائل بین‌المللی در در گفت‌وگو با «فردا» به تشریح روندی که مقتدی صدر دنبال کرد و به اینجا رسید، پرداخت. او گفت: «آقای مقتدی صدر آن اوایل قدری با آمریکایی‌ها در افتاد، بعد که آنها تعقیبش کردند و رفت پناهنده حرم شد و آیت‌الله سیستانی نجاتش داد. او کارهای کرد و درگیری‌هایی در جنوب غراق و منطقه بصره به وجود آورد. همه اینها برای آن بود که بگوید من هستم و موقعیت خود را ارتقا دهد و طرفداران بیشتری را جلب کند.»
وی افزود: «اکنون نیز شعارهایی می‌دهد مبنی بر اینکه با هرگونه حضور بیگانگان در داخل عراق مخالف است اما در عمل دیده شده که نسبت به برخی با شدت بیشتر و نسب به برخی با آرامش بیشتر برخورد می‌کند.»
ساداتیان گفت: «در این ماجرای اخیر هم برای اینکه از 329 کرسی پارلمان عراق 73 کرسی را کسب کرده و فکر می‌کرد که چون برتری نسبی دارد، برتری مطلق را هم دارد. او نسبت به سایر گروه‌ها رای بیشتری کسب کرده بود اما انتظار داشت که همه مطیع او باشند و حاضر نشد که به خصوص با گروه های شیعه ائتلاف کند و نقشی برای آنان قائل شود و میخواست که خود را در صدر قرار دهد.»
این کارشناس مسائل بین‌المللی ادامه داد: «وقتی که نتوانست با آنها به توافق برسد، به طرفداران خود گفت که استعفا کنند و آنها هم استعفا کردند . او در اینجا اشتباه بزرگی کرد چون وقتی که آمدند بیرون دیدند که پارلمان با بی‌اعتنایی به آنها به کار خود ادامه می‌دهد. دو حزب بزرگ کردستان که سر معرفی رئیس جمهور اختلاف داشتند هم نهایتا ائتلاف کردند و داشتند که رئیس جمهور خود را معرفی می‌کردند.»
وی افزود: «او وقتی دید که رودست خورده سعی کرد که بازی را برهم بزند. در این حرکت اما فکر نمیکرد که از طرف آقای حائری هم حمایت نشود. آقای حائری که شاگرد پدر وی بود و پدرش توصیه کرده بود که به او رجوع شود و مقتدی صدر هم او را به عنوان مرجعیت پذیرفته بود و به طرفداران خود می‌گفت که باید از او تبعیت کنید.»
ساداتیان با اشاره به موضع آیت‌الله حائری در این قضیه، گفت: «آقای حائری اما تاکید کرد که همه باید از رهبری ایران یعنی آیت‌الله خامنه‌ای تبعیت کنند. این وضعیت صدر را بیشتر عصبی کرد و به این سمت رفت که درگیری ایجاد کنند. البته از قبل هم نیروهای خود را به پارلمان و قوه قضاییه فرستاده بود. بعد از این ماجرا ریاست جمهوری را هم گرفتند و با نیروهای دولتی درگیر شدند».
وی تاکید کرد: «برخی هم انتظار داشتند که حشدالشعبی هم دخالت کرده و وارد این قضیه شود تا همه کاسه و کوزه ها را سر جمهوری اسلامی بشکنند اما دیدند که آنها وارد نشدند و نیروهای نظامی دولتی عراق با آنها درگیر شدند. طرفداران صدر به آنجایی رسیدند که از خمپاره انداز استفاده کنند. این سبب شد که دولت هم سلاح‌های بیشتری را استفاده کند و تعداد تلفات آنها بیشتر شود».
به گفته وی، «وقتی که صدر آن داستان آقای حائری و هم این ماجرا را دید و متوجه شد که ضرر می‌کنند. اعلام استعفا کرد و گفت که از فعالیت سیاسی کنار می‌کشم . در واقع سعی کرد که تمام مسئولیت این کار را گردن آن نفر دوم جریان صدر که ظاهرا بیشتر به این درگیری ها تحریک می‌کرد؛ اندازد. در این راستا ضرب العجل تعیین کرد که اگر ظرف 24 ساعت خیابان ها را ترک نکنند دیگر حمایتی از گروه صدر نخواهد کرد. بعد از این به نظر رسید که آرام آرام ماجرا جمع و جور شد.»
دیدگاه تان را بنویسید