میرسلیم: معاهداتی چون ٢٠٣٠ با هدف قبحزدايى از حرام شرعى تنظيم شدهاند
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: غربیها برخى معاهدات را، نظير ٢٠٣٠، با هدف معنويت گريزى و قبح زدايى از آنچه به لحاظ فطرى ناهنجار و از نظر شرعى حرام است، تنظيم كرده اند.
خبرگزاری فارس: سیدمصطفی میرسلیم، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در گفتوگو با خبرنگار حوزه احزاب خبرگزاری فارس، به تشریح جنبههای تاریخی و فرهنگی نامگذاری 21 تیرماه به عنوان «عفاف و حجاب» پرداخته است. متن کامل این گفت وگو به شرح ذیل است:
روز 21 تیر چه اهمیتی داشته که شورای عالی انقلاب فرهنگی آن را به عنوان روز عفاف و حجاب نامگذاری کرده است؟
میرسلیم: موضوع حجاب از نظر تاریخى، فرهنگى، اجتماعى و اعتقادى قابل بررسى است. ٢١ تیر جنبۀ تاریخى دارد و یادآور قتل عام چند صد نفره اى است که به دستور رضاخان در ١٣١٤ در مسجد گوهرشاد انجام گرفت. در آن روز مردمى که از ظلم و جور حکومت به تنگ آمده بودند ، در اعتراض به رفتار خشن مأموران نسبت به آزار بانوان براى وادار کردن آنها به کشف حجاب، در مسجد گوهرشاد در مشهد مقدس تجمع کردند و مرحوم شیخ محمد تقى بهلول در سخنرانى خود اعتراض مردم را منعکس کرد ولى مأموران مسلح مردم معترض و بى دفاع را به رگبار گلوله بستند و بیش از هفتصد نفر کشته شدند.
آیا اعتراض مردم به قانون بود؟
میرسلیم: خیر! هنوز قانونى دربارۀ کشف حجاب تصویب نشده بود و رضا خان پس از سفرى که به ترکیه انجام داد و دیدار با آتاترک و مشاهدۀ بى حجابى زنان در ترکیه تصمیم مىگیرد لباس متحدالشکل را براى مردان و بى حجابى را براى زنان اجبارى کند و از رئیس الوزراء ، محمود جم ، مىخواهد که اقدام لازم را انجام دهد؛ عملا مأموران دولتى با کمال خشونت و بىاحترامى و توهین به مردم لباسهاى سنتى آنها را پاره و حجاب را در معابر عمومی از سر زنان بر مى داشتند؛ به طورى که مدتها بانوان ناگزیر از خانه خارج نمى شدند تا از شرّ مأموران حکومتى در امان بمانند. بعد از قتل عام مسجد گوهرشاد رضاخان تصمیم مى گیرد موضوع کشف حجاب را قانونى کند و این کار که جنبۀ فرمایشى آن کاملا آشکار بود در ١٧ دى ماه ١٣١٤ در مجلس شوراى ملى مطرح مىشود و به تصویب مى رسد.
این نقطۀ ننگینى است در تاریخ ایران که دربارۀ آن رهبر فقید انقلاب اسلامى مرحوم امام خمینى قدس سرّه مىفرماید:"نقشه این بود که با توطئۀ کشف حجاب مفتضح در زمان قلدر نافهم، این قشر عزیز را که جامعه را باید بسازند، تبدیل کنند به یک قشرى که فاسد کنند جامعه را".
