فرهیختگان آنلاین: سید محمدجواد هاشمینژاد، دبیرکل بنیاد هابیلیان گفت: «دبیرخانه بازخوانی دهه ۶۰ متشکل از جمعی از خانوادههای شهدای ترور است. حدود ۱۳ سال پیش تصمیم گرفته شد با حضور این خانوادهها که سندهای زنده جنایات تروریستی در کشور ما هستند، تشکلی را ایجاد کرده و شروع به فعالیت کنیم.» وی درباره تعداد شهدای ترور که ۱۲ تا ۱۷ هزار نفر اعلام میشود، گفت: «کشور ما ۱۷ هزار شهید ترور داده است. این ۱۷ هزار نفر توسط ۳۵ گروهک تروریستی به شهادت رسیدهاند. ۱۲ هزار نفر از این ۱۷ هزار نفر مربوط به منافقان هستند.» هاشمینژاد درباره نشست امروز و اسناد منتشرشده جدید هم گفت: «اسنادی را که طی این چند سال جمعآوری شده بود، فایلبندی کردیم. مثلا جمعآوری اسناد بینالمللی در مورد منافقان که در دو مجله جمعآوری شده و برای دادستان هم خیلی جالب بود. اینها به صورت مجموعه درآمد.» هاشمینژاد از ارائه این اسناد به احمد شهید هم اینطور گفت: «این سند چیزی بود که وقتی به آقای احمد شهید دادیم، به استناد همینها قبول کرد که کشور ما قربانی تروریسم است. وقتی دربرابر این اسناد جمعآوریشده قرار گرفت، اینها را ذکر کرد و گفت: من سندهایی
دریافت کردم که نشان میدهد ۱۷ هزارنفر از مردم ایران و بخش عمدهای از آنها توسط سازمان مجاهدین به شهادت رسیدند. این را در بند ۳۴ اولین گزارش خود آورده است.» رئیس بنیاد هابیلیان در پاسخ به این سوال که آیا این سندها از طریق مجامع بینالملل قابلپیگیری است، گفت: «ما گوشهای شنوایی در بعضی از مراکز میتوانیم پیدا کنیم که بتوانیم از طریق آنها اقدامات خود را پیش ببریم و چهبسا نتیجه هم بگیریم. با ارائه برخی اسناد به مراکزی مثل قوای قضائیه کشورهای اروپایی این کار شدنی است.» وی درباره شبهاتی که راجع به اعدامهای سال ۶۷ مطرح میشود، به «فرهیختگان» گفت: «منافقین کار تشکیلاتی خود را در چند جبهه انجام میدادند. بخشی در داخل زندان بود. بعضی از فرماندهان آنها و کسانی که در زندان بودند، اینها ساماندهی و اقدام و طراحی میکردند، ترور هم میکردند و حتی در داخل زندان هم این کار را انجام میدادند. شهید کچویی یکی از این نمونهها بود. دوم اینکه اینها ساماندهی کرده بودند که بسیاری از افراد خود را که عملیاتی بودند بتوانند با ترفندهای گوناگون از داخل زندان آزاد کنند و به تیمهای ترور آنها بپیوندند که بسیاری از ترورهای
ما توسط کسانی انجام شد که در زندان بودند و توبه کردند و توبهنامه هم نوشتند، اما مجددا اقدام تروریستی کردند و سابقه این کارها در طول سالهای اوایل دهه ۶۰ تا حدود پایان جنگ تحمیلی در کشور ما موجود است. در واقع نظام هفت سال به آنها مهلت داد و با آنها مدارا کرد.» وی با اشاره به اینکه تامین امنیت مردم شرط عقل است، افزود: «وقتی شما هفت سال افراد مختلف را امتحان میکنید که توبه کردند و اکثر آنها مجددا برگشتند و سلاح در دست گرفتند، شما نمیتوانید روی امنیت و جان مردم و شهروندان ریسک کنید. بسیاری از اینها وقتی به توبه آنها اعتماد شد و آزاد شدند، به ارتش عراق پیوستند و جزء ارتش صدام و ارتشی که سازمان منافقین ساخته بود، در عملیات مرصاد شرکت کردند.» هاشمینژاد همچنین گفت: «ما با افرادی که مخالف سیاسی هستند مواجه نبودیم. ما با کسانی مواجه بودیم که سلاح در دست داشتند و در کامیون ۴۰۰ تن تیانتی گذاشتند و در همین میدان امام تهران حدود ۴۰۰ نفر از مردم بیگناه را به شهادت رساندند. بسیاری از اینها میگفتند به محض اینکه شما من را آزاد کنید و پای خود را بیرون بگذارم، سلاح در دست میگیرم و به جان مردم میافتم. آیا
رها کردن این فرد عاقلانه است؟» وی با اشاره به اینکه کشور تا قبل از محاکمه منافقین آشفته بود، افزود: «شما ملاحظه کنید تا قبل از سال ۶۷ کشور ما به صورت مداوم داشت قربانی میداد و جنایات تروریستها و بهخصوص منافقین در شهرهای مختلف ادامه داشت. کی کشور ما کم کم روی آرامش به خود دید؟ وقتی حکم امام صادر شد. وقتی ریشه نفاق در داخل کشور کنده شد. در آنجا شاهد بودیم که کشور ما به سمت ثبات رفت. آنچه را امام انجام داد، نتیجه امنیت و آسایش شده که امروز در سطح منطقه ما بینظیر است. نفاق را وادار کرد که کاملا به انزوا برود و ما شاهدیم که امروز دنبال جا و فضا میگردد.»
دیدگاه تان را بنویسید