نکته‌ای که علی لاریجانی می‌داند

گروه سیاسی فردا: متن یادداشت ناصر ایمانی به شرح زیر است: 

برخی هاشمی رفسنجانی را معمار ائتلاف سال 92 می دانند که بعدها تحت عنوان ائتلاف اصولگرایان میانه، اعتدال و اصلاحات نامیده شد اما واقعیت آن است که اساسا چنین ائتلافی وجود خارجی نداشت. این ساخته و پرداخته ذهن حزب اعتدال و توسعه بود تا جایی برای خود در فضای سیاسی کشور باز کند اما هرگز موفق نشد به چنین هدف جامه عمل بپوشاند بنابراین این استدلال که شاید علی لاریجانی بتواند همچون مرحوم هاشمی محور چنین ائتلافی شود، به دلایل گوناگون معتقدم این اتفاق نمی افتد.

نخست آنکه چون چیزی به نام اعتدال در آینده سیاسی ایران وجود نخواهد داشت. ضمن آنکه دولت آقای رئیسی هم بیشتر به دفن پسمانده های اعتدال کمک خواهد کرد. دولت رئیسی کاملا معتدل و به دور از جنجال ها و فضاسازی های سیاسی خواهد بود، به همین دلیل یک جریان فکری خردگرا و معتدل را در کشور شاهد خواهیم بود. از این رو تحلیلم آن است که عنوانی به نام اعتدالیون در عرصه سیاسی کشور باقی نمی ماند. نکته دیگر آنکه اساسا نطفه ای به نام اعتدال در زمان ریاست جمهوری آقای روحانی منعقد نشد که الان بخواهد فرزندی از آن به دنیا بیاید.

ثانیا اصلاح طلبان برخلاف اعتدالیون جریانی هستند که در لایه های اجتماعی صاحب پایگاه فکری هستند. به لحاظ تاکتیکی و مبانی نظری حرف برای گفتن دارند اما هم اکنون به دلیل عملکرد دولت آقای روحانی و پیروزی آقای رئیسی در اوج دوران افول خود به سر می برند. با این وجود آن طور نیست که دیگر هیچ گاه نتوانند در آینده کشور ایفای نقش کنند. فارغ از این موضوع احتمال پیوند خوردن  علی لاریجانی به اصلاح طلبان را خیلی ضعیف می دانم چون از حدود 10 سال پیش چنین تجربه ای مکرر تکرار شد و آثار مثبتی برای اصلاحات به همراه نداشت. نمونه بارزش پیوند جریان اصلاحات با آقای روحانی بود که اصلاح طلبان سال 92 روی او سرمایه گذاری و چهره اش را اصلاح طلب کردند اما آنها از این کار نتیجه خوبی نگرفتند.در مجموع آنها به این نتیجه رسیدند که قاپیدن چهره هایی از جناح مقابل نتیجه خوبی برای شان در برندارد بنابراین تجربه بزرگی برای آنها شد.

ثالثا پیوند خوردن با اصلاح طلبان برای چهره های اصولگرا مثل آقای روحانی و علی مطهری نیز پیامد خوبی نداشت چراکه آنها هم خاستگاه سیاسی خودشان را از دست دادند و هم توسط اصلاح طلبان کنار گذاشته شدند. هرچند آقای علی لاریجانی از اتفاقات چند ماه گذشته آسیب دیده است و برخی اصلاح طلبان اقبال نشان می دهند اما این مسئله شاید منجر به آن گرایش او به سمت اصلاح طلبان نخواهد شد. او قبلا هم که در قدرت بود خیلی تلاش کرد اگر از اصولگرایان فاصله می گیرد، فاصله خود را با اصلاح طلبان نیز حفظ کند چون می داند اگر اصلاح طلبان به او نزدیک می شود صرفا برای بهره برداری سیاسی است و بعد هم او را کنار خواهند گذاشت.  

در مجموع تجربه انتخابات ریاست جمهوری سال 92 برای هم اصلاح طلبان و هم چهره های اصولگرا خیلی آموزنده است. اگر آن سال کسی می گفت «جذب آقای روحانی پروژه خوبی نیست» شاید حرف غیرقابل باوری بود اما امروز می بینیم که جذب چهره های اصولگرا نه تنها نتیجه خوبی برای اصلاح طلبان نداشت بلکه به آنها ضربه زد بنابراین تصور می کنم با وجودی که اصلاح طلبان آماده بازگشت به قدرت هستند، دیگر دنبال تکرار تجربه سال 92 در آینده نباشند کما اینکه بارها نیز به این مسئله تأکید کرده اند.