حکومت براى این اقدام خود چه بهانه اى داشت؟
میرسلیم: ریشۀ این موضوع به عقب ماندگیهایى برمىگردد که از سه قرن پیش گریبان جامعۀ ما را گرفت و در دوران مظفرى از نظر سیاسى منجر به بیداری مردم و انقلاب مشروطه شد. بسیارى از به اصطلاح روشنفکران آن دوران با سفر به اروپا شاهد پیشرفتهاى فنى آنها مى شدند و به صورت اولیه استدلال و سپس حکم مى کردند که ما هم براى خروج از عقب ماندگى و پیوستن به کاروان پیشرفت باید از سر تا پا همچون آنها شویم! و چیزى که در بدو امر در جامعۀ اروپایى به چشم مى آمد نوع لباس مردان و بى حجابى زنان بود که با پوشش ما متفاوت بود؛ البته آتاترک حتى نوع خط را دلیل عقب ماندگى مى دانست! و اجباراً نوع خط را به لاتین تبدیل کرد؛ این ظاهربینى و نتیجه گیرى اولیه شاخص حالات روشنفکرى آن زمان بود. بعضى از آنها صادق بودند و عمق فهمشان از مسائل همین اندازه بود : ذلک مبلغهم من العلم؛ اما عده اى دیگر منافق و خائن بودند و مى خواستند با ایجاد انحطاط، تمدن ما را به نابودى بکشانند و ما را ذلیل غربیها بکنند تا از ایرانىِ مسلمانِ حق طلب و ظلم ستیز و آرمانگرا دیگر اثرى جز در تاریخ گذشته باقى نماند. بنابراین بهانۀ حکومت خروج از عقب ماندگى بود و راه آن را در خودباختگى ترسیم مى کردند؛ امروز ما مى فهمیم که چگونه آنها مى خواستند با نهادینه کردن ابتذال و بى بند و بارى و دین زدایى ، راه استکبار را هموار کنند و مانع آن بیدارى شوند که بعدها با پیروزى انقلاب اسلامى رخ داد.
آیا این تحلیل شما، موضع رسمى نظام جمهورى اسلامى هم است؟
میرسلیم: از نظر تحلیلى شما مى توانید به جریان نضج گرفتن انقلاب اسلامى بنگرید ؛ از نظر حقوقى نیز کافى است به مذاکرات مجلس خبرگان قانون اساسى مراجعه کنید؛ از نظر سیاسى هم کافى است مثلا به این موضع گیرى مقام معظم رهبرى بیندیشید: «در هر جامعه اى، راه مبارزۀ ساده و آسان با ادیان این است که راه عنان گسیختگى و مهارگسیختگى شهوات را باز کنند. در ایران این کار را شروع کردند. یکى از راه هایش ، که جزو مهمترین کارها بود، کشف حجاب بود.»
* غربیها علیرغم شعار آزادی اما یک روسری را بر نمیتباند
آیا خاستگاه اولیۀ بى حجابى در غرب مشابه آن چیزى است که در اواخر قاجار و اوائل دوران پهلوى در کشور ما رخ داد؟
میرسلیم: موضوع ابتذال در اروپا به جریان نوزایى (رنسانس) بعد از قرون وسطى و رفتار کلیسا برمى گردد که بعداً با شکلگیرى انقلاب صنعتى تمدن کنونى غرب را شکل داد و آثار متعددى از خود به جاى گذارده است، به ویژه در از بین رفتن اصالت خانواده به عنوان کانون اصلى شکل گیرى جامعه، رسمیت یافتن تن فروشى و فحشا و همجنس گرایى، آزادى سقط جنین، ....که عامل تقویت کنندۀ همۀ آنها بى بندوبارى و لاابالى گرى در پوشش و بى حجابى بانوان است و ظاهر ادعاى همۀ مدافعان آنها بازکردن "راه پیشرفت نسوان" بوده است و امروزه به ویژه جریانات زن گرایانه (فمینیسم) بدان دامن مى زنند. اینها همه نمودهاى معنویت زدایى است؛ بنابراین خاستگاه ها یکسان نیست.
بعلاوه از نظر اجتماعى اگر ملاک پیشرفت را رشد سواد و طى کردن مدارج علمى و حضور فعال و مسئولانه در صحنه های جامعه بدانیم ، تحولى که در چهل سال اول پس از پیروزى انقلاب اسلامى درمورد بانوان رخ داده است ، اگر نگویم بى نظیر ، حتماً کم نظیر است. تمدنهاى نوین غربى مبتنى بر ابتذال همین پیشرفت را براى خود و تداوم لجام گسیختگى هاى شهوانى جوامع خود، زنگ خطر جدى مى بینند و على رغم شعارهاى گوش خراشى که دربارۀ آزادى مى دهند ، حتى استفاده از روسرى را برنمى تابند.
