توضیحات وزارت خارجه درباره نامه ظریف به وزیر بهداشت

خبرگزاری مهر: روابط عمومی وزارت امور خارجه در خصوص انتشار نامه وزیر امور خارجه به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در خصوص انتقال فرزندان یکی از کارکنان این وزارتخانه به دانشگاه‌های داخل کشور توضیحاتی به شرح زیر منتشر کرد:

۱. انتقال فرزندان کارکنان اعزامی به ماموریت‌های خارج از کشور از جمله کارکنان وزارت امور خارجه به دانشگاه‌های داخلی مطابق با آیین نامه‌ها و دستورالعمل‌هایی است که در سال‌های مختلف در دولت‌های مختلف به تصویب رسیده و به وزارتخانه‌ها ابلاغ شده است که از آن جمله می‌توان به تصویب نامه اشتغال به تحصیل فرزندان مأمورین اعزامی به خارج از کشور، مصوب هیئت وزیران در جلسه مورخ ۱۳۸۶/۰۶/۱۸ و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران صورت می‌گیرد که تصریح دارد: فرزندان مأموران اعزامی به خارج از کشور برای مأموریت‌های بلندمدت (از هر وزارتخانه و سازمان دولتی) که در دانشگاه‌های خارج کشور شاغل به تحصیل هستند، می‌توانند با رعایت ضوابط مقرر توسط وزارتخانه‌های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی حسب مورد در دانشگاه‌های داخل کشور مشغول به تحصیل شوند.» لذا، مکاتبه وزیر محترم امور خارجه با وزیر محترم بهداشت در این خصوص موضوعی برخلاف قوانین و مقررات و آیین نامه‌ها و رویه‌های جاری در کشور نبوده و امری نامتعارف و عجیب نمی‌باشد.

۲. اصولا و بطور کلی موضوع انتقال دانشجویان شاغل در دانشگاه‌های خارج از کشور به دانشگاه‌های داخل کشور شامل کلیه دانشجویان ایرانی شاغل در خارج از کشور است و محدود به فرزندان کارکنان اعزامی به ماموریت نمی‌باشد و لذا کلیه ایرانیانی که تمایل به این انتقال داشته باشند این امکان در صورت دارا بودن شرایط لازم و موافقت دانشگاه‌های مورد نظر آنان و با حفظ ضوابط برای آنان فراهم می‌باشد.

فرزندان مأموران اعزامی با توجه به این که به تبع ماموریت والدین به خارج از کشور اعزام و طبق رویه و مقررات جاری و در پایان ماموریت به کشور باز می‌گردند برای مراجعه به دانشگاه‌ای کشور نیاز به معرفی و تایید عالیترین مقام سازمان و وزارتخانه اعزام کننده آن‌ها دارد.

۳. با عنایت به اینکه مامورین اعزامی به خارج از کشور می‌بایست در دوران سه یا چهار ساله ماموریت خود، به همراه خانواده خود باشند و برخی از آن‌ها دارای فرزندانی در سنین تحصیل در مقاطع دانشگاهی هستند، در دوران اقامت خود در کشور محل ماموریت ناچارا اقدام به نام نویسی فرزندان خود در دانشگاه‌های کشور متوقف فیه با هزینه‌های شخصی می‌کنند. بدیهی است، با پایان ماموریت این مامورین، بسیاری از کارکنان اعزامی تمایل دارند فرزندان شان نیز به همراه آن‌ها به ایران برگردند که در این شرایط، قانونگذار تسهیلاتی را برای این افراد فراهم نموده است که فرزندان آن‌ها به دانشگاه‌های داخل کشور، و با طی مراحل قانونی و آیین‌های وزارتخانه‌های مربوطه، منتقل شوند. این موضوع با هدف حفاظت از کیان خانواده‌های کارکنان اعزامی و پیشگیری از آسیب‌های احتمالی ناشی از دوری فرزندان مامورین جمهوری اسلامی ایران از خانواده‌های خود صورت می‌گیرد و بدون تردید این موضوع نه تنها مذموم نیست بلکه تمایل مامورین اعزامی به استفاده از این امکان قابل تقدیر می‌باشد.

خاطرنشان می‌شود اینگونه انتقال‌ها با رعایت کلیه مقررات و ضوابط مربوطه و با پرداخت شهریه‌های ورودی و ترمی توسط دانشجو به دانشگاه‌های داخلی انجام می‌شود.

۴. در پایان خاطرنشان می‌گردد علی رغم اهمیت و اولویت موضوع صیانت از خانواده مامورین اعزامی در فراهم نمودن اینگونه تسهیلات، نمی‌توان منکر صرفه جویی‌های ارزی ناشی از بهره مندی خانواده‌های ایرانی از این موضوع شد.