کرونا روی پیشخوان/ چشم‌انداز وین / فیلم دولت

گروه سیاست سایت فردا – روزنامه‌های امروز به موضوعاتی در حوزه‌های سیاسی، اقتصادی و ... پرداخته‌اند که مهم‌ترین موارد آن به شرح زیر است:

«وطن امروز» اوضاع و احوال کرونایی کشور را عکس یک کرده و در گزارشی با عنوان «به کدامین تدبیر» یادآوری می‌کند که «طی 24 ساعت 20954 بیمار مبتلا به کرونا شناسایی شدند و 193 نفر بر اثر ابتلا به این ویروس جان خود را از دست دادند».

این روزنامه اصولگرا در گزارش دیگری نیز از تداوم نابسامانی بازار اقلام اساسی در آستانه ماه مبارک رمضان گزارش داده و با تیتر «از مرغ سحر تا افطار گران» می‌نویسد: «اقلام سفره افطار نسبت به رمضان سال گذشته بیش از 50 درصد افزایش قیمت داشته است». در این گزارش آمده است: «دغدغه گرانی مرغ، تنها یکی از چالش‌‌های این روزهای مردم در آستانه ماه مبارک رمضان است. نگاهی به قیمت اقلام دیگر خوراکی از جمله برنج، گوشت، لبنیات و... بخوبی گویای آن است که در ماه رمضان امسال سفره قشر گسترده‌ای از مردم پر از خالی خواهد بود! طبق آمارهای منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران، قیمت برنج که به عنوان قوت غالب ایرانی‌ها محسوب می‌شود، فروردین‌ماه امسال در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته رشد 42 درصدی داشته است. در واقع اگر یک خانواده ایرانی در فروردین‌ماه سال گذشته یک کیلوگرم برنج را به قیمت 12 هزار و 500 تومان خریداری می‌کرده، ‌امروز باید برای خرید یک کیلوگرم برنج ایرانی بیش از 34 هزار تومان هزینه کند. افزایش قیمت 53 درصدی گوشت قرمز گوسفندی و رشد 44 درصدی گوشت گاو و گوساله در فروردین‌ماه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل نیز مهر تاییدی است بر بی‌تدبیری دولت در کنترل نرخ مواد خوراکی پروتئینی.»

«اعتماد» نیز هشدار درباره وضعیت کرونا را نسبت به هر موضوع سیاسی و اقتصادی دارای اولویت دانسته و در تیتر یک خود با عنوان « کرونا از شما به شما نزدیک‌تر است» می‌نویسد: «آنچه امروز پیش آمده؛ غلظت سایه زمینگیری و مرگ کرونا و پیش‌بینی تلخ مسوولان حوزه سلامت از مرزشکنی مرگ روزانه کرونا از حد 500 نفر و 1000 نفر در روزهای آینده است که یک اتفاق قابل پیشگیری بود».

این روزنامه اصلاح‌طلب در یکی از تیترهای کناری خود نیز اشاره‌ای به آخرین گزارش صندوق بین‌المللی پول . پیش‌بینی رکود تورمی ایران در سال جاری میلادی دارد. بر این اساس «میانگین تورم سالانه ایران در سال 2020 میلادی 36.5 درصد گزارش شده و پیش‌بینی می‌شود در پایان سال جاری میلادی(میانه دی ماه) این رقم به 39.5 درصد برسد. این پیش‌بینی با توجه به واقعیت‌های اقتصادی ایران؛ تورم سالانه در پایان 99 حدود 36.4 درصدی، تورم نقطه‌ای 48.7 درصدی در پایان اسفند، تورم نقطه‌ای 66.6 درصدی خوراکی‌ها، نقدینگی 3300 هزار میلیارد تومانی تا پایان آذر 99 همچنین بیکاری 9.7 درصدی زمستان 99 دور از ذهن نخواهد بود. با استناد به گزارش IMF در پایان سال گذشته میانگین تورم سالانه برخی همسایگان ایران مانند افغانستان، عربستان سعودی و پاکستان به ترتیب 5.6 درصد، 3.4 درصد و 10.7 درصد گزارش شده است. میانگین تورم سالانه خاورمیانه در سال گذشته میلادی نیز 10.5 درصد گزارش شده بود.»

