۴ نکته پیرامون نامه عجیب خسروپناه درباره خواهرش/ چرا این نامه یک رانت خواهی آشکار و در تعارض با آموزههای دینی است؟ / آقای خسروپناه، فرق خواهر شما با هزاران معلمی پشت سد انتقالی چیست؟
چه دلیلی دارد که یک مقام مسئول در یک موسسه دولتی به سبب شهرت خود نامهای نوشته و درخواستی خارج از مسیر قانونی بدهد؟ چرا یک مسئول دولتی باید به خود اجاره بدهد فراتر از آن چه مردم عادی باید زندگی کنند رفتار کند؟ این، چیزی جز استفاده از رانت آن مسئول است؟
پایگاه خبری تحلیلی فردا؛ مسعود شایگان: چند روزی است که نامه حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه درباره انتقالی خواهرش دوباره در حال دست به دست شدن در فضای مجازی است. او در این نامه که با سربرگ موسسه حکمت و فلسفه نوشته شده است از مدیر آموزش و پرورش قم درخواست میکند حالا که همشیره اش ناچارا باید در قم حضور داشته باشد، به او یک پست در زیرمجموعه خود بدهد. این نامه البته چند ماه پیش نیز منتشر شده بود، اما احتمالا به دلیل عدم توجه افکار عمومی به آن خسروپناه نیز پاسخی به آن نداد.
خسروپناه، اما این بار به این نامه واکنش نشان داده و دو بار درباره آن سخن گفت. بار اول نوشت «دوستان میگویند چرا در مقابل تخریب معاندان در فضای مجازی از خود دفاع نمیکنی گفتم: استاد عرفانم فرمود: ذرهم فی خوضهم یلعبون»؛ که خود این پاسخ موج دیگری از انتقادات به او را سبب شد. بار دوم نیز او منتقدان را با چوب دروغگو و دیگر صفات راند.
اما چرا نامه خسروپناه یک رانت خواهی است و باید با آن مقابله کرد؟
۱- در فرآیند هر ساله انتقالی از شهری به شهر دیگر صدها و شاید هزاران معلم و کارمند آموزش و پرورش در سامانهای درخواست میکنند که به شهری دیگر منتقل شوند. بسیاری از این درخواستها به دلایل متعدد با پاسخ منفی مواجه میشوند و در نتیجه اتفاقی نمیافتد. اولین اشکال در مورد این نامه نفس نوشتن آن است. چه دلیلی دارد که یک مقام مسئول در یک موسسه دولتی به سبب شهرت خود نامهای نوشته و درخواستی خارج از مسیر قانونی بدهد؟ چرا یک مسئول دولتی باید به خود اجاره بدهد فراتر از آن چه مردم عادی باید زندگی کنند رفتار کند؟ این، چیزی جز استفاده از رانت آن مسئول است؟
۲-نوشتن این نامه در سربرگ موسسه حکمت و فلسفه قصهای پرغصهتر از مورد اول است. در کدام یک از ماموریتها و اهداف یک موسسه فلسفی پیگیری انتقال خواهر آقای خسروپناه ذکر شده است که ایشان اجازه پیدا کرده است با استفاده از آن چنین درخواستی کند؟ بارها شنیده ایم که فلان مسئول دولتی در یکی از کشورهای خارجی به دلیل استفاده از امکانات دولتی برای کار شخصی مواخذهای شدید شده است و حتی مجبور به برکناری گشته است. شاید برخی بگویند خسروپناه که از هواپیمای دولتی برای کار شخصی استفاده نکرده است که انقدر مته به خشخاش میگذارید. پاسخ، اما به توصیه جاودانه امام اول ما بر میگردد آن جا که گفت: برای کار شخصی از شمع و قلم دولتی نیز استفاده نمیکند. مضافا بر این که تنها سوء استفاده از یک کاغذ مهم نیست. بدتر از آن استفاده از شان معنوی و غیرمادی یک موسسه دولتی برای کاری کاملا غیرمرتبط است.
۳-سادهترین مساله و جدال در مورد این نامه مربوط به پست مدیریتی است. برخی معتقدند خسروپناه در این نامه پست مدیریتی خواسته است و برخی میگویند منظور پستی در زیر مجموعه مدیریت مخاطب نامه است. این مساله بی اهمیتترین مورد این نامه است چرا که اصل نامه و استفاده از اعتبار یک موسسه دولتی آن قدر قبیح هست که نتوان با تقلیل مساله به این مورد آن را توجیه کرد.
۴-سکوت وزارت علوم درباره این سوء استفاده از سربرگ موسسه حکمت و فلسفه اما عجیب تر است. این که رئیس یک مرکز دولتی بتواند با اسناد دولتی خواستار رانت شود و هم چنان از مسئولان مربوطه هیچ اعتراضی شنیده نشود خود گویای بسیاری از نابسامانی ها در آموزش عالی کشور است.
دیدگاه تان را بنویسید