شما اشاره به ابعاد فرهنگى حجاب کردید؛ چه تحلیلى براى آن دارید؟
میرسلیم: فرهنگ ما ایرانیان همواره با فرهنگ غرب ، چه در دوران سیطرۀ یونان و چه در دوران امپراطورى رومیان مقابله داشته است. این موضوع را شما مى توانید در مجسمه ها و نقش برجسته هاى باقى مانده از دوران قبل از اسلام هم مشاهده کنید: شاخص تمدنى یونان و روم برهنگى است و شاخص تمدن ایرانى حجب و حیا و غیرت و اصالت خانواده است. طبیعى است که در دوران اسلامى این ویژگى تقویت شود. از این لحاظ فرهنگ عمومى غرب منحط است و ترویج آن در بین ما همچون سم مهلک است. به کلام الهى در سورۀ نساء توجه کنید: وَاللَّهُ یُرِیدُ أَن یَتُوبَ عَلَیْکُمْ وَیُرِیدُ الَّذِینَ یَتَّبِعُونَ الشَّهَوَاتِ أَن تَمِیلُوا مَیْلًا عَظِیمًا یعنى : و خدا میخواهد [به رحمت خویش] به شما برگردد، و [اما] کسانی که پیرو شهواتند میخواهند شما [همچون خودشان] به انحرافی عظیم کشیده شوید.
* امکان بازگشت به دوران تبرج در جمهورى اسلامى وجود ندارد
از نظر اعتقادى چه احکامى دربارۀ حجاب مطرح است؟
میرسلیم: حجاب از ضروریات اسلام است و در قرآن بدان تصریح شده است و سنت پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم السلام نشان دهندۀ دقیق حدود آن است. احترام گذاردن به قانون شرع واجب است و تخطى از آن عواقب سوء دنیوى و اخروى دارد. ما باید با تمام مظاهر تباهى مبارزه کنیم و رسیدگى به یک مجموعۀ فساد مثلا اقتصادى نباید مانع مراقبت و دقت ما نسبت به سایر مظاهر فساد شود. اشاعۀ هر نوع تباهى به تضعیف هویت مى انجامد ؛ نتیجۀ تضعیف هویت خودباختگى و از دست دادن استقلال و گرفتارى در دام استکبار است.
این راهى است که حکومت سرسپردۀ رضاخانى یک بار طى کرد و مردم ما با خون خود در مقابلش ایستادند و آن را شکست دادند؛ امروز نیز صبر انقلابى مردم متدین و نجیب ما را نباید حمل بر ضعف کرد؛ امکان بازگشت به دوران جاهلیت و تبرج در جمهورى اسلامى وجود ندارد: قُلْ جَاءَ الْحَقُّ وَمَا یُبْدِئُ الْبَاطِلُ وَمَا یُعِیدُ (سبأ:49) یعنی،بگو: حق آمد و باطل نه آغازگر است و نه [به موقعیت گذشتهاش] باز میگردد.
عده اى این گونه استدلال مى کنند که مهم آن است نیت انسان پاک باشد و بدون دل پاک ولو با حجاب ، سلامت اجتماعى حاصل نمى شود؛ در این مورد چه نظری دارید؟
میرسلیم: شکى نیست که نیت انسان بر عمل او شرف دارد و ارزش عمل نزد خداى متعال وابسته است به نیت عمل کننده و در نتیجه نمى توان به عملى بها داد که نیت آن فاسد باشد نظیر کسى که صدقه مى دهد، ولى نه براى جلب رضاى خدا بلکه براى خودنمایى یا کسى که قرآن چاپ مىکند ولى عکس خود را پشت جلد آن چاپ مىکند تا قرآن را وسیلۀ تبلیغات شخصى خود کرده باشد یا کسى که مزورانه چادر بر سر مىاندازد تا جلب نظر گزینش را بکند؛ آرى اینها نیات ناخالص است و موجب تباه شدن عمل مى شود ولى همان طور که مى دانید به دلیل وجود ریا، تکلیف عبادت برداشته نمى شود.
* باید خود را از تناقض ارتکاب خلاف شرع با دل پاک برحذر داریم
باید کوشش و تمرین کنیم تا عبادات خود را خالصانه انجام دهیم و خیرات را بدون تظاهر، زهد را بدون خود نمایى و کار نیک را نه براى فریب دادن یا خوشایند دیگران بلکه براى خشنودى خدا انجام دهیم و همچنین حجاب و عفاف را براى احترام به حکم الهى مراعات کنیم. از طرف دیگر باید خود را از تناقض ارتکاب خلاف شرع با دل پاک برحذر داریم این جز وسوسۀ شیطان نیست که تحریک مى کند تا ما در رسیدگى به ظاهر خود و لباس و پوشش و حجاب و آرایش خود حکم خدا را نادیده بگیریم و موجبات آلودگى و چشم چرانى دیگران را فراهم کنیم و این طور ادعا کنیم که دل ما پاک و نیت ما خالص است : این دقیقاً نقشهای شیطانى است.