«کیهان» در گزارشی با تیتر «چه کسانی در ستاد کرونا افسار ویروس وحشی را رها کردند؟!» نوشته است: «اظهارات معاون کل وزارت بهداشت مبنی بر اینکه «برخی در ستاد ملی کرونا مانع شدند تا از فرصت طلایی عید برای خاموش کردن شعله‌های کرونا استفاده کنیم» و انتقادات مطرح شده در روزهای اخیر از تصمیمات نوروزی ستاد کرونا می‌طلبد تا اکنون رئیس‌جمهور کشورمان به عنوان رئیس‌ستاد ملی مقابله با کرونا برای مردم شفاف ‌سازی کنند که چه کسانی در این ستاد با درخواست کارشناسی و منطقی و هشدارهای مطرح شده درخصوص لزوم ممنوعیت سفرهای نوروزی مخالفت و مانع اتخاذ یک تصمیم مناسب شدند؟ چرا باید ستاد کرونا با اصرار بر یک تصمیم اشتباه و بی‌توجهی به نظرات کارشناسی زمینه‌ساز افزایش روند بیماری که با تلاش کادر درمان در حال کنترل قابل قبول نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر قرار داشت شوند تا امروز شاهد جان باختن روزانه قریب 200 هموطن و داغدار شدن خانواده‌‌های زیادی باشیم؟»

این روزنامه اصولگرا در تیتر یک خود اما همچنان به موضوع نشست وین پرداخته است. کیهان با عنوان «لغو تحریم‌ها نیاز به مذاکره ندارد/ نشست وین را ترک کنید» می‌نویسد: « آمریکا که به «قاتل زنجیره‌ای توافقات بین‌المللی» مشهور است با حربه «جنگ کلمات» در پی آن است تا با وعده‌های نسیه، طرف مقابل را به سوی اقدامات نقد کشانده و در ادامه و پس از اجرای اقدامات طرف مقابل، وعده‌ها را به فراموشی بسپارد.»

«آفتاب یزد» امروز عکس یک متفاوتی دارد. این روزنامه اصلاح‌طلب ترجیح داد که به جای استفاده از عکس در قابی سیاه مطالبه خود که همان توبیخ عوامل بازگشت روزهای سیاه کرونا است را مطرح کند. گزارش‌نویس آفتاب یزد نوشته است: « در شرایطی کرونا مجددا اوج گرفته که قبل از عید این پیش بینی صورت گرفته بود. با این حال سهل انگاری انجام شد و اکنون گفته می‌شود با این روند به مرگ و میر روزانه 500 نفر می‌رسیم. مقصر کیست؟ چرا توبیخ و محاکمه نمی‌شود؟»

این روزنامه اصلاح‌طلب تیتر یک خود را نیز به گفت‌وگویی با عبدالرضا فرجی‌راد استاد ژئوپلیتیک دانشگاه درباره آخرین تحولات نشست وین اختصاص داده است. او به ثمربخشی این جلسات خوشبین است و می‌گوید: «بعید می‌دانم تحریم‌ها بیشتر از یک ماه دیگر بتواند دوام بیاورد.» به گفته او « فضای حاکم بر مذاکرات و نشست وین همچنان که همیشه در مصاحبه‌ها و یادداشت‌ها بدان اشاره کرده‌ام مثبت است اما رسیدن به توافق بعدِ بدعهدی‌های ترامپ برای هر دو طرف سخت شده و طبیعی است گام‌ها کُند اما امیدوار برداشته شود.»

