ضعف و قوت دولت در 100 روز اول

گروه سیاست سایت فردا – تقریبا صد روز از شروع به کار دولت سیزدهم گذشته و اگرچه خیلی زود است اما به رسم معمول ارزیابی عملکرد دولت مورد توجه سیاسیون و رسانه‌ها قرار گرفته است. در همین راستا محمدصادق کوشکی، در گفت‌وگو با «فردا» به شرح نقاط قوت و ضعف دولت در صد روز نخست پرداخت و گفت: «مهم‌ترین نقطه قوت دولت به نظر من خود آقای رئیسی است. او شخصا یک عرصه متفاوتی را در حوزه تصور جامعه از رئیس جمهور ارائه داده است».

او توضیح داد: «آقای رئیسی مخصوصا در عرصه‌های که با مردم مواجه شده و درجامعه حاضر می‌شود، مثل سفرها و بازدیدها نشان داده که می‌خواهد اطلاعات دقیقی از سطح جامعه کسب کند. اینکه سفرهای استانی مختصر و بدون تشریفات برگزار می‌شود، نشانه خوبی است و موجب می‌شود که مردم خیلی راحت با رئیس‌جمهور حرف بزنند، مردمی که برای صحبت با یک فرماندار چندین روز معطل می‌شوند به فرض اینکه نهایتا موفق بشوند. در مجموع این حرکت در صورت ادامه مهم‌ترین نقطه قوت دولت است اما هنوز چنین حرکتی را از سوی وزرا ندیدیم. »

کوشکی افزود: «این ویژگی بسیار مثبت است اما اصلا کافی نیست. در واقع الگوی وزرا باید رئیس جمهور باشد. به نظر می‌رسد که دولت هنوز نتوانسته الگوبرداری لازم را انجام دهند. شاید هم  گزینه‌ها گزینه‌های مناسبی برای این کار نبوده‌اند».

این فعال سیاسی اصولگرا درباره نقاط ضعف دولت نیز گفت: «مهم‌ترین ضعف دولت در این صد روز را سرعت بسیار پایین در ایجاد تحول مدیریتی می‌دانم. در برخی عرصه‌ها مدیران پنج ، شش ماه است که بلاتکلیف بوده و منتظر تغییر و تحولات هستند. طبیعی است منصوبان دولت روحانی که تعلق خاطری به این دولت ندارند، تغییر کنند اما این امر باید با سرعت بیشتری انجام شود تا بلاتکلیفی پایان یابد. هیچ دلیلی هم ندارد که رئیس‌جمهور یا وزرا در این زمینه این اندازه تعلل کنند. چون تا وقتی مدیران جدید مشخص نشوند، کارها روی هم انباشته و مشکلات بیشتر می‌شود».

وی خاطر نشان کرد: «ضمن اینکه من یک علامت سوال بزرگ دارم. نمی‌دانم که چرا وزارت آموزش و پرورش در این دولت تا این اندازه مورد بی‌مهری قرار گرفته است. وزارت آموزش و پرورش بزرگترین وزارتخانه و به نوعی پرمساله‌ترین و گرفتارین وزارتخانه است. جای تعجب است که تا الان رها شده و وزرای پیشنهادی هم اصلا در قواره این وزارتخانه نبوده‌اند. نمی‌دانم گرفتار شدن آقای رئیسی در حوزه مسائل اقتصادی موجب شده یا مشورت‌های غلطی که به او داده می‌شود؟ به هرحال از او انتظار می‌رفت که قوی‌ترین وزیر او وزیر آموزش و پرورش باشد چون شخصیتی است که فرهنگ دینی و جایگاه آموزش و پروش را می‌داند. همچنین اهمیت فرهنگیان و تاثیر آن بر جامعه ایرانی را می‌فهمد لذا شایسته بود که برازنده‌ترین وزیر دولت وزیر آموزش و پرورش باشد اما متاسفانه این وزارتخانه هنوز وزیر ندارد و عملا رها شده است. دو عزیزی که پیشنهاد شده‌اند اگرچه محترم هستند ام اصالا در این قواره نیستند. 

این علامت سوال بزرگی است که من و همه فرهنگیان و میلیون‌ها خانواده ایرانی که فرزندانشان در این بلاتکلیفی آموزش و پروش گرفتار شده‌اند، می‌خواهیم پاسخ آن را بشنویم. توقع می‌رود که این بحران هرچه سریعتر و با معرفی یک فرد شایسته از درون وزارت آموزش و پرورش پایان یابد.