صد روز تا رستگاری در پاستور

به گزارش فردا: در این یادداشت آمده است:

تا کمتر از  ده روز دیگر عنوان رسمی "رییس جمهور" از روحانی به رییسی منتقل خواهد شد. 

انتقالی که با هرنوع محاسبه ای برای روحانی یک رستگاری و برای رییسی یک چالش بزرگ خواهد بود؛ چالشی که هم می تواند به رستگاری او بینجامد هم به بحران و خسران.

بی تردید دولت جدید نیازمند برنامه هایی است که مسیر پرخطر پیش رو را با گام هایی محکم تر آغاز کند و برنامه های اعلامی خود را تا حد امکان به پیش ببرد.

بیشتر صاحبنظران اولویت نخست دولت آینده را بهبود اقتصاد و ارتقای وضعیت معیشت جامعه می دانند و در رتبه بندی این اولویت نمی توان تردید کرد اما به عنوان یک دانش جوی سیاست و جامعه، اولویت رتبی یک پدیده به معنای اولویت زمانی انجام آن نیست. 

دولت آینده قطعا باید نه از روزهای اول که از ثانیه های نخست خود به بهبود معیشت مردم فکر  کند اما اولویت زمانی نخست دولت لزوما اقتصادی نیست. 

اگر کسی از من اولویت نخست دولت سیزدهم را بپرسد خواهم گفت: "احیای امید".

دولت آینده باید بتواند امید در حال مرگ جامعه را زنده کند و با تنفس مصنوعی جامعه را به زندگی بازگرداند.

رییسی اکنون به مثابه یک پزشک جراح است که گرچه اولویت رتبی بیمارش ترمیم شکستگی های فک و قفسه سینه و استخوان های اوست اما اولویت زمانی اش احیای قلب اوست و این کار با آتل بندی و ترمیم های اساسی ممکن نیست. 

رییسی باید فراتر از اقتصاد برای صد روز نخست خود یک برنامه احیاگری داشته باشد که روان جامعه را آرام کند. ابزار این برنامه نیز فقط اقتصاد نیست؛ سیاست است و رسانه و تصمیمات درست. 

در این صد روز، مردم،‌ بیش از حقوق بیشتر یا کاهش تورم ۱۲ ساله به یک تدبیر نیاز دارند، تدبیری که به آنان بقبولاند دولت آینده بار جدیدی بر آنان نیست و آمده تا باری را بردارد. 

امروز برای میلیونها ایرانی یک اقدام نمادین همچون یک گفتگوی سیاسی در داخل یا رفع یک محدودیت طولانی مدت از مردم که از منظر اقتصادی یا سیاسی یا فرهنگی ممکن است ارزش واقعی هم نداشته باشد می تواند پیام آور یک امید تازه باشد که با هیچ افرایش حقوق و کاهش مقطعی تورم یا حتی اشتغال فوری هزاران نفر قابل مقایسه نیست.

واکسیناسیون فوری مردم و جشن برداشتن ماسک از چهره مردم، رفع فیلترینگ تلگرام یا ارائه اینترنت ارزان و پرسرعت برای مشاغل یا یک افتخار آفرینی هویت بخش ورزشی، سیاسی و حتی امنیتی، ارائه تسهیلات فوری اجاره مسکن خانوارهای دارای فرزند و چندین اقدام دیگر در صد روز نخست می تواند تصویری جدید از حکمرانی در دوره جدید ایجاد کند و چالش های هویتی نظام را کاهش و سرمایه اجتماعی را اندکی افزایش دهد.

امیدوارم رییسی و دولت سیزدهم دست کم در گام نخست خود روان جامعه را درک کند و به فوریت اقدام کند.