«ایران» با اعلام اینکه «85 درصد کشور در وضعیت قرمز و نارنجی است» تیتر زده «ایران قرمز شد» و می‌نویسد: « طوفان سهمگین کرونا 257 شهرستان شامل همه مراکز استان‌ها و کلانشهرها را درنوردیده، بیش از 85 درصد نقشه رنگ‌بندی کرونایی کشور به رنگ قرمز و نارنجی درآمده و سهم شهرهای زرد و آبی در نقشه اپلیکیشن ماسک چیزی حدود چند دهم درصد است. همه اینها در شرایطی است که دیروز برای نخستین بار آمار مبتلایان جدید کرونا شکسته شد و از مرز 20 هزار بیمار عبور کرد. این فاجعه کرونایی در افزایش تعداد مبتلایان و بستری بیش از 25 درصد از بیماران کرونایی ‌آی‌سی‌یو، اتفاق بی‌سابقه‌ای است که در طول 14 ماه از شیوع اپیدمی و همزمان با آغاز پیک چهارم کرونا در کشور رقم می‌خورد.»

این روزنامه دولتی همچنین گفت‌وگویی دارد با هادی خانیکی استاد علوم ارتباطات که می‌گوید: «پایین بودن سرمایه اجتماعی شعله‌های کرونا را روشن کرد‌». به گفته او «وقتی سرمایه اجتماعی پایین است شهروندان و افراد جامعه تصمیم‌گیری حاکمیتی را در امتداد منافع خودشان تحلیل نمی کنند. این همه در محاوره روزمره ما سوم شخص مجهول به کار برده می‌شود، مثلاً می‌گویند: «کار خودشونه» یا «معلومه که این کار رو برای این کرده‌اند» اصلاً مشخص نیست که چه کسی این کار را کرده است. این ناشی از بی‌اعتمادی و شکافی است که وجود دارد. در کنار این بی‌اعتمادی که وجود دارد یک غفلت از آینده نگری و دوراندیشی هم وجود دارد. معمولاً تصمیم گیری‌های رسمی ما وقتی انجام می‌شود که مشکل پشت در خانه است. پیک چهارم برای نهادهای رسمی کاملاً مشهود بود. بسیاری از پزشکان و متخصصان قبل از عید هشدار داده بودند ولی معمولاً ما می‌گذاریم وقتی که خطر کاملاً مشهود شد به آن می‌پردازیم.»

«شرق» از فرصت اعلام کاندیداتوری امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی نایب رئیس مجلس استفاده کرده تا گمانه‌زنی‌ها خود را درباره سایر اعضای هیات رئیسه و مشخصا رئیس مجلس بیان کند از همین رو در گزارشی که تیتر یک شده با عنوان «‌هیئت‌رئیسه مجلس در سودای پاستور» از «رقابت نیکزاد، قالیباف و قاضی‌زاده برای ریاست‌جمهوری» گزارش داده است! این درحالی است که محمدباقر قالیباف تاکنون اظهارنظری نداشته که از تمایل او برای کاندیداتوری حکایت کند و برخی از نیروهای نزدیک به او مثل محسن پیرهادی نیز پیش‌تر نوشته بودند که برداشتشان کاندیدان نشدن رئیس مجلس است.

شرق اما بدون توجه به این حرف‌ها در گزارش خود آورده است: « مشخص شد آن میثاق‌نامه‌ای که زمانی در آستانه انتخاب رئیس مجلس میان اصولگرایان گل کرده بود، در حد یک مانور تبلیغاتی بود. مطابق آن میثاق‌نامه قرار بود آنها که می‌خواهند نامزد ریاست مجلس شوند، تعهد بدهند تحت هیچ شرایطی به رأی مردم پشت نکنند و از پارلمان خارج نشوند. مشخص نیست از میان اصولگرایان عضو مجلس، به‌ویژه آنها که عزم ریاست پارلمان کرده بودند، کدام‌یک به این میثاق‌نامه تن دادند و کدام ندادند. آن‌طور که مشخص است، حداقل قالیباف و قاضی‌زاده هیچ‌کدام پای این میثاق‌نامه را امضا نکرده‌اند. قالیباف که از زمان طرح بحث چنین میثاق‌نامه‌ای که پشت آن جبهه پایداری بود، اصلا دیگر در جلسات اصولگرایان شرکت نکرد، چه برسد به امضا‌کردن میثاق‌نامه مربوط به سمت‌هایی که او به نوعی رسیدن به آنها را حق خود می‌دانست. نکته جالب‌تر اما این است که امیرحسین قاضی‌زاده که خودش عضو جبهه‌ای است که آن میثاق‌نامه را تهیه کرده بود و حالا در هیئت‌رئیسه حضور دارد نیز می‌خواهد به رأی مردم پشت کند و عازم پاستور شود. مشخص است آن میثاق‌نامه صرفا و کاملا با هدف قالیباف نوشته شده بود، نه با هدف ایجاد یک تعهد اخلاقی برای نمایندگان مجلس».

