وطن‌‌امروز: نفیو از معماران شبکه تحریم‌های آمریکا علیه ایران در دولت اوباما و نویسنده کتاب «هنر تحریم‌ها؛ نگاهی از درون میدان» است. این مذاکره‌کننده پیشین ایالات‌متحده در زمان مذاکرات منتهی به برنامه جامع اقدام مشترک- برجام- با ایران، محقق ارشد دانشگاه کلمبیا و تحلیلگر ارشد بروکینگز است. نفیو همچنین از چهر‌‌ه‌‌های اصلی تیم پشتیبانی مذاکره‌کنندگان توافق هسته‌ای ایران در امور تحریم‌ها در وین بوده و پیش از آن، به‌مدت 10 سال مسؤول امور ایران در شورای امنیت ملی کاخ سفید و قائم‌مقام هماهنگی سیاست تحریم در وزارت خارجه آمریکا بوده است. پیوستن ریچارد نفیو به دولت بایدن در شرایطی است که دولت آمریکا تلاش دارد با اهرم تحریم‌های گسترده‌ای که دولت ترامپ علیه ایران وضع کرده، با تحت فشار گذاشتن ایران، به توافقی گسترده‌تر از برجام که در حقیقت هدف نهایی تیم ترامپ- پمپئو بود، دست یابد. این انتصاب به معنای آن است که دولت جدید آمریکا می‌خواهد دور جدیدی از تحریم‌های هوشمند ضدایرانی را در دوره جو بایدن اعمال کند. ترامپ پس از خروج از توافق هسته‌ای ضمن باز اعمال تحریم‌های قبلی، تحریم‌های جدیدی نیز وضع کرده و شناسه تحریم‌های هسته‌ای ایران را نیز به تروریسم تغییر داد. در این شرایط انتصاب نفیو توسط بایدن با هدف مدیریت و استفاده بهینه از این تحریم‌ها ارزیابی می‌شود.
نفیو در کتاب معروف خود «هنر تحریم‌ها؛ نگاهی از درون میدان» به تشریح چارچوب فکری و عملی‌اش در طراحی تحریم‌ها علیه ایران با هدف افزایش تأثیر و موفقیت آنها پرداخته است. در آغاز این کتاب که سال 2017 توسط دانشگاه کلمبیا منتشر شد- و مهم‌ترین کتاب در زمینه تحریم به شمار می‌رود- در معرفی او می‌خوانیم:
«ریچارد نفیو به‌مدت 10 سال مسؤول امور ایران در شورای امنیت ملی در کاخ سفید بوده است. وی مسؤول تیم خاورمیانه و اداره امنیت بین‌الملل و منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای در وزارت امور خارجه ایالات‌متحده طی سال‌های 2011- 2008 بوده است که هماهنگی سیاست تحریم‌ها را دنبال می‌کرده است». نفیو در صفحه 41 کتاب «هنر تحریم‌ها؛ نگاهی از درون میدان» به صراحت هدف از اعمال تحریم را درد و رنج برای مردم کشور هدف و تحت تحریم می‌داند. او در این رابطه می‌نویسد: «اعمال درد و فشار در یک کشور هدف، در تحریم‌ها اگر بخواهد فارغ از آثار آن درد و نیز امکان تفوق اعمال درد انجام شود، هیچ نتیجه خاصی در بر نخواهد داشت. به عبارت بهتر، طراح تحریم باید بداند که این درد چه نتایجی را به دنبال می‌آورد و آمادگی برداشتن فشار در زمانی که کشور هدف رفتارش را تغییر می‌دهد را داشته باشد».
نفیو سال گذشته هم طی گفت‌وگویی با انتقاد از سیاست‌های ترامپ عنوان کرد: تحریم‌ها می‌تواند بخش مفیدی از سیاست خارجی باشد اما تنها در صورت ادغام در یک استراتژی کامل و آن هم با در نظر گرفتن جنبه‌های دیپلماسی، همکاری بین‌المللی و تقویت فشار. ریچارد نفیو در آغاز پاندمی کرونا و تاثیر تحریم‌ها در راه مبارزه ایران با «کووید-19» در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی فارسی اذعان کرد: تحریم‌های آمریکا دادوستد با ایران را چنان مشکل کرده که حتی اقلامی مانند دارو و غذا را که قانونا مجاز به دریافت آنهاست، نمی‌تواند دریافت کند.
معاون جدید «رابرت مالی» درباره شروع فعالیت‌های خود که با تمرکز بر تحریم‌های ضدایرانی بود، می‌گوید: اوایل کار، حدود سال ۲۰۰۷، با یکی از روسایم درباره سرعت برپایی سانتریفیوژها در ایران صحبت می‌کردیم که گفتم به نظرم داریم بازی را می‌بازیم و سرعت‌مان به اندازه آنها نیست. رئیسم گفت: «گوش کن! این بازی، یک بازی طولانی است. یک بازی خیلی طولانی. کار حتی شاید تا زمانی که تو از دولت خارج شده باشی هم تمام نشود. پس نگران کوتاه‌مدت نباش، فقط مطمئن باش از قافله عقب نمی‌مانیم». به نظرم احساس من راجع به تحریم‌ها هم همین بود. هیچ وقت فکر نکردم داریم بازی را واگذار می‌کنیم. بعضی مواقع فکر می‌کردم تحریم‌ها بهتر جواب می‌دهند و گاهی بدتر. اما تنها زمانی که واقعا نگران بودیم، اواسط سال ۲۰۱۳ بود و آن هم به ۲ دلیل؛ اول اینکه بالاخره موفق شده بودیم به تولید و صادرات نفت ایران ضربه بزنیم. این اقدام بزرگی بود و باید آن را نگاه می‌داشتیم برای زمانی که امکان واقعی سوق دادن ایران به سمت فضاهای دیپلماتیک را داشته باشیم. به نظرم این گلوله‌ای بود که خرجش کردیم و حالا یا باید جواب می‌داد یا تنها گزینه پیش روی ما، تحریم‌های بسیار شدید می‌بود که بر مسائل بشردوستانه تاثیر می‌گذاشتند. گفتنی است پس از انتصاب رابرت مالی به عنوان مسؤول امور ایران در وزارت خارجه آمریکا، برخی مقامات دولت روحانی و رسانه‌های حامی دولت از این انتصاب استقبال کرده بودند! به عنوان نمونه حسام‌الدین آشنا در واکنش به انتخاب احتمالی رابرت مالی به عنوان نماینده ویژه دولت آمریکا در امور ایران با ذوق‌زدگی در توئیتی نوشته بود: انتخاب احتمالی رابرت مالی حامل پیامی روشن درباره یک رویکرد کارآمد برای حل سریع و موثر مناقشه است.
رابرت مالی به عنوان مدیر گروه بین‌المللی بحران در آخرین گزارش این اندیشکده به صورت شفافی نظراتش را درباره توافق هسته‌ای بیان کرده است. به عنوان مثال گروه بحران در 26 دی‌ماه امسال (حدود ۲ هفته قبل از انتصاب رسمی رابرت مالی) در گزارشی با عنوان «پنجمین سال اجرای برجام، تولدی دوباره» ناراحتی خود از قدرت گرفتن صنعت هسته‌ای ایران را اعلام می‌کند. گروه تحت نظر رابرت مالی به صراحت شروع غنی‌سازی 20 درصد ایران و مصوبه مجلس - اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران- درباره محدود کردن فعالیت بازرسان را نگران‌کننده می‌داند.
گروه بحران در این گزارش در نهایت در ارائه راه‌حل باز هم همان حرف‌های دولت ترامپ را با ادبیاتی جدید تکرار می‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید