بهترین ترکیب تیم‌مذاکره‌کننده

متن این یادداشت به شرح زیر است:

خیلی به نفع ایران است که مذاکرات را در قالب 4+1 ادامه دهد چون تداوم تحریم ها تأثیری روی کشورهای طرف برجام ندارد و فقط به زیان مردم ایران است. غربی ها تنها ادعا می کنند که نگران افزایش توان هسته ای ایران هستند، در صورتی که مردم ایران باید فشار اقتصادی ناشی از تحریم ها را تحمل کنند بنابراین بهتر است مذاکرات دوباره شروع و در حین مذاکرات راه حلی برای به نتیجه رسیدن و جمع بندی مباحث پیدا شود.

رهاشدگی مذاکرات کمکی به ملت ایران نمی کند، اگر قرار است این اتفاق بیفتد در مجمع عمومی سازمان ملل فرصت مغتنمی برای فراهم کردن مقدمات آغاز مذاکرات برجامی است چون وزرای خارجه کشورهای دیگر نیز شرکت می کنند بنابراین امکان برگزاری مذاکرات در حاشیه این اجلاس وجود دارد.

برگزاری یا عدم برگزاری مذاکرات برجامی در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد بستگی به نظر دولت و شورای عالی امنیت ملی دارد بنابراین پیش بینی دقیقی درباره این مسئله ندارم اما جلوی ضرر را از هر جایی بگیریم به نفع ملت است.

مذاکرات دوجانبه برجامی معنی ندارد. مذاکرات دوجانبه درباره روابط دو کشور موضوعیت پیدا می کند مثلا ایران و چین یا ایران و روسیه. صحبت کردن درباره برجام در مذاکرات دوجانبه به جایی نمی‌رسد. مگر آنکه یک طرح خاصی را کشوری پیشنهاد کرده باشد، در گام نخست با ایران صحبت می کند و نظرش را می گیرد و سپس می روند بین کشورهای 5+1 مطرح می کند. در مجموع مذاکرات دوجانبه برجامی مشکلی از ایران حل نمی کند. این مسئله باید در مذاکرات گروهی حل شود تا یک اتفاق آرایی به وجود آید.

درباره تکمیل شدن تیم مذاکره کننده ایران نیز باید این نکته یادآور شود که ظاهرا هنوز این تیم کامل نشده است. ای کاش آقای عراقچی یا مثل آقای عراقچی را مشارکت دهند چون تیم مذاکره کننده خوب است تجارب گذشته را همراه داشته باشد. آقای عراقچی یک گنجیه ای از اطلاعات مذاکرات هسته ای از زمان دولت آقای احمدی نژاد تاکنون بود، به عنوان کسی که تجربه مذاکرات قبلی را دارد می توانست مفید باشد چون تصمیم گیر نهایی شورای عالی امنیت ملی است.

بهترین حالت آن است که تیم مذاکره کننده ترکیبی از تیم قدیم و جدید باشد. تیم جدید می تواند یک انرژی خوب و مثبت ایجاد کند از آن طرف حضور کسانی که قبلا بودند و سابقه مذاکرات را داشتند خیلی می تواند گره گشا و سازنده باشد.