«آرمان ملی» گفت‌و‌گویی دارد با دیاکو حسینی، تحلیلگر ارشد مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری. اهم اظهارات وی در این مصاحبه که عکس یک هم شده، به شرح زیر است: 

* روش گام‌به‌گام که بسیار مورد تاکید برخی از طرف‌ها قرار گرفته هم معایبی دارد و هم می‌تواند محاسنی برای ما داشته باشد. حسن این روند این است که از لحاظ سیاسی آمریکایی‌ها در داخل کشور خود راحت‌تر می‌توانند با این مساله کنار آمده و به برجام بازگردند یا تحریم‌هایی را لغو کنند و از پیچیدگی‌های سیاسی در داخل این کشور جلوگیری کنند. در روند گام به گام سنجیدن اقدامات طرفین دشوارتر خواهد بود و منجر به تداوم اختلافات در سایر موضوعات می‌شود. یکی دیگر از معایب این طرح آن است که طرفین را وارد یک دور طولانی و بی‌پایان از گفت‌و‌گوها ‌کند که به نتیجه‌ای ختم نشود.

* زمانی ما می‌توانیم در ارتباط با کشورهایی همچون چین و روسیه موفق باشیم که تنها گزینه ما نباشند و چنین استنباطی ایجاد نشود که تنها گزینه ایران برای همکاری با جهان هستند. این استنباط که ایران راهی جز روسیه و چین ندارد، می‌تواند چانه‌زنی‌ها و مذاکرات را برای ایران سخت کرده و انجام تعهدات را از سوی کشورها دشوارتر کند.

* احیای برجام گام نخست در راستای ایجاد تعادل در سیاست خارجی است؛ به خصوص زمانی که ایران با چین نیز یک سند همکاری جامع به امضاء رسانده است.

«جوان» روحانی را عکس یک کرده و با کنایه به سخنان دیروز او مبنی بر اینکه چرا واقعیت را تحریف می‌کنید، تیتر زده «فیلم دولت!» و نوشته است: « رئیس‌جمهور درخواست کرده از پیروزی‌های دولت او فیلم ساخته شود.  ... او را مهمان چند سکانس از فیلم واقعی دولت می‌کنیم؛ از آخر به اول: سکانس پایانی: شب/ خارجی / فروشگاه / دزدی مسلحانه برنج!» در شرح این سکانس نیز نوشته است: « دو مرد با لباس محلی در یکی از استان‌های ایران وارد فروشگاه می‌شوند؛ ساعت ۲ نیمه شب است و یکی از آن‌ها مسلح است. قصد شلیک ندارند؛ قصد غارت هم ندارند؛ پول و صندوق فروشگاه را هم کاری ندارند؛ کیسه‌ای برنج، چند عدد مرغ و کمی مواد غذایی دیگر برمی‌دارند و می‌روند؛ همین. ماه‌های پایانی دولت دوازدهم است؛ همان ۱۸ فروردین ۱۴۰۰ که حسن روحانی ناراحت از نگفتن واقعیت‌ها به مردم است. به جای موسیقی متن، صدای حسن روحانی را در پس زمینه فیلم تصور کنید که دارد جملات آغازین گزارش را در جلسه هیئت دولتش می‌گوید که «چرا کسی از این پیروزی‌ها فیلم نمی‌سازد؟!»

این روزنامه اصولگرا در گزارشی که تیتر یک شده نیز با عنوان « بازپس‌گیری بیت‌المال از کابین کارگزاران» خبر داده که « ۳ کارخانه بزرگ شمال کشور با پیگیری‌های رئیس قوه قضائیه به چرخه تولید بازمی‌گردد. ازجمله کارخانه رشت‌الکتریک که در پوشش اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی به همسران چهار نفر از اعضای حزب کارگزاران واگذار شد.»