طرز تفکر تمرکزگرایی امکانات، کارایی ندارد

احسن نیوز: دکتر امیر حیات مقدم تحلیل گر سیاسی گفت:در صورت وجود امکانات کافی در شهرستان‌ها حجم بالای مهاجرت به تهران صورت نمی‌گرفت؛ در کشور‌های توسعه یافته در تمام نقاط کشور امکانات توسط نهاد‌های خصوصی تقویت شده است. برخی آمار داده اند که از هر صد نفر ایرانی یازده نفر ساکن تهران هستند و این مساله باعث بالا رفتن ترافیک عذاب آور تهران شده است. شرایط زندگی در کلان شهر‌هایی مانند تهران فوق العاده سخت است و برخی از هموطنان ما برای معالجه مجبور هستند به تهران مسافرت داشته باشندالبته شیراز هم در شرایط نسبتا خوبی در زمینه درمان قرار دارد، ولی باید فضا طوری باشد که این مسافرت‌ها به حداقل خود برسد.

هر چه نهاد‌های خصوصی در زمینه بهداشت و درمان بیشتر ورود پیدا کنند و آزادی عمل مناسبی نیز داشته باشند صد درصد کیفیت درمان بالاتر می‌رود. ایران در برخی رشته‌های علمی از جمله پزشکی قوی است و ما شاهد این مساله هستیم که پزشکان ایرانی در برخی از کشور‌های اروپایی و یا آمریکایی در حال طبابت و فعالیت هستند که صد در صد این نیرو‌ها سرمایه‌های یک کشور محسوب می‌شوند.

مطلوب است برنامه ریزی به نحوی صورت گیرد که در سایر شهرستان‌ها امکاناتی شامل بیمارستان و یا شغل مناسب وجود داشته باشد. متاسفانه شرایط تهران مناسب نیست و مراجعه‌های بسیاری برای خدمات درمانی و یا موارد این چنینی وجود دارد. در برخی از شهرستان‌ها ما دیده ایم که پزشکان ماهر و با با هزینه‌های شخصی خود که عمدتا از راه طبابت به دست آمده در شهر و زادگاه خود یک کلینیک تخصصی احداث کرده اند که کار‌های با کیفیتی نیز انجام می‌دهند اقدام مذکور فوق العاده مثبت و خوب است، ولی کافی نیست باید ادامه پیدا کند که متناسب با جمعیت ایران خدمات پزشکی استاندارد نیز ارائه شود.

در استان خوزستان در بسیاری از شهر‌ها حتی امکاناتی همچون آب آشامیدنی هم وجود ندارد و مردم سالیان طولانی است به دلیل نبود آب مناسب در زجر و عذاب هستند و حتی آب در برخی از شهر‌ها برای شست و شوی اتومبیل و یا لباس هم کارایی ندارد و آب کاملا گل آلود است.

بنده زمانی که در سمت استاندارخوزستان خدمت می‌کردم پیگیری بودم تا برای روستا‌های بالای بیست خانوار گاز شهری داشته باشند و به فضل پرودگار و همت کارکنان این مهم صورت پذیرفت از جمله مناطقی که همچنین برای پروژه گاز رسانی شهری صورت پذیرفت بندر هندیجان شهر لنج‌ها بود.

پروژه جاده بین بندر ماهشهر و بندر هندیجان را نیزدر حدود پانزده کیلومتر انجام شد و البته کل پروژه هفتاد و پنج کیلومتر بود و قرار بود که در نظر گرفته شده بود در دو سال تکمیل شود، ولی متاسفانه پروژه را رها کردند و حدودا سیزده سال طول کشید که پروژه تکمیل شود.

در دوران مذکور حدودا هزار میلیارد تومان وام به بنگاه‌های اقتصادی و خصوصی اختصاص یافت و بنده نیز پیگیر این مساله بودم وتمام سعی بر این بود که وام با بهره پایین تخصیص یابد با توجه به این مسئله آمار بیکاری کاهش یافت. (معادل سازی رقم وام باتوجه به مبلغ ریالی آنزمان حدودا یک میلیارد دلار است)

در زمان مذکور پروژه‌ها منتقدانی داشتند که ریشه در تمرکز گرایی امکانات داشت یعنی اعتقاد به گستردگی امکانات نداشتند و مخالف گاز رسانی به هندیجان یا روستا‌های بالای بیست خانوار بودند و دلیل بنده این بودکه عدم وجود امکانات کافی در نقاط دوردست باعث تورم جمعیتی در کلان شهر‌ها و از بین رفتن کیفیت زندگی در سراسر کشور می‌شود. در شرایط کنونی ما شاهد آلودگی هوا در کلان شهر تهران هستیم که یکی از مهم‌ترین دلالیل آن تورم جمعیتی است. مشکل آلودگی هوا باید به صورت ریشه‌ای حل شود و تعطیل کردن مدارس و یا طرح ترافیک کنترل آلودگی هوا کارساز نخواهد بود بهترین راه حل نیز تمرکز زدایی امکانات و نهاد‌ها است.