تغییر گرانیگاه اقتصادی به سمت شرق

رئیس‌سابق سازمان تجارت تصریح کرد؛ دولت روحانی قوت‌های گسترش شرکای تجاری کشور را به خاطر متوقف ماندن در مذاکره با غرب از بین برد.

روزنامه آرمان درباره ظرفیت‌هایی که از دست رفتند، می‌نویسد: سیاست‌های نادرست همکاری و کاهش دایره شرکای تجاری باعث شده تا سهم ایران از تجارت خارجی به کمترین میزان در ۴۰ سال اخیر برسد و همین موضوع نشان می‌دهد که نه تنها در اتخاذ سیاست‌های اقتصادی موفق نبوده‌ایم که در اجرای آنها هم موفقیتی به‌دست نیاورده‌ایم.

رئیس‌سابق سازمان توسعه تجارت اظهار داشت:‌ مدیران ما بیشتر ترجیح می‌دهند سلبریتی و محبوب باشند تا یک سیاست‌گذار که تصمیمات سخت بگیرد ولو اینکه منجر به خوشنامی در کوتاه‌مدت نشود. محمدرضا مودودی در مورد لزوم ارتباط تجاری با کشورهای شرق و جنوب شرق اظهار کرد: هر کشوری به دنبال این است که تا حد امکان ضریب نفوذ حضور خود در بازارهای خارجی را گسترش دهد و فرقی ندارد که این کشور نزدیک یا دور باشد، بنابراین کشوری که پتانسیل توسعه روابط با کشور ما در تجارت و سرمایه‌گذاری را داشته باشد، ما باید استقبال کنیم و زمینه همکاری‌های مشترک خود را هرچه بیشتر گسترش دهیم. او افزود: از آنجا که رشد اقتصادی کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا بسیار خوب بوده است، این کشورها نیازمند مواد اولیه‌ای هستند که بعضا در ایران هم تولیدکنندگان خوبی برای آنها داریم که می‌تواند زمینه یک سری همکاری‌های مشترک را در حوزه‌های صادرات و واردات و همچنین تولید مشترک را داشته باشیم. مودودی اضافه کرد: بیشترین میزان تجارت در جهان متعلق به چین است، ضریب نفوذ محصولات چینی در بسیاری از کشورها بسیار زیاد است به طوری که شریک اول تجاری بیش از 120 کشور دنیا است. کشورهای دیگر در این منطقه مانند ژاپن، کره جنوبی، اندونزی، هند، تایوان، مالزی و سنگاپور ظرفیت‌های خوبی دارند که نشانگر ظرفیت اتحادیه‌هایی مانند آسه آن یا اتحادیه‌های مشابه است.

او با‌اشاره به تغییر گرانیگاه اقتصادی به سمت شرق گفت: رقابت شدیدی در کشورهای اروپا و آمریکا وجود دارد، بسیاری معتقدند تغییر گرانیگاه به سمت شرق و کشورهای نوظهور اقتصادی باعث شده که ظرفیت‌های بهتری در آنها نهفته باشد. به نظر می‌رسد که در عرصه تجارت بین‌الملل، تولید و اقتصاد شاهد تغییر و تحولات است و نقش شرق و جنوب شرق آسیا در آن بسیار حائز اهمیت است. رئیس‌سابق سازمان توسعه تجارت تصریح کرد: متاسفانه شاهد یک لختی، کرختی و سستی هستیم که باعث فرصت‌سوزی‌های بسیار در تعامل با دنیا شده است. ما سهم بسیار کمی در تفاهم‌نامه‌های اجرایی و پیمان‌های منطقه‌ای داریم. بالغ بر 50 درصد از تجارت دنیا در قالب پیمان‌های منطقه‌ای و پیرامونی مانند تجارت ترجیحی شکل می‌گیرد، اما سهم ما از این تجارت کمتر از 3 درصد است.