هدایتالله آقایی: اتحاد هم در انتخابات مجلس لیست میداد، رأی نمیآورد/ سخنان شکوریراد از اساس نادرست است/ مردم اصلاحطلبان را به صفت حزبی نمیشناسند
هدایتالله آقایی گفت: مطمئن باشید که اگر وضعیت برعکس میشد و مثلاً کارگزاران لیست ارائه نمیداد و حزب اتحاد لیست میداد هم مردم رأی نمیدادند.
گروه سیاسی فردا: وضعیت کنونی اصلاحطلبان بهشدن مبهم است و مشخص نیست که آیا آنها میتوانند برای انتخابات ریاستجمهوری سال ۱۴۰۰ به یک اجماع نهایی برسند یا نه؛ شواهد که حکایت از چنین امری ندارد، بهنحوی که اخیرا علی شکوریراد، دبیرکل حزب اتحاد ملت (یکی از احزاب اصلاحطلب) به تندی علیه حزب کارگزاران تاخته و این حزب را بدون سرمایه اجتماعی معرفی کرده است. از سوی دیگر نیروهای طیف دیگر اصلاحطلب همیشه نیروهای کارگزاران را متهم به قدرتطلبی میکنند و میگویند که هدف آنها صرفا حضور در قدرت رسمی است و هیچ توجهی به اعتماد سرمایه اجتماعی ندارند؛ تا حدی که محمدرضا تاجیک چندوقت پیش درباره چنین نیروهایی از واژه «استمرارطلب» استفاده کرده بود.
هدایتالله آقایی، از اعضای حزب کارگزاران سازندگی درباره سخنان اخیر علی شکوریراد به «فردا» گفت: «اولا در موضوع انتخابات ریاستجمهوری سال آینده هنوز هیچیک از احزاب و حتی افراد مطرح موضع رسمی اتخاذ نکردهاند پس اینکه برخی آقایان اصلاحطلبان به حزب کارگزاران انتقاد میکنند که این حزب به دنبال نامزد ائتلافی یا نیابتی است، اساسا موضوعیت ندارد. ثانیا این سخن که حزب کارگزاران سرمایه و بدنه اجتماعی خاصی ندارد، هم کاملا غلط است و با این سخن مخالفم. مجموعه اصلاحطلبان نیروهایی بودند که از ابتدای انقلاب در نظام فعالیت میکردند و به مرور این افراد سعی کردند خود را در قالب احزاب مختلف معرفی کنند. مثلا یک عده از مدیران دولتی مانند آقایان کرباسچی، مرعشی، مهاجرانی، محمد هاشمی و... رفتند و حزب کارگزاران را تأسیس کردند و عدهای دیگر که پیشتر در سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی فعالیت میکردند و بعضا سویههای دانشگاهی داشتند مثل آقای حجاریان، تاجزاده و... حزب مشارکت را ایجاد کردند. یا انجمن اسلامی معلمان متشکل از چندنفر از اصلاحطلبان مانند آقای مظفرنژاد و... بود. یا انجمن اسلامی دانشگاهها و دیگر مجموعهها هر کدام بخشی از اصلاحطلبی را تشکیل دادند».
او ادامه داد: «حالا برخی شاید بگویند مثلا کارگزارانیها اصلاحطلبان اجرایی یا همان تکنوکرات هستند و برخی هم بگویند که مشارکتیها قدری سر بیباک داشتند. حتی چنین قضاوتهایی هم باعث نمیشود که بگوییم این افراد و مجموعهها در نگاه کلان مردم از یکدیگر جدا هستند. مردم اصلاحطلبی را یک مجموعه واحد میداند که اگر شخصیتهای این جبهه با یکدیگر وارد انتخابات شوند، ممکن است بتوانند رأی مردم را از آنِ خود کنند. مردم نمیگویند که این حزب چه تفکری دارد یا چه برنامهای ارائه میدهد. مردم یا به اصلاحات رأی میدهند یا نمیدهند. حالا در انتخابات آینده هم یا مجموعه افراد اصلاحطلب با هم همراهی و همکاری میکنند و سعی میکنند رأی مردم را جذب کنند یا اگر قرار بر افتراق باشد، نتیجه خاصی به دست نمیآید. البته هیچکس چک سفید امضایی نگرفته که این افراد تا همیشه با جریان اصلاحات همراه باشند و ممکن است برخی هم بخواهند راه خود را جدا کنند».
این فعال سیاسی درباره رأی نیاوردن لیست کارگزاران در انتخابات مجلس هم اظهار کرد: «مطمئن باشید که اگر وضعیت برعکس میشد و مثلا کارگزاران لیست ارائه نمیداد و حزب اتحاد لیست میداد هم مردم رأی نمیدادند. مسئله در انتخابات مجلس عدم تمایل مردم به شرکت در انتخابات بود؛ وگرنه برایشان فرقی نمیکرد چه گروهی لیست میداد».
آقایی در پایان در پاسخ به این پرسش که این ادعای نیروهای اتحاد مبنی بر اینکه کارگزارانیها قدرتطلب هستند را قبول دارید یا نه، گفت: «این سخن را باید از دو منظر دید. نخست آنکه در همه جناحها، گروهها و احزاب افراد فرصتطلب و قدرتطلب حضور دارند و این ارتباطی به یک حزب خاص ندارد. دوم آنکه علت اصرار کارگزاران بر حضور در قدرت این است که هرچند اندک، اما بتوان مجرای کوچکی برای جریان اصلاحات باز کرد».
دیدگاه تان را بنویسید