جیغ بنفش برجامیان از راهبرد نگاه به شرق

کیهان: روزنامه اعتماد روز گذشته در مطلبی با عنوان «اتحاد شکننده»‌، ضمن زیر سؤال بردن راهبرد نگاه به شرق جمهوری اسلامی نوشت:«‌تجربه و منطق به ما می‌گوید که اتحاد کشورها و حتی اتحاد افراد با یکدیگر بر اساس دشمن مشترک، پایداری چندانی ندارد و نباید بر اساس دشمن مشترک به دیگران اتکا کرد به ویژه هنگامی که آن قدرت‌های دیگر خیلی قوی‌تر از شما باشند... اتحاد براساس دشمن مشترک راهبردی نیست بلکه تاکتیکی است و اگر راهبردی باشد، استقلال سیاست خارجی را از میان می‌برد. ضمن اینکه اساس این سیاست بر برجسته کردن دشمنی و ستیز در سیاست خارجی است.. بنابراین خیلی خلاصه باید گفت اگر روابط راهبردی میان دو کشور را بر مبنای منافع مشترک تعریف نکنیم و فقط بر اساس دشمن مشترک ایجاد کنیم این روابط نه تنها ناپایدار می‌شود بلکه کم‌عمق نیز خواهد بود ضمن اینکه استقلال در تصمیم‌گیری را مخدوش می‌کند.»

گفتنی است مدعیان اصلاحات طی ۴ دهه‌ای که از عمر انقلاب اسلامی می‌گذرد و مخصوصاً طی ۷ سال و چند ماه گذشته تقریباً تمامی امکانات و ظرفیت‌های نظام را به هوای (یا به بهانه) گشایش اقتصادی، به پای آمریکا ریخته‌اند و آنچه به دست آورده‌اند، تحمیل ده‌ها مشکل کمرشکن اقتصادی و سیاسی به مردم و نظام بوده است. گویا‌ترین نمونه آن برجام است که قرار بود تحریم‌ها را لغو کند ولی نه فقط هیچ تحریمی ‌لغو نشد، بلکه انبوهی از تحریم‌های جدید هم به آن اضافه شد و به قول خودشان دستاورد آن تقریباً هیچ بوده است و... انتظار آن بود و عقل و منطق نیز چنین حکم می‌کرد که از آمریکا قطع امید کنند و بیش از این آویزان شیطان بزرگ نشوند ولی آیا چنین کردند؟! هنوز هم قطب‌نمای خود را روی آمریکا و اروپا قفل کرده‌اند و از ارتباط با سایر کشورها برای خنثی کردن تحریم‌ها نه فقط طفره می‌روند بلکه به‌شدت وحشت دارند! به‌عنوان نمونه و فقط یک نمونه علیرغم فاجعه برجام و نقض عهد آمریکا و اروپا هنوز هم خواب مذاکره با آمریکا را می‌بینند و در حالی که دولت جدید آمریکا با صراحت اعلام کرده است که نظرش درباره برجام همان نظر ‌ترامپ است، همچنان به تلویح و تصریح برای بایدن پالس همراهی می‌فرستند!

بر این اساس این جریان همچنین نه فقط از راهبرد نگاه به شرق اجتناب داشته‌اند بلکه طی ۷ سال گذشته برای تخریب این روابط که می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در خنثی کردن تحریم‌های آمریکا داشته باشد، تلاش فراوانی نیز کرده‌اند و این در حالی است که وقتی کشور با تحریم رو‌به‌رو می‌شود باید تمامی تلاش خود را صرف یافتن راه‌هایی برای خنثی کردن تحریم‌ها کند ولی هرگاه اقدامی و یا تصمیمی ‌برای گشودن این پنجره‌ها صورت پذیرفته است، طیف غربزده مورد‌ اشاره با بهره‌گیری از اهرم‌هایی از نظام که در اختیار داشته‌اند در این راه سنگ‌اندازی کرده‌اند؟ و به این سؤال منطقی پاسخ نداده‌اند که چرا از روابط تجاری با هر کشوری غیر از آمریکا و اروپا وحشت دارند؟! و چرا دنیای آنها در آمریکا و اروپا خلاصه می‌شود؟! وقتی با عراق روابط تجاری برقرار کردیم، نق زدند! فروش بنزین به ونزوئلا را زیر سؤال بردند، رابطه تجاری با چین را به سخره گرفتند!