اکنون زمان آن است که در مذاکرات وین امتیاز بگیریم

دولت بایدن از آغاز به کار مذاکرات وین در فروردین امسال‌، تلاش دیپلماتیک خود را صرف حصول توافق ضعیف با ایران کرد تا بتواند بی‌آنکه تحریم‌های کلیدی را بردارد‌، تهران را به محدودیت‌های استثنایی و سنگین برجام بازگرداند؛ چیزی که مردان سیاست خارجی و امنیت ملی جو بایدن آن را در باکس (جعبه) قرار دادن مجدد برنامه هسته‌ای ایران می‌خواندند. امید دولت دموکرات اما برای حصول چنین نتیجه‌ای میراثی بود که ‌ترامپ ذیل فشـار حداکثری برای بایدن بجا گذاشت.

اما با فعل و انفعالاتی که در تابستان افتاد و به‌دنبال انتخابات ریاست جمهوری و تغییر ریل سیاست خارجی ایران پس از روی کار آمدن دولت سیزدهم‌، دیری نگذشت که نه‌تنها برای آمریکا دیگر فضایی برای طرح بحث توافق گسترده‌تر باقی نماند که رئیس‌جمهور و دولتمردان آمریکایی تصمیم ‌ترامپ برای پاره کردن برجام و سیاست فشار حداکثری را یک شکست فاحش خوانده و عنوان کردند هنوز داریم از عواقب قضاوت‌های برجامی رئیس‌جمهور سابق آمریکا رنج می‌بریم.

حالا جمع‌بندی 8 دور مذاکره در پایتخت اتریش تا جایی پیش رفته است که از طرف ایران تمام اقدامات مورد نیاز که باید‌، برای برقراری مجدد برنامه جامع اقدام مشترک انجام شده است و این ایالات متحده است که باید برای آینده توافق تصمیم بگیرد. واشنگتن که با دسته‌بندی سه‌گانه تحریم‌ها به ۳ رنگ سبز، زرد و قرمز، پیش از این از موضعی بالا اعلام می‌کرد فقط حاضر است تحریم‌های ناسازگار با برجام را بردارد. حالا پس از نیاز بازار انرژی جهان به نفت ایران‌، گزینه‌های دشواری پیش روی خود می‌بیند.

آمریکا و اروپا این روزها به شدت تحت فشار قرار دارند و در این بازه زمانی‌، نیاز شدید به تزریق نفت بیشتر از جمله نفت ایران به بازار دارند.

پس از اینکه آمریکا اعلام کرد در حال بررسی ممنوعیت واردات نفت روسیه است‌، قیمت نفت و سایر حامل‌های انرژی روند شدیدا صعودی را دنبال کردند؛ قیمت نفت برنت برای ساعاتی با افزایشی ۲۰ درصدی به ۱۳۹ دلار در هر بشکه و به بیشترین میزان از زمان بحران مالی سال ۲۰۰۸ رسید. قیمت گاز طبیعی در اروپا نیز با افزایش ۷۴ درصدی در یک روز رسید. حالا برخی کارشناسان قیمت 200 دلاری و بیشتر را برای نفت پیش‌بینی می‌کنند.

در نتیجه شرایط فعلی‌، تیم مذاکره‌کننده ایرانی باید به‌طور حساب شده در مذاکرات عمل کند. وضعیت حاصل شده این فرصت را برای کشورمان ایجاد کرده که بتواند امتیازات لازم را از طرف بدعهد اخذ کرده و شروط اعلامی را محقق کند. طرف مقابل بشدت به توافق نیازمند است و این تهران است که با عبور از موج‌های سنگین تحریمی‌، نیاز به هیچ تعجیلی ندارد. بنابراین نباید شتابزده عمل کرد و زمانی است که ایران باید منافع حداکثری خود را تامین کرده و بر تحقق شروط خود پافشاری کند./کیهان