اصلاح‌طلبان بر سر 2 راهی

کیهان: محمدصادق جوادی حصار به ایلنا گفت: اصلاح‌طلبان در انتخابات دو راه دارند؛ یا اینکه باز هم اکتفا کنند به اینکه با همین دو کاندیدایی اصلاح‌طلب، یا نسبتا به آنها نزدیک هستند و با حمایت از این دو نفر کاملا به مصاف جریان اقلیت بروند و اجازه ندهند که آنها نقشه‌شان را عملی کنند و یا اینکه بازی بازدارنده انجام دهند؛ بازی بازدارنده هم به این معناست که کاری کنند که اتحاد و یکپارچگی میان آن اردوگاه محقق نشود.

وی افزود: به این معنا که تلاش‌ آنها بر این متمرکز است که همه به نفع آقای رئیسی کنار بروند اما من تصور می‌کنم که بخش‌های اعتدالی این جریان که می‌توانستند کنار اصلاح‌طلبان بایستند و با این جریان کار کنند، اکنون می‌توانند برای اینکه نقش بازدارندگی ایفا کنند به سمت یک کاندیدای میانه بروند و اجازه ندهند که اهداف آنها به راحتی محقق شود. یعنی اگر اصلاح‌طلبان تصمیم گرفتند در انتخابات شرکت نکنند، حداقل آن بخش اعتدالی حامی آقای روحانی بروند پشت سر یک آدمی مانند آقای مهرعلیزاده یا آقای همتی و اجازه ندهند که جریان مقابل بتواند با یک رأی خوب ریاست‌جمهوری را به دست آورد.

جوادی‌حصار در پاسخ به این سؤال که «با توجه به حجم ناامیدی ایجاد شده در جامعه و فعالان سیاسی، اصلاح‌طلبان قادر خواهند بود تجربه‌هایی مانند ۹۲ یا ۷۶ را تکرار کنند؟»، اظهار داشت: ببینید واقعیت این است که مردم باور نمی‌کنند که ریاست‌جمهوری مهم است، این واقعیت تلخی است که طی این سال‌ها به خورد اذهان مردم دادند که ریاست‌جمهوری جایگاهی ندارد.

وی افزود: اعتقاد آنها این بوده که اگر مردم در صحنه باشند، از آنجا که عموماً گرایشات اصلاح‌طلبانه دارند ما هیچوقت نمی‌توانیم به صورت معمول و متعارف به ریاست‌جمهوری دست پیدا کنیم، به همین منظور خیلی تلاش کردند تا به مردم تلقین کنند که ریاست‌جمهوری جایگاهی ندارد. باوراندن این مسئله به مردم که القای چنین ذهنیتی به مردم، بازی است که ما نسبت به حساسیت جایگاه ریاست جمهوری بی‌تفاوت شویم، کارسختی است اما اگر بتوانیم این را به جامعه منتقل کنیم که رأی ندادن بازی در زمین آنها یعنی کسانی که می‌خواهند با حداقل پشتوانه و امکانات، حداکثر امکانات کشور را در اختیار بگیرند، در آن صورت شاید مردم باور کنند و شاید بازگردند به صحنه و اگر برگردند و بتوانند پشت چهره‌ای مانند آقای مهرعلیزاده بایستند، همان کاری را از او طلب کنند که از آقای ظریف و تاج‌زاده طلب می‌کردند، در آن صورت می‌توان امیدوار بود به حصول نتیجه.

وی ادامه داد: باید تاکید کنم که آقای مهرعلیزاده نیرویی نیست که کارنامه‌ای نداشته باشد در حوزه اصلاح‌طلبان و به عقیده من می‌شود به این قضیه توجه داشت اما مهم‌ترین مسئله این است که چگونه این زهر بی‌تفاوتی را خنثی کنیم و چه پادزهری پیدا کنیم که این را خنثی کند.

عضو شورای مرکزی اعتماد ملی در واکنش به این مسئله که دبیرکل حزب کارگزاران عبدالناصر همتی را مناسب ائتلاف می‌داند، گفت: من روی مصداق تعصبی ندارم، اگر اصلاح‌طلبان بتوانند با آقای همتی هم به این نتیجه برسند خوب است؛ خوشبختانه در این موضوع با آقای کرباسچی ‌اشتراک نظر داریم اما آقای کرباسچی از جنبه تکنوکراتی به موضوع نگاه می‌کند و من عملگرایی سیاسی. به همین خاطر در حوزه عملگرایی سیاسی امکان اجتماع جریان‌های اصلاح‌طلبی پیرامون آقای مهرعلیزاده بیشتر است. نه آنکه این احتمال در آن طرف نیست بلکه این چشم‌انداز روشن‌تر است.

ادعای جوادی حصار مبنی بر اینکه مخالفان اصلاح‌طلبان، ریاست‌جمهوری را بی‌اهمیت و بی‌اعتبار وانمود می‌کنند، در حالی است که افراطیون مدعی اصلاحات همواره هنگام روبرو شدن با اعتراضات و مطالبات مردم، مدعی شده‌اند رئیس‌جمهور تدارکاتچی است و 15 درصد رأی بیش ندارد. حال آقای جوادی حصار با زبان بی‌زبانی- و فرافکنی- اعتراف می‌کند که این ترفند ناجوانمردانه، دامن خود اصلاح‌طلبان را گرفته است.