لذا همان طور که در دعا و مناجات امام سجاد علیه السلام آمده باید با طاعت و فرمانبردارى از حکم خدا ظاهر خود را نورانى کنیم و سپس نیت خود را با محبت ورزیدن به خدا و دور از هر منفعت جویى مادى و دنیاطلبى، با جلب رضاى او پاک و خالص و منوّر نماییم. هیچگاه با گناه و اعمالى که برخلاف احکام الهى است ، ولو ادعا کنیم دلمان پاک است ، به نتیجه اى که موجب رضاى خداست نائل نمى شویم.
فارس: مگر نه این است که انسان نسبت به آنچه از آن منع شده است، گرایش بیشتری پیدا میکند؟ بر همین مبنا بعضى معتقدند حجاب نیز مانعى است در مقابل خواستۀ انسان و وجود حجاب باعث حرص و ولع بیشتر در انسان براى چشم چرانى مى شود؛ آیا این استدلال را تأیید مى کنید؟
میرسلیم: فرق انسان با بقیۀ جانداران در همین است که خدا انسان را مختار آفریده یعنى با گوش و چشم و سایر قابلیتهایى که در وجودش قرارداده نظیر عقل و بصیرت، امکان انتخاب را به خود او داده است و لذا غرائز در انسان بسیار محدود و ضعیف است و برعکس انسان موجودى مکلف است یعنى باید تکلیف را بشناسد و سپس دربارۀ عمل به تکلیف تصمیم بگیرد و عواقب خیر یا شرّ انتخاب خود را نیز بپذیرد. خودسازى در انسان همین مفهوم را دارد والا انسانی رهاشده در بیابان هوسهاى خودش از هر جانور دیگرى پستتر مى شود زیرا برخلاف بقیۀ جانداران ، ارضای هوسها انسان را سیر نمىکند.
مانند کسانى که در مسیر شکم چرانى و هوسرانى هیچ حدى را مراعات نمى کنند و خود را به کشتن مى دهند. یکى از خواسته هایى که برآوردن بى حساب و کتاب آن باعث غلیان آن مى شود شهوت جنسى است ولذا همان طور که بررسى آمارى نشان مىدهد، تا آنجا که در گزارشها منعکس مىشود یعنى ناپسند بودن آن را به رسمیت می شمرند، تجاوز به عنف و هوسبازى در جوامعى که حدود شرعى حجاب را مراعات نمى کنند، با این که اعتقادی به قبح بسیارى از اعمال ندارند، رو به کاهش نیست (خداى متعال فرموده است: بَلْ یُرِیدُ الْإِنسَانُ لِیَفْجُرَ أَمَامَهُ، یعنى: انسان در برآوردن خواسته هاى نفسانى مى خواهد هر مانعى را از مقابلش بردارد)؛ آنها در جوامع غربى و اباحهگرا، سعى مىکنند عواقب زیانبار آن هوسبازى ها را که نام آزادى بر آن نهاده اند، به لحاظ بهداشتى مهار کنند تا برخى بیماریهاى مقاربتى تمام جامعه را آسیب نرساند والا از نظر تربیتى به فکر پاکى معنوى نیستند و اصلاً برخى از میثاقها و معاهدات را، نظیر ٢٠٣٠، با هدف معنویت گریزى و قبح زدایى از آنچه به لحاظ فطرى ناهنجار و از نظر شرعى حرام است، تنظیم کرده اند و مى خواهند مصرانه به همۀ کشورها تعمیم دهند.
بنابراین حجاب براى انسانهایى که اراده کرده اند مسیر کمال را طى کنند نوعى مصونیت است ولی براى کسانى که درپى لجام گسیختگى اند البته محدودیت است و از نظر ما، چنان محدودیتهایى براى حفظ سلامت اجتماعى و نسلى ضرورى است.
ضمنا با حدود شرعی نباید بازی کرد، اگر برخی از اجزای حدود را کنار بگذاریم و نسبت به مراعات دقیق آن سستی نشان دهیم باید منتظر باشیم بتدریج تمام آن نادیده گرفته و به استهزاء کشیده شود، یعنی: سیطرۀ تبرج دوران جاهلیت رخ بنماید؛ معاذالله.
دیدگاه تان را بنویسید